"Τρέχω στις λεωφόρους τα 200 περνάω, τρέχω όσο μπορώ τις σκέψεις να προσπερνάω". Βράδυα καλοκαιριού εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90, με το γκάζι σανιδωμένο και τις σκέψεις σαν δαίμονες στο μυαλό καρφωμένες, όσο και να μεγάλωνε η ταχύτητα τόσο πιο έντονες και οι εικόνες των σκέψεων, και μετά ένας βράχος σε ένα απόμερο λιμανάκι της Βουλιαγμένης και το πρόσωπο στραμένο προς την θάλασσα να κοιτάει το παιχνίδισμα του Αυγουστιάτικου φεγγαριού μέσα στο νερό, μέχρι να χαθεί στο ξημέρωμα.
2 σχόλια:
"Τρέχω στις λεωφόρους τα 200 περνάω, τρέχω όσο μπορώ τις σκέψεις να προσπερνάω".
Βράδυα καλοκαιριού εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90, με το γκάζι σανιδωμένο και τις σκέψεις σαν δαίμονες στο μυαλό καρφωμένες, όσο και να μεγάλωνε η ταχύτητα τόσο πιο έντονες και οι εικόνες των σκέψεων, και μετά ένας βράχος σε ένα απόμερο λιμανάκι της Βουλιαγμένης και το πρόσωπο στραμένο προς την θάλασσα να κοιτάει το παιχνίδισμα του Αυγουστιάτικου φεγγαριού μέσα στο νερό, μέχρι να χαθεί στο ξημέρωμα.
ΦΕΓΓΑΡΙ…
(της κυρίας Ρωρερκάρ)
Φεγγάρι
μια μπλούζα της δώσε μου μόνο
να βάλω μέσα τις γροθιές μου
να τις δαγκώνω ως να ματώσουν.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου