Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Ποπάυ - Popeye

Πριν λίγες εβδομάδες, μια εφημερίδα είχε ως δώρο ένα δισκάκι με πέντε επεισόδια του Ποπάυ σε κινούμενα σχέδια.
Σκέφτηκα λοιπόν πως σαν παιδί έβλεπα που και που Ποπάυ, διάβαζα που και που και το σχετικό κόμιξ. Έτσι είπα να το δω, μια και η διάρκεια και των 5 επεισοδίων ήταν μόλις μισή ώρα...

Τι το ήθελα! Είχα ξεχάσει περί τίνος πρόκειται. Ή μάλλον, δεν είχα ακριβώς ξεχάσει. Σαν παιδί, δεν είχα συνειδητοποιήσει πλήρως τι ακριβώς γίνεται στις ιστορίες του Ποπάυ.

Σε γενικές γραμμές, στα επεισόδια αυτά που είδα, η Όλιβ (ναι η τύπισσα που αγαπάει ο Ποπάυ) έλεγε στον Ποπάυ (είτε προφορικά, είτε με κάποιο γράμμα) ότι τον βαρέθηκε κι ότι πάει με τον Βρούτο που - ανάλογα το επεισόδιο - είναι όμορφος, ή έχει πλοίο, ή έχει αεροπλάνο, ή είναι καουμπόυ, ενώ ο Ποπάυ δεν έχει κάτι από αυτά. Κατόπιν ο Ποπάυ πήγαινε να βρει την Όλιβ με το ζόρι, και να γίνει - ή να πάρει - αυτό που ζητούσε η κατά τ' άλλα κοπέλα του. Είναι κι άλλα εξωφρενικά, αλλά ας μην αναφερθώ σε αυτά. Ένα παράδειγμα θα φέρω μόνο, από ένα επεισόδιο:

Ο Ποπάυ διαβάζει γράμμα της Όλιβ το οποίο λέει ότι τον εγκαταλείπει και πάει να ταξιδέψει με τον Βρούτο που έχει αεροπλάνο. Η επόμενη σκηνή είναι η Όλιβ να κρέμεται από την ουρά του αεροπλάνου του Βρούτο (εν πτήσει ε), προσπαθώντας να την βάψει, ενώ ο αέρας πετάει την μπογιά στα μούτρα της και ο Βρούτο οδηγώντας της λέει ότι είναι άχρηστη. Τι ωραίο παιδικό μήνυμα περνάει το όλο σκηνικό, τι να σου πω!

Μετά τα συγκεκριμένα επεισόδια, ξύπνησε η ρημάδα η μνήμη μου και θυμήθηκα ότι σε όλα τα κόμιξ του Ποπάυ, υπήρχαν τα εξής:
- Βρισιές και κατάρες (Ποπάυ, Βρούτο, μητέρα Βρούτου, Όλιβ,)
- Ξύλο όσο δεν παίρνει (Ποπάυ, Βρούτο)
- Κλεψιές (Πόλντο, Παππούς)
- Ψευτιές (Κοντορεβυθούλης)
- Λαιμαργία (Πόλντο)
- Αλκοολισμός (Παππούς)

Κι ερωτώ τώρα εγώ: με ποια λογική ο Ποπάυ θεωρείται παιδικό καρτούν ή παιδικό κόμιξ;

14 σχόλια:

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

για πάρτο και αλλιως
ο ποπάυ δυναμώνει με το σπανάκι (υγεινη διατροφη)
ο ποπάυ στο τέλος νικάει (μαχη καλου-κακου)

SummerDream είπε...

Μα όλα τα κινούμενα σχέδια υπό τέτοιο καθεστώς κινούνται. Απλά τα δείχνουν χαριτωμένα ώστε τα παιδάκια να τα εκλάβουν ως αστεία.

Τώρα αν είδες τον "Ποπάϊ" μεταγλωτισμένο, κρίμα. Γιατί χάνει σαν κινούμενο σχέδιο αφού δεν έχουμε τις πραγματικές φωνές των ηρώων κι επιπλέον άλλα μπορεί να λένε οι αμερικάνοι κι αλλιώς να τα'χουν μεταφράσει οι δικοί μας!

everything53 είπε...

Χρυσό Πιπί, ακόμα κι έτσι να είναι, δεν ωφελεί να περάσει 10 κακά μηνύματα και 2 καλά :Ρ

everything53 είπε...

SummerDream, δεν τον είδα μεταγλωτισμένο, τον είδα στην κανονική του έκδοση απλώς με ελληνικούς υπότιτλους - οι οποίοι ανταποκρινόντουσαν σ' αυτά που έλεγαν στα αγγλικά.
Αυτό το "Ποπάυ, σε εγκαταλείπω γιατί θέλω να βρω έναν καουμπόυ" ας πούμε, πόσο μπορεί να παραφραστεί σε κάποια μετάφραση; :Ρ
Χώρια που σε όλα τα γράμματα εγκατάλειψης της Όλιβ προς τον Ποπάυ, δείχνει στην οθόνη το γραπτό κείμενο στα αγγλικά ως έχει.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας, το θέμα μας είναι ότι δείχνει ξεκάθαρα κάποια πράγματα (όπως πχ. το χοντρό ξύλο και τις βίαιες σκηνές, ή τον μεθυσμένο παππού του Ποπάυ) τα οποία θεωρώ πως κάθε άλλο παρά κατάλληλα είναι για μικρά παιδιά.

kakos lykos είπε...

Και καθόλου λόγια να μην είχε, το ίδιο νόημα βγαίνει και μόνο από την εικόνα, η χαζόκοτα που αφήνει τον μπασμένο γλόμπο για τον "άντρακλα".
Και όταν βλέπει ότι αλλιώς τα περίμενε και αλλιώς είναι αρχίζει τα "Popeye Popeye Heeeeeeeelp!!!!"
Μετά το σκηνικό γνωστό, μπουνίδι κλωτσοπατινάδα σπανάκι και ο γλόμπος γίνεται ο ήρωάς της μέχρι το επόμενο επεισόδιο που θα τον ξαναπαρατήσει.
Το πλήρες νόημα συνοψίζεται ως εξής.
Οι γυναίκες παρουσιάζονται χωρίς μυαλό στο κεφάλι, και οι άντρες σκέπτονται μόνο με το κάτω κεφάλι.

:PPPPPPPPPPPPPPPP

everything53 είπε...

Τώρα τα είπες όλα με το όνομα τους!

Ανώνυμος είπε...

Χα χα! Οι σκέψεις μου ακριβώς!
Τα ίδια πάνω κάτω είχα γράψει κι εγώ παλιά (ξέχασες το Ρεβυθούλη το νόθο, μόνο!):

http://peslac.pblogs.gr/tags/popay-gr.html

Χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος που τα σκεφτόταν αυτά κάθε φορά που διάβαζε ή έβλεπε Ποπάυ...

Καλώς ήλθα! (είδα το λινκ σου στις επισκέψεις του μπλογκ μου και ήρθα να τσεκάρω ποιος με τσεκάρει!)

Leviathan είπε...

xexe..poso dikio exeis...kala mas edeixnan kai kati xazomares telika..emena pote de mou areze idiaitera..filia

everything53 είπε...

peslac μόλις τώρα διάβασα και το δικό σου κείμενο και απ' ότι βλέπω συμφωνούμε σε πολλά! :)

Σε διαβάζω τώρα τελευταία, γι' αυτό δεν έπεσε στην αντίληψή μου το συγκεκριμένο κείμενο.

Καλώς ήρθες λοιπόν! :)

everything53 είπε...

Leviathan προσωπικά ούτε εμένα μ' άρεσε και τόσο, απλά είχα μια μανία με τα κόμιξ κι έτσι διάβαζα ότι έβλεπα μπροστά μου... Χεχε!

Flonsavardu είπε...

καλά έκανα εγώ και διάβαζα ποπάυ όταν ακόμα δεν ήξερα να διαβάζω! έβαζα δικούς μου διαλόγους στις εικόνες...

πάντως χωρίς πλάκα τώρα νομίζω ότι όλα αυτά με τα παιδικά κόμιξ και παραμύθια που θίγουν την παιδική ευαισθησία, είναι μια μεγάλη υπερβολή. σιγά τώρα μην μαθαίνουν τα παιδάκια από τα κόμιξ να είναι βίαια ή να βρίζουν. αν μεγαλώνουν σε μια ισορροπημένη οικογένεια- κυρίως γιατί παίζει ρόλο και το σχολείο- στην οποία δεν χρησιμοποιούν λεκτική ή σωματική βία, αντιλαμβάνονται τα κόμιξ όπως ακριβώς λες. και εσύ έβλεπες ποπάυ, αλλά πόσα από αυτά που ανέφερες τα θυμάσαι;
πόσα είχαμε ακούσει και με τον μπομπ τον σφουγγαράκη και τον γκόμενο του τον πάτρικ. βρε άμα είναι ο γιος σου να το κανελώνει το ρυζόγαλο, δεν περίμενε από τον μπομπ, ξέρει και μόνο του. :p
συγγνώμη αν προσβάλλω κανέναν, είναι απλώς η γνώμη μου.

everything53 είπε...

Flonsavardu, σωστά τα λες, σαν παιδιά δεν "παίρνουμε" τα άσχημα μηνύματα που υποτίθεται ότι μας περνάνε αυτού του είδους τα καρτούν, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ακαταλληλότητά τους ή την έλλειψη ουσίας στις συγκεκριμένες ιστορίες.

Ανώνυμος είπε...

Στον Ποπάυ κόλλησες; Σε σχέση με τα τερατουργήματα που δείχνουν σήμερα, αυτός θεωρείται εκκλησιαστικός ύμνος.
Προσωπικά κατατάσσω τα σημερινά "παιδικά" στην κατηγορία της Μαύρης Μαγείας και του Εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας.

everything53 είπε...

Μιχάλη έχεις δίκιο, ακόμα και σήμερα συναντάμε τέτοια καρτούν και κόμιξ, ίδια ή χειρότερα.