Πριν λίγες εβδομάδες, μια εφημερίδα είχε ως δώρο ένα δισκάκι με πέντε επεισόδια του Ποπάυ σε κινούμενα σχέδια.
Σκέφτηκα λοιπόν πως σαν παιδί έβλεπα που και που Ποπάυ, διάβαζα που και που και το σχετικό κόμιξ. Έτσι είπα να το δω, μια και η διάρκεια και των 5 επεισοδίων ήταν μόλις μισή ώρα...
Τι το ήθελα! Είχα ξεχάσει περί τίνος πρόκειται. Ή μάλλον, δεν είχα ακριβώς ξεχάσει. Σαν παιδί, δεν είχα συνειδητοποιήσει πλήρως τι ακριβώς γίνεται στις ιστορίες του Ποπάυ.
Σε γενικές γραμμές, στα επεισόδια αυτά που είδα, η Όλιβ (ναι η τύπισσα που αγαπάει ο Ποπάυ) έλεγε στον Ποπάυ (είτε προφορικά, είτε με κάποιο γράμμα) ότι τον βαρέθηκε κι ότι πάει με τον Βρούτο που - ανάλογα το επεισόδιο - είναι όμορφος, ή έχει πλοίο, ή έχει αεροπλάνο, ή είναι καουμπόυ, ενώ ο Ποπάυ δεν έχει κάτι από αυτά. Κατόπιν ο Ποπάυ πήγαινε να βρει την Όλιβ με το ζόρι, και να γίνει - ή να πάρει - αυτό που ζητούσε η κατά τ' άλλα κοπέλα του. Είναι κι άλλα εξωφρενικά, αλλά ας μην αναφερθώ σε αυτά. Ένα παράδειγμα θα φέρω μόνο, από ένα επεισόδιο:
Ο Ποπάυ διαβάζει γράμμα της Όλιβ το οποίο λέει ότι τον εγκαταλείπει και πάει να ταξιδέψει με τον Βρούτο που έχει αεροπλάνο. Η επόμενη σκηνή είναι η Όλιβ να κρέμεται από την ουρά του αεροπλάνου του Βρούτο (εν πτήσει ε), προσπαθώντας να την βάψει, ενώ ο αέρας πετάει την μπογιά στα μούτρα της και ο Βρούτο οδηγώντας της λέει ότι είναι άχρηστη. Τι ωραίο παιδικό μήνυμα περνάει το όλο σκηνικό, τι να σου πω!
Μετά τα συγκεκριμένα επεισόδια, ξύπνησε η ρημάδα η μνήμη μου και θυμήθηκα ότι σε όλα τα κόμιξ του Ποπάυ, υπήρχαν τα εξής:
- Βρισιές και κατάρες (Ποπάυ, Βρούτο, μητέρα Βρούτου, Όλιβ,)
- Ξύλο όσο δεν παίρνει (Ποπάυ, Βρούτο)
- Κλεψιές (Πόλντο, Παππούς)
- Ψευτιές (Κοντορεβυθούλης)
- Λαιμαργία (Πόλντο)
- Αλκοολισμός (Παππούς)
Κι ερωτώ τώρα εγώ: με ποια λογική ο Ποπάυ θεωρείται παιδικό καρτούν ή παιδικό κόμιξ;
για πάρτο και αλλιως
ΑπάντησηΔιαγραφήο ποπάυ δυναμώνει με το σπανάκι (υγεινη διατροφη)
ο ποπάυ στο τέλος νικάει (μαχη καλου-κακου)
Μα όλα τα κινούμενα σχέδια υπό τέτοιο καθεστώς κινούνται. Απλά τα δείχνουν χαριτωμένα ώστε τα παιδάκια να τα εκλάβουν ως αστεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν είδες τον "Ποπάϊ" μεταγλωτισμένο, κρίμα. Γιατί χάνει σαν κινούμενο σχέδιο αφού δεν έχουμε τις πραγματικές φωνές των ηρώων κι επιπλέον άλλα μπορεί να λένε οι αμερικάνοι κι αλλιώς να τα'χουν μεταφράσει οι δικοί μας!
Χρυσό Πιπί, ακόμα κι έτσι να είναι, δεν ωφελεί να περάσει 10 κακά μηνύματα και 2 καλά :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήSummerDream, δεν τον είδα μεταγλωτισμένο, τον είδα στην κανονική του έκδοση απλώς με ελληνικούς υπότιτλους - οι οποίοι ανταποκρινόντουσαν σ' αυτά που έλεγαν στα αγγλικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το "Ποπάυ, σε εγκαταλείπω γιατί θέλω να βρω έναν καουμπόυ" ας πούμε, πόσο μπορεί να παραφραστεί σε κάποια μετάφραση; :Ρ
Χώρια που σε όλα τα γράμματα εγκατάλειψης της Όλιβ προς τον Ποπάυ, δείχνει στην οθόνη το γραπτό κείμενο στα αγγλικά ως έχει.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας, το θέμα μας είναι ότι δείχνει ξεκάθαρα κάποια πράγματα (όπως πχ. το χοντρό ξύλο και τις βίαιες σκηνές, ή τον μεθυσμένο παππού του Ποπάυ) τα οποία θεωρώ πως κάθε άλλο παρά κατάλληλα είναι για μικρά παιδιά.
Και καθόλου λόγια να μην είχε, το ίδιο νόημα βγαίνει και μόνο από την εικόνα, η χαζόκοτα που αφήνει τον μπασμένο γλόμπο για τον "άντρακλα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όταν βλέπει ότι αλλιώς τα περίμενε και αλλιώς είναι αρχίζει τα "Popeye Popeye Heeeeeeeelp!!!!"
Μετά το σκηνικό γνωστό, μπουνίδι κλωτσοπατινάδα σπανάκι και ο γλόμπος γίνεται ο ήρωάς της μέχρι το επόμενο επεισόδιο που θα τον ξαναπαρατήσει.
Το πλήρες νόημα συνοψίζεται ως εξής.
Οι γυναίκες παρουσιάζονται χωρίς μυαλό στο κεφάλι, και οι άντρες σκέπτονται μόνο με το κάτω κεφάλι.
:PPPPPPPPPPPPPPPP
Τώρα τα είπες όλα με το όνομα τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα χα! Οι σκέψεις μου ακριβώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ίδια πάνω κάτω είχα γράψει κι εγώ παλιά (ξέχασες το Ρεβυθούλη το νόθο, μόνο!):
http://peslac.pblogs.gr/tags/popay-gr.html
Χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος που τα σκεφτόταν αυτά κάθε φορά που διάβαζε ή έβλεπε Ποπάυ...
Καλώς ήλθα! (είδα το λινκ σου στις επισκέψεις του μπλογκ μου και ήρθα να τσεκάρω ποιος με τσεκάρει!)
xexe..poso dikio exeis...kala mas edeixnan kai kati xazomares telika..emena pote de mou areze idiaitera..filia
ΑπάντησηΔιαγραφήpeslac μόλις τώρα διάβασα και το δικό σου κείμενο και απ' ότι βλέπω συμφωνούμε σε πολλά! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε διαβάζω τώρα τελευταία, γι' αυτό δεν έπεσε στην αντίληψή μου το συγκεκριμένο κείμενο.
Καλώς ήρθες λοιπόν! :)
Leviathan προσωπικά ούτε εμένα μ' άρεσε και τόσο, απλά είχα μια μανία με τα κόμιξ κι έτσι διάβαζα ότι έβλεπα μπροστά μου... Χεχε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά έκανα εγώ και διάβαζα ποπάυ όταν ακόμα δεν ήξερα να διαβάζω! έβαζα δικούς μου διαλόγους στις εικόνες...
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως χωρίς πλάκα τώρα νομίζω ότι όλα αυτά με τα παιδικά κόμιξ και παραμύθια που θίγουν την παιδική ευαισθησία, είναι μια μεγάλη υπερβολή. σιγά τώρα μην μαθαίνουν τα παιδάκια από τα κόμιξ να είναι βίαια ή να βρίζουν. αν μεγαλώνουν σε μια ισορροπημένη οικογένεια- κυρίως γιατί παίζει ρόλο και το σχολείο- στην οποία δεν χρησιμοποιούν λεκτική ή σωματική βία, αντιλαμβάνονται τα κόμιξ όπως ακριβώς λες. και εσύ έβλεπες ποπάυ, αλλά πόσα από αυτά που ανέφερες τα θυμάσαι;
πόσα είχαμε ακούσει και με τον μπομπ τον σφουγγαράκη και τον γκόμενο του τον πάτρικ. βρε άμα είναι ο γιος σου να το κανελώνει το ρυζόγαλο, δεν περίμενε από τον μπομπ, ξέρει και μόνο του. :p
συγγνώμη αν προσβάλλω κανέναν, είναι απλώς η γνώμη μου.
Flonsavardu, σωστά τα λες, σαν παιδιά δεν "παίρνουμε" τα άσχημα μηνύματα που υποτίθεται ότι μας περνάνε αυτού του είδους τα καρτούν, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ακαταλληλότητά τους ή την έλλειψη ουσίας στις συγκεκριμένες ιστορίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον Ποπάυ κόλλησες; Σε σχέση με τα τερατουργήματα που δείχνουν σήμερα, αυτός θεωρείται εκκλησιαστικός ύμνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά κατατάσσω τα σημερινά "παιδικά" στην κατηγορία της Μαύρης Μαγείας και του Εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας.
Μιχάλη έχεις δίκιο, ακόμα και σήμερα συναντάμε τέτοια καρτούν και κόμιξ, ίδια ή χειρότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή