Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
Κυριακή 30 Μαρτίου 2008
Βρείτε τους προγόνους σας
Πολλοί χρήστες ψάχνουν τις οικογενειακές τους ρίζες στο διαδίκτυο. Η υπήρεσία MyHeritage ή αλλιώς "η κληρονομιά μου", προσφέρει στους χρήστες της τη δυνατότητα να διαμορφώνουν ψηφιακά γενεαλογικά δέντρα, να δημιουργούν οικογενειακές ιστοσελίδες με φωτογραφίες, βίντεο και προσωπικές μαρτυρίες, να επικοινωνούν με τους συγγενείς τους, καθώς και να προβαίνουν σε on line αναζητήσεις των προγόνων τους.
Οι υπηρεσίες προσφέρονται σε 23 γλώσσες. Η ελληνική βρίσκεται στο http://www.myheritage.gr/
Οι υπηρεσίες προσφέρονται σε 23 γλώσσες. Η ελληνική βρίσκεται στο http://www.myheritage.gr/
Πανελλαδική ποδηλατοπορεία: Κυριακή 6 Απριλίου 2008 στις 12:00 το μεσημέρι
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΔΗΛΑΤΟΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
* Επειδή η κατάσταση με τα αυτοκίνητα σε όλη την Ελλάδα δεν πάει άλλο
* Επειδή δεν παζαρεύουμε ούτε τη ζωή μας ούτε την ποιότητα ζωής μας
* Επειδή απλά αγαπάμε το ποδήλατο και τον ποδηλατικό τρόπο ζωής
* Επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε όλο σχέδια και κούφιες υποσχέσεις
* Αποφασίσαμε να βγούμε στους δρόμους και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: το δικαίωμά μας στην ποιότητα ζωής, στην υγεία, στην ελευθερία, στην ασφαλή μετακίνηση, στην καθαρή ατμόσφαιρα, στην αξιοπρέπεια
ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ!
Τοπικές ομάδες και κινήματα ποδηλατών από όλη τη χώρα οργανώνουν Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία διαμαρτυρίας την Κυριακή 6 Απριλίου στις 12 το μεσημέρι με αίτημα τη ένταξη του ποδηλάτου στις ελληνικές πόλεις.
Τα ποδήλατα θα κατέβουν στους δρόμους ταυτόχρονα σε Δράμα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Βέροια, Λάρισα, Καρδίτσα, Βόλο, Καμένα Βούρλα, Μυτιλήνη, Καρπενήσι, Χίο, Πάτρα, Κόρινθο, Αθήνα, Πόρτο Ράφτη, Καλαμάτα, Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Σπάρτη, Κομοτηνή ... και σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας που αγαπάει το ποδήλατο.
Λεπτομέρειες για τα αιτήματα των ποδηλατών και πληροφορίες για τα σημεία συνάντησης σε κάθε πόλη www.podilates.gr
Video-πρόσκληση στην Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία
ΤΟ ΙΧ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΑΛΛΑ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΠΙΑ!
ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟ – ΠΟΛΗ ΔΙΧΩΣ ΜΕΛΛΟΝ
Παρακαλούμε προωθήστε αυτό το κείμενο.
Επιστροφή του επιδόματος για χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών
"Να γυρίσουν πίσω το ειδικό επίδομα για χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών καλούνται εκατοντάδες δημοτικοί υπάλληλοι. Το υπουργείο Οικονομικών θεωρεί, ότι τα χρήματα τους δόθηκαν κατά… λάθος και τώρα τους ζητά να επιστρέψουν περισσότερα από 4.000 ευρώ ο καθένας αναδρομικά από το 1996. Μόνο στον Δήμο Καλλιθέας 27 υπάλληλοι που εργάζονται ως χειριστές υπολογιστών, έχουν λάβει την ειδοποίηση να πληρώσουν εντός 48 ωρών τα χρήματα, που σύμφωνα με το Λογιστήριο του Κράτους έπαιρναν τόσα χρόνια κατά… λάθος.
Το επίδομα πληροφορικής ανέρχεται στα 100 ευρώ μηνιαίως και το λαμβάνουν όλοι οι υπάλληλοι που χειρίζονται υπολογιστή, σύμφωνα με την οργανική τους θέση. Τώρα οι ελεγκτές λένε, ότι το δικαιούνται μόνο όσοι εργάζονται σε τμήματα μηχανογράφησης. Οι υπόλοιποι πρέπει να επιστρέψουν το σύνολο των χρημάτων που έλαβαν από το 1996. Ο αριθμός των υπαλλήλων που έχουν λάβει ανάλογη ειδοποίηση, δεν έχει προσδιοριστεί. Σύμφωνα με τα μέλη της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι εκατοντάδες και η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί, πράγμα που σημαίνει, ότι ακόμη στέλνονται ανάλογες ειδοποιήσεις."
Μάλιστα. Δηλαδή το λάθος του κράτους, θα το πληρώσουν οι πολίτες. Χώρια που τους δίνει προθεσμία μόνο 48 ώρες να βρουν τα χρήματα. Τι να πει κανείς...
Το επίδομα πληροφορικής ανέρχεται στα 100 ευρώ μηνιαίως και το λαμβάνουν όλοι οι υπάλληλοι που χειρίζονται υπολογιστή, σύμφωνα με την οργανική τους θέση. Τώρα οι ελεγκτές λένε, ότι το δικαιούνται μόνο όσοι εργάζονται σε τμήματα μηχανογράφησης. Οι υπόλοιποι πρέπει να επιστρέψουν το σύνολο των χρημάτων που έλαβαν από το 1996. Ο αριθμός των υπαλλήλων που έχουν λάβει ανάλογη ειδοποίηση, δεν έχει προσδιοριστεί. Σύμφωνα με τα μέλη της ΠΟΕ-ΟΤΑ είναι εκατοντάδες και η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί, πράγμα που σημαίνει, ότι ακόμη στέλνονται ανάλογες ειδοποιήσεις."
Μάλιστα. Δηλαδή το λάθος του κράτους, θα το πληρώσουν οι πολίτες. Χώρια που τους δίνει προθεσμία μόνο 48 ώρες να βρουν τα χρήματα. Τι να πει κανείς...
1408 (Ταινία) - Τι έγινε στο τέλος;
Μια σύντομη περίληψη:
Ένας συγγραφέας επιμένει να μείνει στο δωμάτιο 1408 ενός ξενοδοχείου. Ο διευθυντής του ξενοδοχείου προσπαθεί να τον μεταπείσει λέγοντας του ότι δεν άντεξε κανείς πάνω από μια ώρα εκεί μέσα γιατί όλοι έχουν βρει τραγικό θάνατο.
Το θέμα της ανάρτησης μου όμως δεν είναι αυτό. Είναι το (ή τα) φινάλε της ταινίας αυτής. Ακολουθούν λεπτομέρειες, οπότε όσοι δεν την έχετε δει, μην διαβάσετε παρακάτω αν θέλετε να μην γνωρίζετε σχετικά πριν την δείτε.
Την ταινία την είδα σε dvd του videoclub. Ένα άλλο πρόσωπο την είδε στο internet, όπου την είδα κι εγώ μετά. Τα φινάλε ήταν διαφορετικά, εντελώς αντίθετα το ένα με το άλλο, και στην έκδοση του internet υπήρχαν σκηνές που δεν υπήρχαν στο dvd. Δεν θα πω ποιο φινάλε αντιστοιχεί που, έτσι ώστε οι περίεργοι που θα διαβάσετε τελικά παρακάτω αν δεν την έχετε δει, να μην χάσετε την έκπληξη όταν δείτε την ταινία.
Το ένα φινάλε, έδειχνε τον πρωταγωνιστή να πεθαίνει και να πηγαίνει η πρώην γυναίκα του στη κηδεία του, και ο διευθυντής του ξενοδοχείου να κρατάει το μαγνητοφωνάκι του πρωταγωνιστή.
Το άλλο φινάλε, έδειχνε τον πρωταγωνιστή να επιζεί, και να τα ξαναβρίσκει με την πρώην γυναίκα του, και να ακούνε μαζί το μαγνητοφωνάκι του.
Μια υποθετική συζήτηση λοιπόν θα μπορούσε να ήταν η εξής:
- Έλα ρε, είδες τη ταινία;
- Ναι ρε συ, αλλά λυπήθηκα που πέθανε ο πρωταγωνιστής.
- Τι λες ρε; Δεν πέθανε!
- Με δουλεύεις; Αφού τον θάψανε!
- Καλά, για την ίδια ταινία λέμε;
- Ναι, το 1408 δεν λες; Παραγωγή του 2007;
- Ναι αυτή λέω!
- Ε, τον θάψανε σου λέω.
- Στην πραγματικότητα εννοείς; Τι έπαθε;
- Στο έργο ντε!!!
- Μα δεν πέθανε στο έργο!
- Κι όμως! Και πήγε και ο διευθυντής του ξενοδοχείου στο τέλος της κηδείας.
- Θα με τρελάνεις; Δεν πέθανε ο πρωταγωνιστής! Αφού τα ξαναβρήκε με την πρώην του!
- Πως τα ξαναβρήκε με την πρώην του, μέσα από τον τάφο;
- Κάτι δεν κατάλαβες σωστά.
- Ναι τα μάτια μου κάνουν πουλάκια.
- Μη με δουλεύεις. Αυτός επέζησε από την φωτιά, τον έσωσαν οι πυροσβέστες, και τα ξαναβρήκε με την πρώην γυναίκα του, μάλιστα τακτοποιούσαν το σπίτι που θα μείνουν μαζί και άκουσαν και οι δύο τη μαγνητοφώνηση που έκανε αυτός όσο ήταν στο 1408.
- Πότε την άκουσε την μαγνητοφώνηση; Ο διευθυντής την άκουσε!
- Που κολλάει πάλι ο διευθυντής; Δεν τον είδα καθόλου στο φινάλε του έργου.
- Μα αυτός είχε το μαγνητοφωνάκι!
- Δεν το είχε αυτός, ο πρωταγωνιστής το είχε!
- Στον τάφο του μέσα;
- Άσε τους τάφους πια! Δεν πέθανε λέμε, το έργο τελειώνει με αυτόν ζωντανό.
- Μάλλον δεν το είδες όλο.
- Δηλαδή στο βίντεοκλαμπ μου έδωσαν την ταινία μισή;
- Που θες να ξέρω;
Αν θα βρισκόταν άκρη χωρίς αποδείξεις, πολύ αμφιβάλλω...!!!
Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι η έκδοση του internet ήταν η αρχική, η οποία πειράχτηκε πριν βγει τελικά στους κινηματογράφους (όπου έχουν κοπεί γύρω στα 15 λεπτά).
Δεν κοίταξα όμως καθόλου τα έξτρας του dvd για να δω αν ήταν εκεί μέσα οι κομμένες σκηνές και το αλλαγμένο φινάλε. Ίσως είναι έτσι...
Ένας συγγραφέας επιμένει να μείνει στο δωμάτιο 1408 ενός ξενοδοχείου. Ο διευθυντής του ξενοδοχείου προσπαθεί να τον μεταπείσει λέγοντας του ότι δεν άντεξε κανείς πάνω από μια ώρα εκεί μέσα γιατί όλοι έχουν βρει τραγικό θάνατο.
Το θέμα της ανάρτησης μου όμως δεν είναι αυτό. Είναι το (ή τα) φινάλε της ταινίας αυτής. Ακολουθούν λεπτομέρειες, οπότε όσοι δεν την έχετε δει, μην διαβάσετε παρακάτω αν θέλετε να μην γνωρίζετε σχετικά πριν την δείτε.
Την ταινία την είδα σε dvd του videoclub. Ένα άλλο πρόσωπο την είδε στο internet, όπου την είδα κι εγώ μετά. Τα φινάλε ήταν διαφορετικά, εντελώς αντίθετα το ένα με το άλλο, και στην έκδοση του internet υπήρχαν σκηνές που δεν υπήρχαν στο dvd. Δεν θα πω ποιο φινάλε αντιστοιχεί που, έτσι ώστε οι περίεργοι που θα διαβάσετε τελικά παρακάτω αν δεν την έχετε δει, να μην χάσετε την έκπληξη όταν δείτε την ταινία.
Το ένα φινάλε, έδειχνε τον πρωταγωνιστή να πεθαίνει και να πηγαίνει η πρώην γυναίκα του στη κηδεία του, και ο διευθυντής του ξενοδοχείου να κρατάει το μαγνητοφωνάκι του πρωταγωνιστή.
Το άλλο φινάλε, έδειχνε τον πρωταγωνιστή να επιζεί, και να τα ξαναβρίσκει με την πρώην γυναίκα του, και να ακούνε μαζί το μαγνητοφωνάκι του.
Μια υποθετική συζήτηση λοιπόν θα μπορούσε να ήταν η εξής:
- Έλα ρε, είδες τη ταινία;
- Ναι ρε συ, αλλά λυπήθηκα που πέθανε ο πρωταγωνιστής.
- Τι λες ρε; Δεν πέθανε!
- Με δουλεύεις; Αφού τον θάψανε!
- Καλά, για την ίδια ταινία λέμε;
- Ναι, το 1408 δεν λες; Παραγωγή του 2007;
- Ναι αυτή λέω!
- Ε, τον θάψανε σου λέω.
- Στην πραγματικότητα εννοείς; Τι έπαθε;
- Στο έργο ντε!!!
- Μα δεν πέθανε στο έργο!
- Κι όμως! Και πήγε και ο διευθυντής του ξενοδοχείου στο τέλος της κηδείας.
- Θα με τρελάνεις; Δεν πέθανε ο πρωταγωνιστής! Αφού τα ξαναβρήκε με την πρώην του!
- Πως τα ξαναβρήκε με την πρώην του, μέσα από τον τάφο;
- Κάτι δεν κατάλαβες σωστά.
- Ναι τα μάτια μου κάνουν πουλάκια.
- Μη με δουλεύεις. Αυτός επέζησε από την φωτιά, τον έσωσαν οι πυροσβέστες, και τα ξαναβρήκε με την πρώην γυναίκα του, μάλιστα τακτοποιούσαν το σπίτι που θα μείνουν μαζί και άκουσαν και οι δύο τη μαγνητοφώνηση που έκανε αυτός όσο ήταν στο 1408.
- Πότε την άκουσε την μαγνητοφώνηση; Ο διευθυντής την άκουσε!
- Που κολλάει πάλι ο διευθυντής; Δεν τον είδα καθόλου στο φινάλε του έργου.
- Μα αυτός είχε το μαγνητοφωνάκι!
- Δεν το είχε αυτός, ο πρωταγωνιστής το είχε!
- Στον τάφο του μέσα;
- Άσε τους τάφους πια! Δεν πέθανε λέμε, το έργο τελειώνει με αυτόν ζωντανό.
- Μάλλον δεν το είδες όλο.
- Δηλαδή στο βίντεοκλαμπ μου έδωσαν την ταινία μισή;
- Που θες να ξέρω;
Αν θα βρισκόταν άκρη χωρίς αποδείξεις, πολύ αμφιβάλλω...!!!
Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι η έκδοση του internet ήταν η αρχική, η οποία πειράχτηκε πριν βγει τελικά στους κινηματογράφους (όπου έχουν κοπεί γύρω στα 15 λεπτά).
Δεν κοίταξα όμως καθόλου τα έξτρας του dvd για να δω αν ήταν εκεί μέσα οι κομμένες σκηνές και το αλλαγμένο φινάλε. Ίσως είναι έτσι...
Σάββατο 29 Μαρτίου 2008
Sex and the city
Η επιτυχία της συγκεκριμένης σειράς, έχει ως αποτέλεσμα να τη δούμε και σε κινηματογραφική έκδοση. Η πρεμιέρα της ταινίας "Sex and the city" (όπου θα συμμετέχουν όλοι οι συντελεστές) θα γίνει τον Μάιο στην Αμερική.
Αλλάζει απόψε η ώρα
Στις 03:00 τα ξημερώματα της Κυριακής οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά
Δυο φορές το χρόνο κάνουμε ... γυμναστική στα ρολόγια μας και να πεις πως είναι λίγα. Κάποτε είχαμε μόνο επιτραπέζια και χειρός, μετά ήρθαν τα κινητά τηλέφωνα, τα βίντεο, τα στερεοφωνικά, οι ηλεκτρικές κουζίνες... Αλλά γιατί μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία;
* Ποιος είχε την ιδέα της αλλαγής της ώρας;
* «Κατηγορήστε (ή μακαρίστε) τον Βενιαμίν Φραγκλίνο που φέρεται να πρωτοδιατύπωσε την ιδέα το 1784, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες».
* Μάλιστα, πότε πρωτοεφαρμόστηκε;
* «Στον 20ό αιώνα ο άνθρωπος άλλαξε τα... φώτα στο χρόνο, αρχίζοντας από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι. Αν έχεις ήλιο στις 8 το βράδυ, δεν ανάβεις τα φώτα και περισσεύει πετρέλαιο για να αλληλοσκοτωνόμαστε. Μετά καταργήθηκε, εμφανίστηκε στο Β' Παγκόσμιο και μετά την ενεργειακή κρίση του 1973, ήρθε για να μείνει».
* Στην Ελλάδα πότε το υιοθετήσαμε;
* «Το 1973. Το 1997 η κυβέρνηση διατύπωσε τη σκέψη να μην εφαρμόσουμε τη θερινή ώρα ώστε να συγκλίνουμε "ωρολογιακώς" με την κεντρική Ευρώπη, αλλά πρυτάνευσαν σοφότερες σκέψεις».
* Πόσες χώρες εφαρμόζουν το μέτρο;
* «Γύρω στις 70».
* Τι γίνεται στην Ε.Ε.;
* «Ως το 1996 κάθε χώρα έκανε τα δικά της, εμείς για παράδειγμα εφαρμόζαμε τη χειμερινή ώρα τον Σεπτέμβριο. Μετά ανέλαβαν οι Βρυξέλλες και η χειμερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Η θερινή ώρα (για την οποία γίνεται η ιστορία) ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου».
* Υπάρχει κοινοτική οδηγία;
* «Βεβαίως, είναι η 2000/C 337 Ε/18».
* Η ώρα Γκρίνουιτς αλλάζει;
* «Οχι, γι' αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Κάποια πράγματα πρέπει να μένουν σταθερά σε αυτό τον κόσμο».
* Ποια είναι η «κανονική» και ποια η «τεχνητή» ώρα;
* «Η ανθρώπινη παρέμβαση γίνεται εν όψει του καλοκαιριού στα τέλη Μαρτίου».
* Ολες οι χώρες προσαρμόζονται την ίδια στιγμή στις αλλαγές;
* «Σιγά μη συμφωνούσαμε. Το... παιχνίδι με τις ώρες δεν το παίζουν οι χώρες που βρίσκονται κοντά στον Ισημερινό, όπου η μέρα διαρκεί 12 ώρες και η νύχτα άλλες τόσες. Αντίθετα, όσο πιο κοντά κατευθύνεται κανείς προς τους Πόλους τόσο περισσότερο ηλιακό φως είναι διαθέσιμο κατά τις πρωινές και βραδινές ώρες. Επίσης, άλλο πρόγραμμα ακολουθούν οι Βορειοαμερικανοί, άλλο οι Ευρωπαίοι, άλλο οι Νοτιοαμερικανοί...».
* Πότε πάμε μία ώρα μπροστά και πότε μία ώρα πίσω;
* «Τον Οκτώβριο (στις 26 του μηνός φέτος) φέρνουμε τα ρολόγια μία ώρα πίσω και τον Μάρτιο τα πάμε μία ώρα μπροστά».
* Δεν μου είπατε ποια είναι η επίσημη ονομασία.
* «Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες περιοριζόμαστε στους όρους "θερινή ώρα" και "χειμερινή ώρα" και μετά ασχολούμαστε με σοβαρότερα πράγματα, για παράδειγμα πόσες λακκούβες έχει σήμερα η Κηφισίας. Οι Αγγλοσάξονες, που μάλλον έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, προτιμούν το εφετζίδικο Daylight Saving Time, που στα ελληνικά δημιουργεί το μάλλον άσχημο ακρωνύμιο ΧΕΗΦ, αν το μεταφράσουμε στο "Χρόνος Εξοικονόμησης Ηλιακού Φωτός"».
* Μήπως είναι επικίνδυνο;
* «Αν ξεχάσετε να ρυθμίσετε το ρολόι σας και πάτε με καθυστέρηση μιας ώρας στο ραντεβού, δεν ξέρετε πώς θα αντιδράσει ο "στημένος", αλλά μην κατηγορείτε τους άλλους για τις αβλεψίες σας, εντάξει;».
* Δεν διαμαρτύρεται κανείς;
* «Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται, διότι ούτε τα φυτά ούτε τα ζώα παίρνουν το 141 για να μάθουν την ώρα και θέλουν μερικές εβδομάδες προσαρμογής. Επίσης, άνθρωποι με προβλήματα αϋπνίας βρίσκουν μια καλή αφορμή για γκρίνια».
* Ποιος είναι ο καθ' ύλην αρμόδιος για τις αλλαγές της ώρας;
* «Μην κοιτάτε το Αστεροσκοπείο. Την ευθύνη έχει το υπουργείο Μεταφορών & Επικοινωνιών και αυτό δεν είναι ελληνική ιδιοτροπία. Στις ΗΠΑ, επίσης, το υπουργείο Μεταφορών λέει στους Αμερικανούς τι να κάνουν με τα ρολόγια τους και πότε».
* Ποιο μέρος του κόσμου είναι το περισσότερο μπερδεμένο όσον αφορά τις αλλαγές της ώρας;
* «Μάλλον πρέπει να είναι η Πολιτεία της Ιντιάνα στις ΗΠΑ (περιμένατε να είναι κάπου αλλού;), όπου υπάρχουν τρεις παραλλαγές στο πότε και πώς αλλάζει η ώρα, μπερδεμένοι άνθρωποι».
Πηγή: www.madata.gr
Δυο φορές το χρόνο κάνουμε ... γυμναστική στα ρολόγια μας και να πεις πως είναι λίγα. Κάποτε είχαμε μόνο επιτραπέζια και χειρός, μετά ήρθαν τα κινητά τηλέφωνα, τα βίντεο, τα στερεοφωνικά, οι ηλεκτρικές κουζίνες... Αλλά γιατί μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία;
* Ποιος είχε την ιδέα της αλλαγής της ώρας;
* «Κατηγορήστε (ή μακαρίστε) τον Βενιαμίν Φραγκλίνο που φέρεται να πρωτοδιατύπωσε την ιδέα το 1784, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες».
* Μάλιστα, πότε πρωτοεφαρμόστηκε;
* «Στον 20ό αιώνα ο άνθρωπος άλλαξε τα... φώτα στο χρόνο, αρχίζοντας από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι. Αν έχεις ήλιο στις 8 το βράδυ, δεν ανάβεις τα φώτα και περισσεύει πετρέλαιο για να αλληλοσκοτωνόμαστε. Μετά καταργήθηκε, εμφανίστηκε στο Β' Παγκόσμιο και μετά την ενεργειακή κρίση του 1973, ήρθε για να μείνει».
* Στην Ελλάδα πότε το υιοθετήσαμε;
* «Το 1973. Το 1997 η κυβέρνηση διατύπωσε τη σκέψη να μην εφαρμόσουμε τη θερινή ώρα ώστε να συγκλίνουμε "ωρολογιακώς" με την κεντρική Ευρώπη, αλλά πρυτάνευσαν σοφότερες σκέψεις».
* Πόσες χώρες εφαρμόζουν το μέτρο;
* «Γύρω στις 70».
* Τι γίνεται στην Ε.Ε.;
* «Ως το 1996 κάθε χώρα έκανε τα δικά της, εμείς για παράδειγμα εφαρμόζαμε τη χειμερινή ώρα τον Σεπτέμβριο. Μετά ανέλαβαν οι Βρυξέλλες και η χειμερινή ώρα ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου. Η θερινή ώρα (για την οποία γίνεται η ιστορία) ισχύει από την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου».
* Υπάρχει κοινοτική οδηγία;
* «Βεβαίως, είναι η 2000/C 337 Ε/18».
* Η ώρα Γκρίνουιτς αλλάζει;
* «Οχι, γι' αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα είναι 3 ώρες και το χειμώνα 2 ώρες μπροστά από το Γκρίνουιτς. Κάποια πράγματα πρέπει να μένουν σταθερά σε αυτό τον κόσμο».
* Ποια είναι η «κανονική» και ποια η «τεχνητή» ώρα;
* «Η ανθρώπινη παρέμβαση γίνεται εν όψει του καλοκαιριού στα τέλη Μαρτίου».
* Ολες οι χώρες προσαρμόζονται την ίδια στιγμή στις αλλαγές;
* «Σιγά μη συμφωνούσαμε. Το... παιχνίδι με τις ώρες δεν το παίζουν οι χώρες που βρίσκονται κοντά στον Ισημερινό, όπου η μέρα διαρκεί 12 ώρες και η νύχτα άλλες τόσες. Αντίθετα, όσο πιο κοντά κατευθύνεται κανείς προς τους Πόλους τόσο περισσότερο ηλιακό φως είναι διαθέσιμο κατά τις πρωινές και βραδινές ώρες. Επίσης, άλλο πρόγραμμα ακολουθούν οι Βορειοαμερικανοί, άλλο οι Ευρωπαίοι, άλλο οι Νοτιοαμερικανοί...».
* Πότε πάμε μία ώρα μπροστά και πότε μία ώρα πίσω;
* «Τον Οκτώβριο (στις 26 του μηνός φέτος) φέρνουμε τα ρολόγια μία ώρα πίσω και τον Μάρτιο τα πάμε μία ώρα μπροστά».
* Δεν μου είπατε ποια είναι η επίσημη ονομασία.
* «Στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες περιοριζόμαστε στους όρους "θερινή ώρα" και "χειμερινή ώρα" και μετά ασχολούμαστε με σοβαρότερα πράγματα, για παράδειγμα πόσες λακκούβες έχει σήμερα η Κηφισίας. Οι Αγγλοσάξονες, που μάλλον έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, προτιμούν το εφετζίδικο Daylight Saving Time, που στα ελληνικά δημιουργεί το μάλλον άσχημο ακρωνύμιο ΧΕΗΦ, αν το μεταφράσουμε στο "Χρόνος Εξοικονόμησης Ηλιακού Φωτός"».
* Μήπως είναι επικίνδυνο;
* «Αν ξεχάσετε να ρυθμίσετε το ρολόι σας και πάτε με καθυστέρηση μιας ώρας στο ραντεβού, δεν ξέρετε πώς θα αντιδράσει ο "στημένος", αλλά μην κατηγορείτε τους άλλους για τις αβλεψίες σας, εντάξει;».
* Δεν διαμαρτύρεται κανείς;
* «Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται, διότι ούτε τα φυτά ούτε τα ζώα παίρνουν το 141 για να μάθουν την ώρα και θέλουν μερικές εβδομάδες προσαρμογής. Επίσης, άνθρωποι με προβλήματα αϋπνίας βρίσκουν μια καλή αφορμή για γκρίνια».
* Ποιος είναι ο καθ' ύλην αρμόδιος για τις αλλαγές της ώρας;
* «Μην κοιτάτε το Αστεροσκοπείο. Την ευθύνη έχει το υπουργείο Μεταφορών & Επικοινωνιών και αυτό δεν είναι ελληνική ιδιοτροπία. Στις ΗΠΑ, επίσης, το υπουργείο Μεταφορών λέει στους Αμερικανούς τι να κάνουν με τα ρολόγια τους και πότε».
* Ποιο μέρος του κόσμου είναι το περισσότερο μπερδεμένο όσον αφορά τις αλλαγές της ώρας;
* «Μάλλον πρέπει να είναι η Πολιτεία της Ιντιάνα στις ΗΠΑ (περιμένατε να είναι κάπου αλλού;), όπου υπάρχουν τρεις παραλλαγές στο πότε και πώς αλλάζει η ώρα, μπερδεμένοι άνθρωποι».
Πηγή: www.madata.gr
"Η Ώρα της Γης": Σβήστε τα φώτα το Σάββατο 29 Μαρτίου από τις 20:00 έως 21:00
Νέα ενημέρωση:
Να σβήσουν τα φώτα τους και να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία «Η Ώρα της Γης» (Earth Hour) σε μια συμβολική κίνηση για τη σωτηρία του πλανήτη καλεί η WWF πολίτες σε όλο τον κόσμο. Στην πρωτοβουλία που προγραμματίζεται για το Σάββατο 29 Μαρτίου από τις 20:00 έως 21:00 το βράδυ συμμετέχει και ο Δήμος Αθηναίων.
Με απόφαση του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη ο Δήμος Αθηναίων θα συμμετάσχει στην πρωτοβουλία. Για μία ώρα θα σβήσουν τα φώτα στο Δημαρχιακό Μέγαρο της Πλατείας Κοτζιά, καθώς και στο Λυκαβηττό.
Να σβήσουν τα φώτα τους και να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία «Η Ώρα της Γης» (Earth Hour) σε μια συμβολική κίνηση για τη σωτηρία του πλανήτη καλεί η WWF πολίτες σε όλο τον κόσμο. Στην πρωτοβουλία που προγραμματίζεται για το Σάββατο 29 Μαρτίου από τις 20:00 έως 21:00 το βράδυ συμμετέχει και ο Δήμος Αθηναίων.
Με απόφαση του δημάρχου Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη ο Δήμος Αθηναίων θα συμμετάσχει στην πρωτοβουλία. Για μία ώρα θα σβήσουν τα φώτα στο Δημαρχιακό Μέγαρο της Πλατείας Κοτζιά, καθώς και στο Λυκαβηττό.
Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008
Στις 9 Απριλίου οι φοιτητικές εκλογές
Στις 9 Απριλίου ημέρα Τετάρτη καλούνται στις κάλπες φοιτητές και σπουδαστές για την ανάδειξη των νέων Διοικητικών Συμβουλίων των Συλλόγων τους, σύμφωνα με απόφαση της ΕΦΕΕ.
Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.)
Το Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει για πρώτη φορά το δικό του (ανεπίσημο) φόρουμ, το οποίο βρίσκεται στην ιστοσελίδα http://mithe.hobby-site.com/ για όποιον ενδιαφέρεται. Είναι το πρώτο φόρουμ που δημιουργείται για το τμήμα ΜΙΘΕ, και έχει λίγες μέρες λειτουργίας. Μπήκα να το δώ, και πιστεύω ότι θα φανεί χρήσιμο σε πολλούς φοιτητές του τμήματος και μη, όταν πλέον θα εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο.
Η επίσημη ιστοσελίδα του τμήματος βρίσκεται εδώ: http://www.phs.uoa.gr/node.php?n=home
Η επίσημη ιστοσελίδα του τμήματος βρίσκεται εδώ: http://www.phs.uoa.gr/node.php?n=home
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008
Η ώρα της Γης - Earth Hour
Το Σάββατο 29 Μαρτίου του 2008, στις 8 το βράδυ, θα είναι παγκοσμίως η ώρα της Γης.
Ας σβήσουμε τότε τα φώτα μας, μαζί με πολλούς άλλους στον πλανήτη...
Μπλόκο σε ποδηλάτη!
Που αλλού; Στην Ελλάδα φυσικά...
Και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα, στην λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Σταμάτησαν έναν ποδηλάτη και του έκαναν έλεγχο, του ζήτησαν ταυτότητα, κτλ. Κι όταν σιγουρεύτηκαν ότι δεν είχε τίποτα περίεργο πάνω του, τότε τον άφησαν να φύγει!
Έτσι στα καλά καθούμενα! Στη δουλειά του πήγαινε ο άνθρωπος στο κάτω κάτω.
Τι να πει κανείς...
Και πιο συγκεκριμένα στην Αθήνα, στην λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Σταμάτησαν έναν ποδηλάτη και του έκαναν έλεγχο, του ζήτησαν ταυτότητα, κτλ. Κι όταν σιγουρεύτηκαν ότι δεν είχε τίποτα περίεργο πάνω του, τότε τον άφησαν να φύγει!
Έτσι στα καλά καθούμενα! Στη δουλειά του πήγαινε ο άνθρωπος στο κάτω κάτω.
Τι να πει κανείς...
Η "τιμιότητα" βαράει κατακούτελα!
Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις,
την τιμιότητα θα βρεις...
Κι αν 50 ευρώ τσακώσεις,
κανενός να μη το πεις!
Το παραπάνω ποίημα είναι δια ποδός εεε, δια χειρός ήθελα να πω :Ρ everything53 - τι τρομερή έμπνευση που έχω ώρες ώρες (γκουχ γκουχ) - και προστατεύεται από την πνευματική ιδιοκτησία αλλά είναι ελεύθερη η αναμετάδοση του, οπουδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο :Ρ )
Στο παραπάνω βίντεο που βρήκα στο youtube, βλέπουμε καρέ-καρέ ένα πλήρως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του δημιουργήματος μου (έτσι θα καταλάβετε "τι θέλει να πει ο ποιητής")!
1020 - Τηλεφωνική γραμμή της ψηφιακής Ελλάδας
Με πρωτοβουλία της Ειδικής Γραμματείας Ψηφιακού Σχεδιασμού του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, ξεκινά από 20/03/08 η δοκιμαστική λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής για την Ψηφιακή Ελλάδα, που απαντά στον πανελλαδικό αριθμό 1020.
Μέσω της τηλεφωνικής γραμμής της Ψηφιακής Ελλάδας, παρέχεται στους πολίτες κατά τις εργάσιμες ημέρες από τις 9 π.μ. έως και τις 5 μ.μ. η δυνατότητα να ενημερώνονται και να λύνουν προβλήματα που αφορούν σε:
α. χρήση του υπολογιστή και του Διαδικτύου,
β. ψηφιακές υπηρεσίες που υπάρχουν ήδη διαθέσιμες προς διευκόλυνση των πολιτών, στο πλαίσιο υλοποίησης της Ψηφιακής Ελλάδας,
γ. δράσεις της Ψηφιακής Στρατηγικής που βρίσκονται σε εξέλιξη και ιδιαιτέρως αυτές που θα εγκαινιασθούν μέσω του Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση»
δ. θέματα ασφάλειας στο Internet για γονείς, παιδιά και μικρές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο της δραστηριοποίησης της Ομάδας Δράσης για την Ψηφιακή Ασφάλεια (DART).
Η υπηρεσία τηλεφωνικής υποστήριξης μέσω της γραμμής 1020, έχει στόχο να κατευθύνει τους ενδιαφερόμενους πολίτες στις κατάλληλες πηγές πληροφόρησης στο Διαδίκτυο, για θέματα που εντάσσονται στις παραπάνω κατηγορίες.
Πηγή: http://www.eexi.gr/?q=node/1437
Μέσω της τηλεφωνικής γραμμής της Ψηφιακής Ελλάδας, παρέχεται στους πολίτες κατά τις εργάσιμες ημέρες από τις 9 π.μ. έως και τις 5 μ.μ. η δυνατότητα να ενημερώνονται και να λύνουν προβλήματα που αφορούν σε:
α. χρήση του υπολογιστή και του Διαδικτύου,
β. ψηφιακές υπηρεσίες που υπάρχουν ήδη διαθέσιμες προς διευκόλυνση των πολιτών, στο πλαίσιο υλοποίησης της Ψηφιακής Ελλάδας,
γ. δράσεις της Ψηφιακής Στρατηγικής που βρίσκονται σε εξέλιξη και ιδιαιτέρως αυτές που θα εγκαινιασθούν μέσω του Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση»
δ. θέματα ασφάλειας στο Internet για γονείς, παιδιά και μικρές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο της δραστηριοποίησης της Ομάδας Δράσης για την Ψηφιακή Ασφάλεια (DART).
Η υπηρεσία τηλεφωνικής υποστήριξης μέσω της γραμμής 1020, έχει στόχο να κατευθύνει τους ενδιαφερόμενους πολίτες στις κατάλληλες πηγές πληροφόρησης στο Διαδίκτυο, για θέματα που εντάσσονται στις παραπάνω κατηγορίες.
Πηγή: http://www.eexi.gr/?q=node/1437
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008
Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008
Οι 10 μεγαλύτεροι καυγάδες σε αγώνες παγκοσμίως
Είδα τα συγκεκριμένα βίντεο και πραγματικά πέφτει πολύ ξύλο στους αγωνιστικούς χώρους!
Μπορείτε να τα δείτε κι εσείς εδώ:
http://www.contra.gr/None/World/191946.html
Μπορείτε να τα δείτε κι εσείς εδώ:
http://www.contra.gr/None/World/191946.html
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008
Σκουπίδια: Γιατί τα κατεβάζουν αφού δεν τα μαζεύει κανείς;
Έχω πολλές απορίες. Μόνιμες και μη. Μια από τις απορίες μου αυτές είναι και το τι μυαλό κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος. Σχετικά με τις αντιδράσεις των πολιτών απέναντι στα σκουπίδια τώρα με τις απεργίες, η απορία μου λύθηκε με μεγάλη απογοήτευση.
Η Αθήνα γέμισε με σκουπίδια. Κι εμείς δεν πρέπει να δυσκολεύουμε την κατάσταση. Εγώ προσωπικά τα σκουπίδια (αφού μπουν προσεχτικά σε σακούλες σκουπιδιών και οι σακούλες αυτές δεθούν σωστά και ερμητικά) τα έχω στο μπαλκόνι μου μέχρι να λήξει η απεργία. Λογικά την ίδια τακτική θα ακολουθούν και μερικοί άλλοι. Εκείνοι όμως που δεν την ακολουθούν, γιατί το κάνουν; Αφού ξέρουν ότι η Αθήνα πνίγεται στα σκουπίδια, γιατί συνεχίζουν να βάζουν και τα δικά τους στους δρόμους;
Η απορία μου για τον τρόπο που σκέφτονται μερικοί άνθρωποι, λύθηκε όταν διάβασα ένα σχετικό με τις απεργίες και τα σκουπίδια άρθρο. Μεταξύ άλλων, υπήρχε και η εξής φράση από ένα τυχαίο πρόσωπο:
"Γιατί να κάνουμε εμείς τους καλούς. Δεν μαζεύτηκαν μόνα τους όλα αυτά τα σκουπίδια που ξεχειλίζουν στους κάδους. Όλοι κατεβάζουν..."
Δηλαδή, εμείς που δεν κατεβάζουμε τα σκουπίδια, το κάνουμε με σκοπό "για να κάνουμε τους καλούς"; Δεν καταλάβατε καλά φαίνεται. Ο λόγος που δεν τα κατεβάζουμε, είναι για να ΕΧΟΥΜΕ ο καθένας την γειτονιά του ΚΑΘΑΡΗ (όσο αυτό είναι -ήταν πλέον- εφικτό). Όχι για να το παίζουμε καλοί!
Σχετικά με το "όλοι κατεβάζουν", τι σημαίνει αυτό; Αν πάνε όλοι να πνιγούν στη θάλασσα, θα πας κι εσύ; Άκου τώρα λογική... Πέραν αυτού, πού το ξέρεις πως όλοι κατεβάζουν; Είμαστε πολλοί που δεν τα κατεβάζουμε. Οπότε τόσα ξέρεις, τόσα λες.
Με τέτοια μυαλά που υπάρχουν, δεν απορώ που βρισκόμαστε σ' αυτή την κατάσταση...
Η Αθήνα γέμισε με σκουπίδια. Κι εμείς δεν πρέπει να δυσκολεύουμε την κατάσταση. Εγώ προσωπικά τα σκουπίδια (αφού μπουν προσεχτικά σε σακούλες σκουπιδιών και οι σακούλες αυτές δεθούν σωστά και ερμητικά) τα έχω στο μπαλκόνι μου μέχρι να λήξει η απεργία. Λογικά την ίδια τακτική θα ακολουθούν και μερικοί άλλοι. Εκείνοι όμως που δεν την ακολουθούν, γιατί το κάνουν; Αφού ξέρουν ότι η Αθήνα πνίγεται στα σκουπίδια, γιατί συνεχίζουν να βάζουν και τα δικά τους στους δρόμους;
Η απορία μου για τον τρόπο που σκέφτονται μερικοί άνθρωποι, λύθηκε όταν διάβασα ένα σχετικό με τις απεργίες και τα σκουπίδια άρθρο. Μεταξύ άλλων, υπήρχε και η εξής φράση από ένα τυχαίο πρόσωπο:
"Γιατί να κάνουμε εμείς τους καλούς. Δεν μαζεύτηκαν μόνα τους όλα αυτά τα σκουπίδια που ξεχειλίζουν στους κάδους. Όλοι κατεβάζουν..."
Δηλαδή, εμείς που δεν κατεβάζουμε τα σκουπίδια, το κάνουμε με σκοπό "για να κάνουμε τους καλούς"; Δεν καταλάβατε καλά φαίνεται. Ο λόγος που δεν τα κατεβάζουμε, είναι για να ΕΧΟΥΜΕ ο καθένας την γειτονιά του ΚΑΘΑΡΗ (όσο αυτό είναι -ήταν πλέον- εφικτό). Όχι για να το παίζουμε καλοί!
Σχετικά με το "όλοι κατεβάζουν", τι σημαίνει αυτό; Αν πάνε όλοι να πνιγούν στη θάλασσα, θα πας κι εσύ; Άκου τώρα λογική... Πέραν αυτού, πού το ξέρεις πως όλοι κατεβάζουν; Είμαστε πολλοί που δεν τα κατεβάζουμε. Οπότε τόσα ξέρεις, τόσα λες.
Με τέτοια μυαλά που υπάρχουν, δεν απορώ που βρισκόμαστε σ' αυτή την κατάσταση...
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Ταξιδιωτικός οδηγός Bookcrossing
Τι είναι αυτό το «Bookcrossing»; Εάν δεν το έχετε ακούσει ποτέ μέχρι τώρα, ευκαιρία να το μάθετε· είναι ο κόσμος στον οποίο τα βιβλία ταξιδεύουν ελεύθερα!
«Bookcrossing;» «Τα βιβλία ταξιδεύουν;»
Ειλικρινά, είναι δυνατόν να καταλάβει κανείς κάτι μόνο από αυτές τις τέσσερις λέξεις; Δύσκολο, έτσι; Ας παραθέσουμε λοιπόν κι άλλες λέξεις, μήπως καταφέρουμε να βρούμε μια άκρη.
Το bookcrossing βασίζεται στην ιδέα ότι τα βιβλία δε χαίρονται όταν μαζεύουν σκόνη σε κάποιο ράφι, αλλά θέλουν να κυκλοφορούν και να διαβάζονται από όσο περισσότερα άτομα γίνεται.
Μέσω του bookcrossing υλοποιούμε αυτή την ιδέα με την «απελευθέρωση» των βιβλίων μας, δηλαδή με το να τα αφήνουμε σε κάποιο δημόσιο χώρο, ελπίζοντας ότι θα βρουν τον επόμενο αναγνώστη τους, ο οποίος με τη σειρά του θα διαβάσει το βιβλίο και θα το αφήσει ώστε να βρει τον επόμενο αναγνώστη του κ.ο.κ.
Αν αυτό φαίνεται επικίνδυνο για τα βιβλία, μην ανησυχείτε. Κανείς δε σας υποχρεώνει να τα αφήνετε στη μέση του δρόμου. Μπορείτε να τα δίνετε χέρι με χέρι σε γνωστούς ή φίλους σας, αφού ο σκοπός είναι τα βιβλία να «ταξιδεύουν» και να διαβάζονται.
Όπως βλέπετε, η ιδέα του bookcrossing μπορεί να υλοποιηθεί μια χαρά και χωρίς τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών! Τότε γιατί ασχολούμαστε με το www.bookcrossing.com;
Επειδή με το www.bookcrossing.com μπορούμε να έχουμε εύκολα μια εικόνα για όλα τα βιβλία που έχουμε απελευθερώσει, για όλα τα βιβλία που έχουμε βρει, καθώς και το από ποια χέρια έχουν περάσει και ποια ήταν η γνώμη τού κάθε αναγνώστη. Επίσης μπορούμε να ειδοποιούμαστε όταν κάποιος απελευθερώνει ένα βιβλίο στη γειτονιά μας, ώστε να ψάχνουμε να το βρούμε. Αρκετά δελεαστικό, δε νομίζετε; Τέλος, επειδή πίσω από τα βιβλία βρίσκονται οι αναγνώστες τους, μπορούμε να συναντήσουμε άλλους... «βιβλιοαπελευθερωτές» (bookcrosser) από την Ελλάδα και άλλες χώρες, είτε σε forum στο www.bookcrossing.com, είτε και δια ζώσης σε συναντήσεις που διοργανώνονται, αφού μαζί με τα βιβλία ταξιδεύουν και οι άνθρωποι!
Εάν δεν το έχετε αντιληφθεί ακόμα, ήρθε η ώρα να σας το αποκαλύψουμε: αυτή τη στιγμή διαβάζετε τον καταπληκτικό, εντυπωσιακό, ανεπανάληπτο (λέμε τώρα...) «Ταξιδιωτικό οδηγό Bookcrossing», με την ελπίδα να βοηθήσει τα βιβλία σας κι εσάς να βρείτε το δρόμο στη χώρα του Bookcrossing!
Λοιπόν, θα μας συνοδεύσετε σε ένα ταξίδι στον κόσμο του bookcrossing;
Πηγή: http://bookcrossing.travel.guide.googlepages.com/index.html
Για να μπείτε κατευθείαν: http://www.bookcrossing.com/hunt
«Bookcrossing;» «Τα βιβλία ταξιδεύουν;»
Ειλικρινά, είναι δυνατόν να καταλάβει κανείς κάτι μόνο από αυτές τις τέσσερις λέξεις; Δύσκολο, έτσι; Ας παραθέσουμε λοιπόν κι άλλες λέξεις, μήπως καταφέρουμε να βρούμε μια άκρη.
Το bookcrossing βασίζεται στην ιδέα ότι τα βιβλία δε χαίρονται όταν μαζεύουν σκόνη σε κάποιο ράφι, αλλά θέλουν να κυκλοφορούν και να διαβάζονται από όσο περισσότερα άτομα γίνεται.
Μέσω του bookcrossing υλοποιούμε αυτή την ιδέα με την «απελευθέρωση» των βιβλίων μας, δηλαδή με το να τα αφήνουμε σε κάποιο δημόσιο χώρο, ελπίζοντας ότι θα βρουν τον επόμενο αναγνώστη τους, ο οποίος με τη σειρά του θα διαβάσει το βιβλίο και θα το αφήσει ώστε να βρει τον επόμενο αναγνώστη του κ.ο.κ.
Αν αυτό φαίνεται επικίνδυνο για τα βιβλία, μην ανησυχείτε. Κανείς δε σας υποχρεώνει να τα αφήνετε στη μέση του δρόμου. Μπορείτε να τα δίνετε χέρι με χέρι σε γνωστούς ή φίλους σας, αφού ο σκοπός είναι τα βιβλία να «ταξιδεύουν» και να διαβάζονται.
Όπως βλέπετε, η ιδέα του bookcrossing μπορεί να υλοποιηθεί μια χαρά και χωρίς τη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών! Τότε γιατί ασχολούμαστε με το www.bookcrossing.com;
Επειδή με το www.bookcrossing.com μπορούμε να έχουμε εύκολα μια εικόνα για όλα τα βιβλία που έχουμε απελευθερώσει, για όλα τα βιβλία που έχουμε βρει, καθώς και το από ποια χέρια έχουν περάσει και ποια ήταν η γνώμη τού κάθε αναγνώστη. Επίσης μπορούμε να ειδοποιούμαστε όταν κάποιος απελευθερώνει ένα βιβλίο στη γειτονιά μας, ώστε να ψάχνουμε να το βρούμε. Αρκετά δελεαστικό, δε νομίζετε; Τέλος, επειδή πίσω από τα βιβλία βρίσκονται οι αναγνώστες τους, μπορούμε να συναντήσουμε άλλους... «βιβλιοαπελευθερωτές» (bookcrosser) από την Ελλάδα και άλλες χώρες, είτε σε forum στο www.bookcrossing.com, είτε και δια ζώσης σε συναντήσεις που διοργανώνονται, αφού μαζί με τα βιβλία ταξιδεύουν και οι άνθρωποι!
Εάν δεν το έχετε αντιληφθεί ακόμα, ήρθε η ώρα να σας το αποκαλύψουμε: αυτή τη στιγμή διαβάζετε τον καταπληκτικό, εντυπωσιακό, ανεπανάληπτο (λέμε τώρα...) «Ταξιδιωτικό οδηγό Bookcrossing», με την ελπίδα να βοηθήσει τα βιβλία σας κι εσάς να βρείτε το δρόμο στη χώρα του Bookcrossing!
Λοιπόν, θα μας συνοδεύσετε σε ένα ταξίδι στον κόσμο του bookcrossing;
Πηγή: http://bookcrossing.travel.guide.googlepages.com/index.html
Για να μπείτε κατευθείαν: http://www.bookcrossing.com/hunt
Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008
Πάνω από 2.500 βίντεο με σκέψεις και απόψεις πολλών ανθρώπων
Διάφοροι πολιτικοί, επιστήμονες, αλλά και απλοί χρήστες λένε τις απόψεις τους μέσω βίντεο, στην ιστοσελίδα www.bigthink.com η οποία μετράει λίγο καιρό λειτουργίας. Όποιος θέλει μπορεί να δει τα σχετικά βίντεο και να τα σχολιάσει.
Έχετε κάποια άποψη που θέλετε να μοιραστείτε με τους υπόλοιπους αλλά που να κάθεστε τώρα να τα γράφετε όλα αυτά; Και μήπως ένα απρόσωπο κείμενο θα αδικήσει αυτό που θέλετε να πείτε; Τότε το bigthink είναι ότι πρέπει για σας. Μιλάτε στην κάμερα, γράφετε το βίντεο, κι έπειτα το ανεβάζετε. Έτσι οι σκέψεις και οι απόψεις σας, θα μεταδοθούν άμεσα από εσάς, παντού...
Έχετε κάποια άποψη που θέλετε να μοιραστείτε με τους υπόλοιπους αλλά που να κάθεστε τώρα να τα γράφετε όλα αυτά; Και μήπως ένα απρόσωπο κείμενο θα αδικήσει αυτό που θέλετε να πείτε; Τότε το bigthink είναι ότι πρέπει για σας. Μιλάτε στην κάμερα, γράφετε το βίντεο, κι έπειτα το ανεβάζετε. Έτσι οι σκέψεις και οι απόψεις σας, θα μεταδοθούν άμεσα από εσάς, παντού...
Φορητή συσκευή πολλαπλών χρήσεων, με αφή και στην πίσω πλευρά της
Η LucidTouch είναι η νέα φορητή συσκευή της Microsoft. Βρίσκεται ακόμα σε στάδιο ανάπτυξης. Έχει διάφανη οθόνη ώστε να φαίνονται τα δάχτυλα του χρήστη που την αγγίζουν από πίσω. Ένα από τα μεγαλύτερα προσόντα της θα είναι η δυνατότητα συγγραφής κειμένου με την βοήθεια ενός "εικονικού" πληκτρολογίου, πληκτρολογώντας με μεγαλύτερη άνεση με την χρήση της πίσω πλευράς.
Η τιμή του παραμένει άγνωστη προς το παρόν.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://research.microsoft.com/users/baudisch/projects/lucidtouch/
Κυριακή 16 Μαρτίου 2008
Σάββατο 15 Μαρτίου 2008
Οι "φίλοι" και τι πραγματικά εννούν με κάθε φράση
Φίλοι και "φίλοι"! Οι διαφορές μεταξύ τους!
Οι φίλοι αυτό που λένε, το εννούν. Οι "φίλοι", χρειάζονται μετάφραση για να τους καταλάβεις! Μια τέτοια μετάφραση δίνω παρακάτω.
"Γεια σου, τι κάνεις;"
Μετάφραση: Ελπίζω να είσαι χάλια, να σου πάνε όλα χάλια, και να θεωρείς τη ζωή σου χάλια.
"Πάμε για κανένα καφέ;"
Μετάφραση: Θέλω να μου φτιάξεις το κινητό, τον υπολογιστή, το ψυγείο, το σπίτι, γενικώς θέλω μια χάρη που μονάχα εσύ ξέρεις να κάνεις.
"Που είσαι; Σε σκεφτόμουν σήμερα"
Μετάφραση: Πάλι μου χάλασε κάτι που μόνο εσύ μπορείς να φτιάξεις.
"Συγνώμη που δεν απάντησα στα τηλεφωνήματα σου και στα μηνύματα σου αλλά δεν άκουσα το κινητό μου"
Μετάφραση: Όλα δουλεύουν ρολόϊ, οπότε δεν σε χρειάζομαι κάπου (ακόμα).
"Δεν μπορώ να βγούμε σήμερα, θα σε πάρω αύριο"
Μετάφραση: Περίμενε, περίμενε, περίμενε όσο θες.
"Πάμε βόλτα με το αμάξι σου;"
Μετάφραση: Θέλω να με πας κάπου.
"Ποια ταινία θα δούμε σήμερα;"
Μετάφραση: Ότι και να πεις, στο τέλος θα δούμε όποια θέλω εγώ.
"Αυτός/ή μου κολλάει αλλά δεν δίνω σημασία"
Μετάφραση: Πάλι καλά που μου κολλάει κάποιος για να πουλήσω μούρη.
"Πως είσαι έτσι; Σαν βόδι έγινες!"
Μετάφραση: Αυτός που έγινε σαν βόδι είμαι εγώ, αλλά για να μη το προσέξεις εστιάζω τη συζήτηση σε σένα.
"Θέλω πολύ να πάμε βόλτα αλλά δεν έχω λεφτά"
Μετάφραση: Γι' αυτό πρότεινε μου να βγούμε και πλήρωσε τα όλα εσύ.
"Στείλε μου αν θες μια φωτογραφία σου με την παρέα σου"
Μετάφραση: Ελπίζω να έχεις παχύνει, να έχεις βγάλει σπυράκια, να έχεις γεμίσει τρίχες παντού, και η παρέα σου να είναι σε χειρότερα χάλια απο σένα.
"Μπορείς να με εμπιστευτείς, δεν θα πω ποτέ σε κανέναν τίποτα από όσα μου πεις"
Μετάφραση: Μέχρι να μου δοθεί η ευκαιρία και να πιάσει τόπο το κουτσομπολιό.
"Εγώ δεν το έχω πει σε κανέναν, μάλλον από σένα θα το έμαθαν"
Μετάφραση: Σε βγάζω και βλάκα από πάνω.
"Δεν πειράζει, δεν παρεξηγώ"
Μετάφραση: Αυτό θα μου το πληρώσεις, και πολύ ακριβά μάλιστα.
"Πως είναι έτσι ο/η γκόμενος/α σου;"
Μετάφραση: Χώρισε τον/την, να τον/την πιάσω εγώ μετά.
"Τι του βρήκες;"
Μετάφραση: "Τι σου βρήκε;"
"Γεια, τα ξαναλέμε σύντομα"
Μετάφραση: Τα ξαναλέμε όταν μου χαλάσει πάλι κάτι ή όταν χρειαστώ να με πας κάπου με το αμάξι. Γενικώς όταν σε χρειαστώ οτιδήποτε.
"Είσαι πολύ καλό παιδί" (Μιλώντας για σένα)
Μετάφραση: Τι βλάκας που είσαι... Ότι σου ζητήσω κάνεις. Πάλι καλά που είσαι τόσο βλάκας που δεν το καταλαβαίνεις.
(Και με το δίκιο του/της).
Οι φίλοι αυτό που λένε, το εννούν. Οι "φίλοι", χρειάζονται μετάφραση για να τους καταλάβεις! Μια τέτοια μετάφραση δίνω παρακάτω.
"Γεια σου, τι κάνεις;"
Μετάφραση: Ελπίζω να είσαι χάλια, να σου πάνε όλα χάλια, και να θεωρείς τη ζωή σου χάλια.
"Πάμε για κανένα καφέ;"
Μετάφραση: Θέλω να μου φτιάξεις το κινητό, τον υπολογιστή, το ψυγείο, το σπίτι, γενικώς θέλω μια χάρη που μονάχα εσύ ξέρεις να κάνεις.
"Που είσαι; Σε σκεφτόμουν σήμερα"
Μετάφραση: Πάλι μου χάλασε κάτι που μόνο εσύ μπορείς να φτιάξεις.
"Συγνώμη που δεν απάντησα στα τηλεφωνήματα σου και στα μηνύματα σου αλλά δεν άκουσα το κινητό μου"
Μετάφραση: Όλα δουλεύουν ρολόϊ, οπότε δεν σε χρειάζομαι κάπου (ακόμα).
"Δεν μπορώ να βγούμε σήμερα, θα σε πάρω αύριο"
Μετάφραση: Περίμενε, περίμενε, περίμενε όσο θες.
"Πάμε βόλτα με το αμάξι σου;"
Μετάφραση: Θέλω να με πας κάπου.
"Ποια ταινία θα δούμε σήμερα;"
Μετάφραση: Ότι και να πεις, στο τέλος θα δούμε όποια θέλω εγώ.
"Αυτός/ή μου κολλάει αλλά δεν δίνω σημασία"
Μετάφραση: Πάλι καλά που μου κολλάει κάποιος για να πουλήσω μούρη.
"Πως είσαι έτσι; Σαν βόδι έγινες!"
Μετάφραση: Αυτός που έγινε σαν βόδι είμαι εγώ, αλλά για να μη το προσέξεις εστιάζω τη συζήτηση σε σένα.
"Θέλω πολύ να πάμε βόλτα αλλά δεν έχω λεφτά"
Μετάφραση: Γι' αυτό πρότεινε μου να βγούμε και πλήρωσε τα όλα εσύ.
"Στείλε μου αν θες μια φωτογραφία σου με την παρέα σου"
Μετάφραση: Ελπίζω να έχεις παχύνει, να έχεις βγάλει σπυράκια, να έχεις γεμίσει τρίχες παντού, και η παρέα σου να είναι σε χειρότερα χάλια απο σένα.
"Μπορείς να με εμπιστευτείς, δεν θα πω ποτέ σε κανέναν τίποτα από όσα μου πεις"
Μετάφραση: Μέχρι να μου δοθεί η ευκαιρία και να πιάσει τόπο το κουτσομπολιό.
"Εγώ δεν το έχω πει σε κανέναν, μάλλον από σένα θα το έμαθαν"
Μετάφραση: Σε βγάζω και βλάκα από πάνω.
"Δεν πειράζει, δεν παρεξηγώ"
Μετάφραση: Αυτό θα μου το πληρώσεις, και πολύ ακριβά μάλιστα.
"Πως είναι έτσι ο/η γκόμενος/α σου;"
Μετάφραση: Χώρισε τον/την, να τον/την πιάσω εγώ μετά.
"Τι του βρήκες;"
Μετάφραση: "Τι σου βρήκε;"
"Γεια, τα ξαναλέμε σύντομα"
Μετάφραση: Τα ξαναλέμε όταν μου χαλάσει πάλι κάτι ή όταν χρειαστώ να με πας κάπου με το αμάξι. Γενικώς όταν σε χρειαστώ οτιδήποτε.
"Είσαι πολύ καλό παιδί" (Μιλώντας για σένα)
Μετάφραση: Τι βλάκας που είσαι... Ότι σου ζητήσω κάνεις. Πάλι καλά που είσαι τόσο βλάκας που δεν το καταλαβαίνεις.
(Και με το δίκιο του/της).
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008
Άμα δεν χωράς, από που να πας;
Σήμερα άκουσα μια χαρακτηριστική ατάκα. Μια κυρία πήγαινε στην άκρη του δρόμου, και ήρθε φάτσα με έναν μοτοσυκλετιστή που περίμενε στο φανάρι. Του λέει την εξής φράση σχεδόν μονολογώντας (αναφερόμενη σε εκείνη):
"Από εκεί σκουπίδια, από εδώ αυτοκίνητα... Που να πας;"
Και πράγματι, κοιτώντας το πεζοδρόμιο είδα ότι ήταν γεμάτο από σκουπίδια, και μονάχα πετώντας θα μπορούσε να το περάσει...
"Από εκεί σκουπίδια, από εδώ αυτοκίνητα... Που να πας;"
Και πράγματι, κοιτώντας το πεζοδρόμιο είδα ότι ήταν γεμάτο από σκουπίδια, και μονάχα πετώντας θα μπορούσε να το περάσει...
Έχασε 25 κιλά σε πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών
Αμερικανός φοιτητής επέστρεψε σπίτι του σχεδόν 25 κιλά πιο αδύνατος μετά τη συμμετοχή του σε πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών. Ο Τζον, ηλικίας 17 ετών, βρέθηκε στην Αίγυπτο, όπου μια οικογένεια κοπτών χριστιανών τον φιλοξένησε για διάστημα κάποιων μηνών. Δυστυχώς για το νεαρό, η αυστηρή νηστεία που ακολουθούσε αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη απώλεια βάρους του. Η οικογένεια αρνήθηκε ότι ο νεαρός δεν τρεφόταν επαρκώς και σημείωσε ότι ο Τζον κατανάλωνε εξαπλάσιες ποσότητες τροφής σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της.
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008
Όχι σκουπίδια...
Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά, σε θάλασσες και ακτές...
Μέσα στις πόλεις όπως φαίνεται όμως, ναι!
Δεν πάει άλλο πια αυτή η κατάσταση...
Φωτιζόμενο Πληκτρολόγιο Σιλικόνης
Ένα μοναδικό πληκτρολόγιο. Εύκαμπτο, αδιάβροχο, φωτιζόμενο και απόλυτα ανθεκτικό. Καθαρίζεται αποτελεσματικά με ένα ελαφρά βρεγμένο πανάκι. Απαλλαχτείτε από τα μικρόβια και τους μικροοργανισμούς που συσσωρεύονται στα συμβατικά πληκτρολόγια. Ειδικά σχεδιασμένο για να τυλίγεται και να μεταφέρεται εύκολα, για εξοικονόμηση χώρου στο desktop σας και άνετη αποθήκευση στο laptop σας. Είναι κατασκευασμένο από gel σιλικόνης ώστε να κρατάει για μια ζωή. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε στο απόλυτο σκοτάδι διότι διαθέτει και εσωτερικό φωτισμό (απαλό μπλε φως), απλά πατήστε το πλήκτρο on και θα λάμψει. Διαθέτει extra λειτουργικά πλήκτρα. Συμβατό με USB και PS/2 (διατίθεται με PS/2 adapter).
Τιμή: 25,00 €
H τιμή περιλαμβάνει ΦΠΑ 19%
Προϊόν άμεσα διαθέσιμο
Πηγή: http://www.e-gadgets.gr/product.asp?catid=394
Τιμή: 25,00 €
H τιμή περιλαμβάνει ΦΠΑ 19%
Προϊόν άμεσα διαθέσιμο
Πηγή: http://www.e-gadgets.gr/product.asp?catid=394
Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008
Google Secrets
Ανοίξτε τη κεντρική σελίδα της Google, πληκτρολογήστε τα παρακάτω (ένα κάθε φορά), και πατήστε "αισθάνομαι τυχερός" ή "I'm feeling lucky" και... δείτε τα μυστικά του!
google gothic
google Cheese
google Loco
google linux
google l33t
google ewmew
xx-klingon
xx-piglatin
xx-bork
google bsd
google easter egg
google mozilla
google gizoogle
google microsoft
google suggest
elgoog
google blog search
google heart page
google mentaplex
google holiday
google christmas
Επίσης μπορείτε να βάλετε όποιο θέλετε για αρχική σελίδα ;)
google gothic
google Cheese
google Loco
google linux
google l33t
google ewmew
xx-klingon
xx-piglatin
xx-bork
google bsd
google easter egg
google mozilla
google gizoogle
google microsoft
google suggest
elgoog
google blog search
google heart page
google mentaplex
google holiday
google christmas
Επίσης μπορείτε να βάλετε όποιο θέλετε για αρχική σελίδα ;)
Αναλυτικό απεργιακό δελτίο
Πέμπτη 13 Μαρτίου
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία τραπεζοϋπαλλήλων.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία εργαζομένων στη ΔΕΗ.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία στο «Μετρό» και στον ΗΣΑΠ.
▪ Αποχή δικηγόρων και δικαστικών επιμελητών από τα καθήκοντα τους.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία μηχανικών.
▪ Αποχή από την εργασία όλων των εργοληπτών και μελετητών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
▪ Τρίωρη στάση εργασίας 8 π.μ. με 11 π.μ. οι εμποροϋπάλληλοι.
▪ Κινητοποίηση της ΚΕΔΚΕ: στις 10:30 συγκέντρωση δημάρχων στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία προς τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομίας
▪ 11 π.μ., πορεία «ντιλίβερι» με δίκυκλα στο κέντρο της Αθήνας.
Παρασκευή 14 Μαρτίου
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία τραπεζοϋπαλλήλων.
Τετάρτη 19 Μαρτίου
▪ Πανελλαδική εικοσιτετράωρη απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
▪ Συλλαλητήριο 1 μ.μ. στο Σύνταγμα.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία τραπεζοϋπαλλήλων.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία εργαζομένων στη ΔΕΗ.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία στο «Μετρό» και στον ΗΣΑΠ.
▪ Αποχή δικηγόρων και δικαστικών επιμελητών από τα καθήκοντα τους.
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία μηχανικών.
▪ Αποχή από την εργασία όλων των εργοληπτών και μελετητών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
▪ Τρίωρη στάση εργασίας 8 π.μ. με 11 π.μ. οι εμποροϋπάλληλοι.
▪ Κινητοποίηση της ΚΕΔΚΕ: στις 10:30 συγκέντρωση δημάρχων στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία προς τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομίας
▪ 11 π.μ., πορεία «ντιλίβερι» με δίκυκλα στο κέντρο της Αθήνας.
Παρασκευή 14 Μαρτίου
▪ Εικοσιτετράωρη απεργία τραπεζοϋπαλλήλων.
Τετάρτη 19 Μαρτίου
▪ Πανελλαδική εικοσιτετράωρη απεργία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
▪ Συλλαλητήριο 1 μ.μ. στο Σύνταγμα.
Της ...απεργίας το κάγκελο
Στον χορό των κινητοποιήσεων μπαίνουν από σήμερα οι γιατροί, οι οδοντίατροι και οι φαρμακοποιοί με 24ωρη απεργία, ενώ 48ωρη απεργία για σήμερα και την Πέμπτη έχουν προκηρύξει οι μηχανικοί του Δημοσίου, οι δικηγόροι και οι δικαστικοί επιμελητές.
Απεργιακός πυρετός σε όλη τη χώρα
Εν τω μεταξύ συνεχίζεται και σήμερα η απεργία των εργαζομένων στους δήμους και τις κοινότητες, οι οποίοι αναμένεται να συνεδριάσουν το απόγευμα για να αποφασίσουν την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους.
Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, οι οποίοι θα αποφασίσουν το απόγευμα για την πορεία της απεργίας τους.
Για ό,τι αφορά τις συγκοινωνίες, δεν θα κυκλοφορήσουν σήμερα από τις 12 το μεσημέρι έως τις 3 το απόγευμα τα τρένα του ΟΣΕ, ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, το Μετρό, ο προαστιακός, το τραμ και τα λεωφορεία.
Τα σωματεία εργαζομένων στο Μετρό και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο έχουν προκηρύξει και 24ωρη απεργία για αύριο.
Απεργιακός πυρετός σε όλη τη χώρα
Προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπίσουν και όσοι ταξιδέψουν σήμερα με αεροπλάνο λόγω της τρίωρης στάσης εργασίας (12-3) που έχει προκηρύξει η Ομοσπονδία Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας. Επιπλέον, στάση εργασίας από τις 12 το μεσημέρι έως τις 3 το απόγευμα θα κάνουν σήμερα και οι εργαζόμενοι στα λιμάνια.
Οι εργαζόμενοι στην Τράπεζα της Ελλάδος θα απεργήσουν από σήμερα έως και την Παρασκευή, ενώ η ΟΤΟΕ προκήρυξε τρίωρη στάση εργασίας (12.15-3.15) για σήμερα και 48ωρη απεργία την Πέμπτη και την Παρασκευή.
Στον χώρο της εκπαίδευσης τρίωρη στάση εργασίας (12-3) πραγματοποιούν σήμερα οι δάσκαλοι, οι οποίοι έχουν ήδη προκηρύξει και 24ωρη απεργία στις 19 Μαρτίου. Επιπλέον, οι καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης θα κάνουν σήμερα στάση εργασίας τις δύο τελευταίες ώρες του πρωινού κύκλου (12-2) και τις δύο πρώτες ώρες του απογευματινού (2-4).
Την απόφασή της να συμμετάσχει με αντιπροσωπεία της στις σημερινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ανακοίνωσε χθες και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων.
Πηγή: www.ethnos.gr
Απεργιακός πυρετός σε όλη τη χώρα
Εν τω μεταξύ συνεχίζεται και σήμερα η απεργία των εργαζομένων στους δήμους και τις κοινότητες, οι οποίοι αναμένεται να συνεδριάσουν το απόγευμα για να αποφασίσουν την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους.
Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, οι οποίοι θα αποφασίσουν το απόγευμα για την πορεία της απεργίας τους.
Για ό,τι αφορά τις συγκοινωνίες, δεν θα κυκλοφορήσουν σήμερα από τις 12 το μεσημέρι έως τις 3 το απόγευμα τα τρένα του ΟΣΕ, ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, το Μετρό, ο προαστιακός, το τραμ και τα λεωφορεία.
Τα σωματεία εργαζομένων στο Μετρό και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο έχουν προκηρύξει και 24ωρη απεργία για αύριο.
Απεργιακός πυρετός σε όλη τη χώρα
Προβλήματα αναμένεται να αντιμετωπίσουν και όσοι ταξιδέψουν σήμερα με αεροπλάνο λόγω της τρίωρης στάσης εργασίας (12-3) που έχει προκηρύξει η Ομοσπονδία Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας. Επιπλέον, στάση εργασίας από τις 12 το μεσημέρι έως τις 3 το απόγευμα θα κάνουν σήμερα και οι εργαζόμενοι στα λιμάνια.
Οι εργαζόμενοι στην Τράπεζα της Ελλάδος θα απεργήσουν από σήμερα έως και την Παρασκευή, ενώ η ΟΤΟΕ προκήρυξε τρίωρη στάση εργασίας (12.15-3.15) για σήμερα και 48ωρη απεργία την Πέμπτη και την Παρασκευή.
Στον χώρο της εκπαίδευσης τρίωρη στάση εργασίας (12-3) πραγματοποιούν σήμερα οι δάσκαλοι, οι οποίοι έχουν ήδη προκηρύξει και 24ωρη απεργία στις 19 Μαρτίου. Επιπλέον, οι καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης θα κάνουν σήμερα στάση εργασίας τις δύο τελευταίες ώρες του πρωινού κύκλου (12-2) και τις δύο πρώτες ώρες του απογευματινού (2-4).
Την απόφασή της να συμμετάσχει με αντιπροσωπεία της στις σημερινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ανακοίνωσε χθες και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων.
Πηγή: www.ethnos.gr
Κυριακή 9 Μαρτίου 2008
Σχετικά με την Μακεδονία
Πλούταρχος:
Αλέξανδρος τρισμυρίους παίδας επιλεξάμενος εκέλευσε γράμματα μανθάνειν ελληνικά.
Μετάφραση:
Ο Αλέξανδρος διάλεξε τριάντα χιλιάδες παιδιά των Περσών και έδωσε εντολή να μάθουν τα ελληνικά.
Απόσπασμα από βοήθημα των αρχαίων του γυμνασίου:
"Το απόσμασμα από τον Πλούταρχο καταδεικνύει την ελληνικότητα του Μ. Αλεξάνδρου. Αν ο Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας, πως θα διέταζε τα παιδιά των Περσών να μάθουν ελληνικά και όχι την άλλη γλώσσα που και ο ίδιος θα μιλούσε; Αν οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, πως θα μπορούσε ο Μ. Αλέξανδρος να ξεπεράσει τις αντιδράσεις τους, όταν έδωσε εντολή να μάθουν τα παιδά των Περσών ελληνικά;
Και στις δύο υποθέσεις δεν μπορεί να δοθεί άλλη απάντηση παρά μόνο ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και είχαν την ίδια ακριβώς καταγωγή με τους υπόλοιπους κατοίκους της νότιας Ελλάδας. Μιλούσαν την ίδια γλώσσα και είχαν τον ίδιο τρόπο ζωής. Άρα και ο Αλέξανδρος ως Μακεδόνας ήταν Έλληνας χωρίς καμία αμφισβήτηση."
Σε σχετική αναζήτηση, βρήκα κι αυτό που -εντελώς συμπτωματικά- γράφτηκε επίσης σήμερα:
http://free-time.pblogs.gr/2008/03/oi-arhaioi-makedones-htan-ellhnes.html
Αλέξανδρος τρισμυρίους παίδας επιλεξάμενος εκέλευσε γράμματα μανθάνειν ελληνικά.
Μετάφραση:
Ο Αλέξανδρος διάλεξε τριάντα χιλιάδες παιδιά των Περσών και έδωσε εντολή να μάθουν τα ελληνικά.
Απόσπασμα από βοήθημα των αρχαίων του γυμνασίου:
"Το απόσμασμα από τον Πλούταρχο καταδεικνύει την ελληνικότητα του Μ. Αλεξάνδρου. Αν ο Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνας, πως θα διέταζε τα παιδιά των Περσών να μάθουν ελληνικά και όχι την άλλη γλώσσα που και ο ίδιος θα μιλούσε; Αν οι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, πως θα μπορούσε ο Μ. Αλέξανδρος να ξεπεράσει τις αντιδράσεις τους, όταν έδωσε εντολή να μάθουν τα παιδά των Περσών ελληνικά;
Και στις δύο υποθέσεις δεν μπορεί να δοθεί άλλη απάντηση παρά μόνο ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και είχαν την ίδια ακριβώς καταγωγή με τους υπόλοιπους κατοίκους της νότιας Ελλάδας. Μιλούσαν την ίδια γλώσσα και είχαν τον ίδιο τρόπο ζωής. Άρα και ο Αλέξανδρος ως Μακεδόνας ήταν Έλληνας χωρίς καμία αμφισβήτηση."
Σε σχετική αναζήτηση, βρήκα κι αυτό που -εντελώς συμπτωματικά- γράφτηκε επίσης σήμερα:
http://free-time.pblogs.gr/2008/03/oi-arhaioi-makedones-htan-ellhnes.html
Διονύσιος Σολωμός - Εἰς τὸν θάνατον τοῦ Λόρδου Μπάϋρον
1.
Λευτεριά, γιὰ λίγο πάψε
νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί.
Τώρα σίμωσε καὶ κλάψε
εἰς τοῦ Μπάιρον τὸ κορμί.
2.
Καὶ κατόπι ἂς ἀκλουθοῦνε
ὅσοι ἐπράξανε λαμπρά.
ἀποπάνου του ἂς χτυποῦνε
μόνο στήθια ἡρωικά.
3.
Πρῶτοι ἂς ἔλθουνε οἱ Σουλιῶτες,
καὶ ἀπ᾿ τὸ Λείψανον αὐτὸ
ἂς μακραίνουνε οἱ προδότες
καὶ ἀπ᾿ τὰ λόγια ὁποῦ θὰ πῶ.
4.
Φλάμπουρα, ὄπλα τιμημένα,
ἂς γυρθοῦν κατὰ τὴ γῆ,
καθὼς ἤτανε γυρμένα
εἰς τοῦ Μάρκου τὴ θανή,
5.
ποῦ βαστοῦσε τὸ μαχαίρι,
ὅταν τοῦ ῾λειψε ἡ ζωή,
μεσ᾿ στὸ ἀνδρόφονο τὸ χέρι,
καὶ δὲν τ᾿ ἄφηνε νὰ βγεῖ.
6.
Ἀναθράφηκε ὁ γενναῖος
στῶν ἁρμάτων τὴν κλαγγή.
Τοῦτον ἔμπνευσε, ὄντας νέος,
μία θεὰ μελωδική.
7.
Μὲ τὲς θεῖες τὶς ἀδελφάδες
ἐστεκότουν σιωπηλή,
ἐνῶ αὐξαίνανε οἱ λαμπράδες
στοῦ Θεοῦ τὴν κεφαλή,
8.
ποῦ ἐμελέτουνε τὴ Χτίσι.
Καὶ ὅτι ἐβγῆκε ἡ προσταγή,
ὁποῦ ἐστένεψε τὴ Φύση
αἰφνιδίως νὰ φωτιστεῖ,
9.
Μὲ τὰ μάτια ἀκολουθώντας
τὸ νεογέννητο τὸ φῶς,
καὶ σὲ δαῦτο ἀναφτερώντας,
τῆς ἐξέβγαινε ὁ ψαλμὸς
10.
ἀπ᾿ τ᾿ ἀθάνατο τὸ στόμα,
καὶ ἀπομάκραινε ἡ βροντή,
ποῦ τὸ Χάος ἔκανε ἀκόμα
στὴν ὀγλήγορη φυγή,
11.
ἕως ποὺ ὁλόκληρον ἐχάθη
στοῦ Ἔρεβου τὴ φυλακή,
ὅπου ἁπλώθηκε καὶ ἐστάθη
σὰν στὴν πρώτη του πηγή.
12.
- Ψάλλε, Μπάιρον, τοῦ λαλοῦσε,
ὅσες βλέπεις ὀμορφιές.
καὶ κειός, ποὺ ἐκρυφαγροικοῦσε
ἀνταπόκριση μ᾿ αὐτές,
13.
βάνεται, τὲς τραγουδάει
μ᾿ ἕνα χεῖλο ἁρμονικό,
καὶ τὰ πάθη ἔτσι στοῦ ῾γγιάει,
ποὺ τραγούδι πλέον ψηλό,
14.
δὲν ἀκούστηκεν, ἀπ᾿ ὦτα
ἔψαλ᾿ ὁ Ἄγγλος ὁ τυφλὸς
τ᾿ ἀγκαλιάσματα τὰ πρῶτα
ποὺ ἔδωσ᾿ ἄντρας γυναικός.
15.
Συχνὰ ἐβράχνιασε ἡ μιλιά του
τραγουδώντας λυπηρά,
πῶς στὸν ἥλιον ἀποκάτου
εἶναι λίγη ἐλευθεριά.
16.
«Κάθε γῆ» παραπονιέται
«ἐσκλαβώθηκε - εἶναι μία,
ὅπου ὁ ἄνθρωπος τιμιέται,
ἀπὸ δώθενε μακριά;
17.
Τὴν ὁποία χτυπάει τὸ νάμα
σύνορα τ᾿ Ἀτλαντικό.
μετανιώνει ἐν τῷ ἅμα
ὅποιος πάει μὲ στοχασμό,
18.
τὴ γλυκειὰν Ἐλευθερία
νὰ τὴν βλάψει ἀπὸ κοντά.
τὸ δοκίμασεν ἡ Ἀγγλία!
κανεὶς πλέον ἂς μὴν κοτᾶ».
19.
Καὶ ὅτι βούλεται νὰ φύγει
ἐκεῖ πέρα ὁ Ποιητής,
ἀνεπόλπιστα ξανοίγει
ἐσὲ ἐδῶ νὰ πεταχτεῖς.
20.
Ἐπετάχτηκες: Μονάχη.
Χωρὶς ἄλλος νὰ σοῦ πεῖ.
Τώρα ἀρχίνησε τὴ μάχη,
κι ἐγὼ πλάκωσα μαζί.
21.
Νὰ σ᾿ τὸ πεῖ, καὶ νὰ σὲ ρίξει
στῶν Τουρκῶν τὲς τουφεκιὲς
ἀσυντρόφιαστη, ἂν ξανοίξει
τὲς περίστασες δεινές,
22.
κι ἂν τὲς εὕρει εὐτυχισμένες,
νά ῾λθει ἀντὶς γιὰ τὸν ἐχθρό,
μ᾿ ἄλλες ἅλυσες φτειασμένες
ἀποκάτου ἀπ᾿ τὸ Σταυρό,
23.
ποὖχε λάβει στὲς ἀγκάλες
ἀπὸ μᾶς, κι εἶχε θεούς,
ἀστραπές, ἀνεμοζάλες,
καὶ βροντὲς καὶ ποταμούς.
24.
Μόνον τ᾿ ἀδικοσφαγμένα
τὰ παιδιά σου, στριμωχτά,
μὲ τὰ χέρια τσακισμένα
σὲ ἐσπρώξαε ὀμπροστά,
25.
καὶ Σὺ ἐχύθηκες, πετώντας
μία ματιὰ στὸν Οὐρανό,
ποῦ τὰ δίκια σου θωρώντας,
ἀποκρίθηκε: Εἶμ᾿ ἐδῶ.
26.
Καὶ χτυπώντας ξεθυμαίνει
εἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,
ἡ ρομφαία σου πυρωμένη
ὂχ τὴν Ἄπλαστη Φωνή.
27.
Καὶ θαυμάσια τόσα πράχτει,
ὁποῦ οἱ Τύραννοι τῆς γῆς
σ᾿ ἐσὲ κίνησαν μὲ ἄχτι,
ὅμως ἔστρεψαν εὐθύς.
28.
Χαῖρε! Κι ὅποιος σὲ μισάει,
καὶ πικρὰ σὲ λοιδορεῖ,
εὐτυχιὰ νὰ πιθυμάει,
καὶ ποτὲ νὰ μὴ τὴν δεῖ.
29.
καὶ νὰ κλαίει πὼς ἦλθε ἡ ὥρα
ἡ πατρίς του νὰ δεθεῖ
μὲ τὰ σίδερα, ποὺ τώρα
πᾶς συντρίβοντας Ἐσύ.
30.
Χαίρου ὡστόσο ὅλους τοὺς τόπους,
ποῦ ἐξανάλαβαν γοργὰ
πάλι ἐλεύθερους ἀνθρώπους.
Καὶ τοῦ Μπάυρον τὴ χαρά.
31.
Χαίρου, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα
πράγματα ποὺ σὲ τιμοῦν.
Οἱ μεγάλοι τὰ μεγάλα,
ποῦ τοὺς μοιάζουνε, ἀγαποῦν.
32.
Βλέποντας σὲ ἀναγαλλιάζει
ἡ θλιμμένη τοῦ ψυχή,
καὶ τοῦ λέει. Ὄπλα φωνάζει
τώρα ἡ Ἑλλάδα. Πᾶμε ἐκεῖ.
33.
Καὶ κινάει νὰ σ᾿ ἀπαντήσει
καὶ ἡ Φήμη τοῦ Ποιητοῦ,
ποῦ τὸν κόσμο εἶχε γυρίσει,
καὶ τὴ δέχτηκαν παντοῦ,
34.
μπροστοπάταε, νὰ σὲ κράξει
μὲ ὄνομα τόσο γλυκύ,
ποὺ ὅποιο μάτι σὲ κοιτάξει
σὲ ξανοίγει πλέον σεμνή.
35.
Τὸν ἀκολούθησεν ὁ πλοῦτος,
θεῖος στὰ χέρια τοῦ καλοῦ,
καὶ κακόπραχτος, ἂν οὕτως
καὶ εἶν᾿ στὰ χέρια τοῦ κακοῦ.
36.
Μ᾿ ἕνα βλέμμα ὁποῦ φονεύει
τὰ φρονήματα τὰ αἰσχρά,
τρομερὴ τὸν συντροφεύει,
στέκοντάς του εἰς τὴ δεξιά.
37.
Καὶ ὄντας ἄφαντη στοὺς ἄλλους,
τοῦ Ἀλκαίου ἡ σκιά,
καὶ τοὺς ὤμους τοὺς μεγάλους
λίγο γέρνοντας, κρυφά,
38.
λόγια ἀθάνατα τοῦ λέει,
μὲ τὰ ὁποῖα στὰ σωθικὰ
τὸ θυμό του ξανακαίει
ἐναντίον στὴν ἀδικιά.
39.
θυμόν, τρόμο ὅλον γεμάτον,
ποῦ νικάει τὴν ταραχὴ
τῶν βροντόκραυγων ἁρμάτων,
καὶ πετιέται ὁλοῦ μὲ ὁρμή,
40.
καὶ τοῦ τύραννου χτυπάει
τὴ βουλή, καὶ τὴν ξυπνά,
στὴ στιγμὴ ποὺ μελετάει
τῶν λαῶν τὴ συμφορά.
41.
Μόνον ἄκουε τοῦ Κοράκου
τῆς Αὐστρίας τὸ κραυγητό,
ποῦ δὲν ἔκρωζε τοῦ κάκου,
καὶ ἐπεθύμαε τὸ κακό.
42.
Ὁμοίως ἔστρεφεν ἡ Μοίρα,
ποῦ εἶχε πάντοτε σταθεῖ
μές᾿ στῆς Κόλασης τὴ θύρα
μὲ τὸ κρίμα ἀνταμωτή,
43.
ἔστρεφε κατὰ τὴ Χτίση,
γιατί ἐμύριζε νεκρὴ
μυρωδιά, ποὺ χὲ σκορπίσει
ἡ πικρὴ μεταβολή.
44.
Καὶ ἀπὸ τ᾿ ἄπειρο διάστημα
ἀντισήκωνε ψηλὰ
τὸ μιαρό της τὸ ἀνάστημα,
νὰ χαρεῖ τὴ μυρωδιά.
45.
Στὴν Ἑλλάδα χαροκόπι.
Γιατί Ἐκεῖνον, ποὺ ζητεῖ,
βλέπει νάρχεται, καὶ οἱ τόποι
ποὺ ἡ σκλαβιὰ καταπατεῖ,
46.
χαμηλὴ τὴν κεφαλήν τους,
ἀγροικώντας τὴ βουή,
ἐδακρύζαν, καὶ οἱ δεσμοί τους
τοὺς ἐφάνησαν διπλοί.
47.
Ἀλλὰ ἀμέσως ὅλοι οἱ ἄλλοι
ποῦ εἶχαν ἐλευθερωθεῖ,
καὶ ἔχουν δάφνη στὸ κεφάλι
ποῦ δὲν θέλει μαραθεῖ,
48.
τὲς σημαῖες τοὺς ξεδιπλώνουν,
καὶ τὲς δάφνες ποὺ φοροῦν
χαιρετώντας τὸν σηκώνουν,
καὶ μ᾿ αὐτὲς τὸν προσκαλοῦν.
49.
Ποῦ θὰ πάει; Βουνὰ καὶ λόγγοι
καὶ λαγκάδια ἀϊλογοῦν.
Ποῦ θὰ πάει; - Στὸ Μεσολόγγι,
καὶ ἄλλοι ἂς μὴ ζηλοφθονοῦν.
50.
Τέτοιο χῶμα, ἀπ᾿ τὴν ἡμέρα
τὴ μεγάλη του Χριστοῦ,
ποῦ εἶχε φέρει ἀπ᾿ τὸν αἰθέρα
τιμὴ ἐμᾶς καὶ δόξα Αὐτοῦ,
51.
εἰς ἱερὸ προσκυνητάρι,
καὶ δὲ θέλει πατηθεῖ
ἀπὸ βάρβαρο ποδάρι,
πάρεξ ὅταν χαλαστεῖ.
52.
Δὲν ἦταν τὴ μέρα τούτη
μοσχολίβανα, ψαλμοί.
Νά, μολύβια, νά, μπαρούτι,
νά, σπαθιῶν λαμποκοπή.
53.
Στὸν ἀέρα ἀνακατώνονται
οἱ σπιθόβολοι καπνοί,
καὶ ἀπὸ πάνου φανερώνονται
ἴσκιοι θεῖοι πολεμικοί.
54.
Καὶ εἶναι αὐτοί, ποὺ πολεμώντας
ἐσκεπάσανε τὴ γῆ,
πάνου εἰς τ᾿ ἅρματα βροντώντας
μὲ τὸ ἐλεύθερο κορμί.
55.
Καὶ ἀγκαλιάσματα ἐκεῖ πλήθια,
δάφνες ἔλαβαν, φιλιά,
ὅσα ἐλάβανε εἰς τὰ στήθια
βόλια τούρκικα, σπαθιά.
56.
Ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ πολεμάρχοι
περιζώνουνε πυκνοὶ
τὴν ψυχὴ τοῦ Πατριάρχη,
ποὺ τὸν πόλεμο εὐλογεῖ.
57.
Καὶ ἀναδεύονται, καὶ γέρνουν,
καὶ εἰς τὸ πρόσωπο ἱλαροί,
χεραπλώνουνε καὶ παίρνουν
ἀπὸ τὴ σπιθοβολή.
58.
Ἐδῶ βλέπει ἀντρειωμένα
νὰ φρονοῦν παρὰ ποτέ.
Καὶ ὅλος ἔρωτα γιὰ σένα
προσηλώνεται εἰς ἐσέ.
59.
Τὸ πουλί, ποὺ βασιλεύει
πάνου εἰς τ᾿ ἄλλα τὰ πουλιά,
γληγορώτατα ἀναδεύει
τὰ αἰθερόλαμνα φτερά,
60.
τρέχει, χάνεται, καὶ πίνει
τόλμην πίνει ὁ ὀφθαλμὸς
ἀπὸ τ᾿ ἄστρον, ὁποῦ χύνει
κύματα ἄφθαρτα φωτός.
61.
Πλανημένη ἡ φαντασιά του
μέσα στὸ μέλλον τὸ ἀργό,
ποὺ προσμένει τ᾿ ὄνομά του
νὰ τὸ κάμη πλέον λαμπρό,
62.
ὁλοφλόγιστη πηδάει
εἰς σὲ μία ματιοῦ ροπή.
Στρέφει ἀπεκεὶ καὶ κοιτάει.
Ἀνεκδιήγητη ἀντηχεῖ,
63.
ἀπ᾿ τοῦ κόσμου ὅλου τὰ πέρατα
τοῦ καιροῦ ἡ χλαλοή,
καὶ διηγώντας τοῦ τὰ τέρατα
τοῦ χτυπάει τὴν ἀκοή.
64.
Ἔθνη ποὺ ἄλλα φοβερίζουν,
φωνές, θρόνοι δυνατοί.
Ἄλλοι πέφτουνε, ἄλλοι τρίζουν,
καὶ ἄλλοι ἀτάραχτοι καὶ ὀρθοί.
65.
Ἀπὸ φόβο καὶ ἀπὸ τρόμο,
ἀπὸ βάρβαρους δεσμούς,
ποὖναι σκόρπιοι εἰς κάθε δρόμο,
καὶ ἀπὸ μύριους ὑβρισμούς,
66.
βγαίνει, ἀνάμεσα στοὺς κρότους
τῶν γενναίων ποὺ τὴν παινοῦν,
καὶ κοιτοῦνται ἀνάμεσό τους
γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ θωροῦν,
67.
μία γυναίκα, ποὖχε βάλει
μὲς στὰ βάσανα ὁ καιρός,
ξαναδείχνοντας τὰ κάλλη
ποὺ τῆς ἔσβησε ὁ ζυγός,
68.
μόνον ἔχοντας γιὰ σκέπη
τὰ τουφέκια τὰ ἐθνικά,
καὶ τὸ χαίρεται νὰ βλέπει
πὼς καὶ Αὐτὸς τὴν ἀκλουθᾶ.
69.
Ἄχ! συνέρχεται... ξανοίγει
Ἐρινύαν φαρμακερή,
ὁποῦ ἀγιάτρευτην ἀνοίγει
τῆς Ἑλλάδας μίαν πληγή.
70.
Ἐρινύαν ἀπὸ τὰ χθόνια
ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἀπαρατᾷ.
Ἡ θεομίσητη Διχόνοια
ποὺ τὸν ἄνθρωπο χαλνᾶ.
71.
Ἀφοῦ ἐδιώχτηκε ἀπὸ τ᾿ ἄστρα
ὅπου ἐτόλμησε νὰ πά,
πάει στοὺς κάμπους, πάει στὰ κάστρα,
χωρὶς ναὔβρῃ δυσκολιά.
72.
Καὶ κρατώντας κάτι φίδια
ποὺ εἶχε βγάλει ἀπ᾿ τὴν καρδιά,
καὶ χτυπώντας τὰ πιτήδεια
εἰς τοὺς Ἕλληνας, περνᾶ.
73.
Καὶ ὄχι πλέον τραγούδια νίκης
ὡσὰν πρῶτα, ἐνῶ τυφλά,
μὲ τὸ τρέξιμο τῆς φρίκης,
τούρκικα ἄλογα πολλά,
74.
ἐτσακίζανε τὰ χνάρια
στὴν ἀπέλπιστη φυγή,
καὶ ἐγκρεμίζαν παλληκάρια
τοῦ γκρεμνοῦ ἀπὸ τὴν κορφή.
75.
Ὄχι, πλέον, ὄχι τὰ δυνα-
τὰ στοιχεῖα νὰ μᾶς θωροῦν,
καὶ νὰ ὀργίζωνται καὶ ἐκεῖνα
καὶ γιὰ μᾶς νὰ πολεμοῦν.
76.
Ἀλλὰ πάει στοὺς νόας μία θέρμη,
ποὺ εἶναι ἀλλιώτικη ἀπ᾿ αὐτή,
ὁποῦ ἐσκόρπισε στὴν ἔρμη
Χίο τοῦ Τούρκου ἡ ῾πιβουλή,
77.
ὅταν τόσοι ἐπέφταν χάμου,
καὶ μὲ λόγια ἀπελπισιᾶς,
κόψε με, ἔλεγαν, Ἀγᾶ μου,
καὶ τοὺς ἔκοβεν ὁ Ἀγᾶς.
78.
Ὅμως θέρμη. Ποῖος ὑβρίζει
τὸν καλύτερο, καὶ ποιὸς
λόγια ἀνόητα ψιθυρίζει.
Ἄλλος στέκεται ὀκνηρός.
79.
Ἄλλος παίρνει τὸ ποτήρι
ἀποκάτου ἀπ᾿ τὴν ἐλιά,
ὡσὰν νάτουν πανηγύρι,
μὲ τὰ πόδια διπλωτά.
80.
Καὶ ἄλλοι, ἀλίτηροι! χτυπώντας
πέφτουνε στὸν ἀδελφό,
καὶ παινεύονται, θαρρώντας
πῶς ἐχτύπησαν ἐχθρό.
81.
Καὶ τοὺς φώναξε: «Φευγᾶτε
τῆς Ἐρινύας τὴν τρικυμιά.
Ὤ! τί κάνετε; Ποῦ πάτε;
Γιὰ φερθεῖτε εἰρηνικά.
82.
»γιατί ἀλλιῶς θὲ νὰ βρεθεῖτε
ἢ μὲ ξένο βασιλιά,
ἢ θὰ καταφανισθεῖτε
ἀπὸ χέρια ἀγαρηνά».
83.
Ἀφοῦ ἐδῶ στὴν παλαιά σου
κατοικία καὶ ἄλλη φορὰ
μὲ διχόνοιες τὰ παιδιά σου
σοὺ ἑτοιμάσανε ἐξοριά,
84.
ἀπὸ τότες ὁποῦ ἐσώθη
στὴν Ἑλλάδα ὁ Στρατηγός,
ὁποῦ ὁ Ἕλληνας εἰπώθη
καὶ τώρα ὄχι ὁ στερινός,
85.
ἕως ποὺ ὁ κόσμος ἐβαστοῦσε
τὸν ἀπάνθρωπον Ἀλή,
ποὺ ὅσον αἷμα καὶ ἂν ρουφοῦσε
τόσο ἐγύρευε νὰ πιεῖ.
86.
Ἐπερνοῦσαν οἱ αἰῶνες
ἢ σὲ ξένη ὑποταγή,
ἢ μὲ ψεύτικες κορῶνες,
ἢ μὲ σίδερα καὶ ὀργή.
87.
Καὶ ἦλθε τότες καὶ ἐπερπάτει
ὅπου ἐπάταγες Ἐσύ,
καὶ τοῦ δάκρυζε τὸ μάτι,
καὶ ἐπιθύμαε νὰ Σὲ ἰδεῖ.
88.
κι ἔλεε: πότε ἔρχεσαι πάλι!
Καὶ δὲν εἶναι ἀληθινό,
πῶς μας εἶχε ἀδικοβάλει
μὲ βρισιὲς καὶ μὲ θυμό.
89.
Ἐζωγράφιζαν οἱ στίχοι
τὸν γαλάζιον οὐρανό,
καὶ ἐκλαιόνταν μὲ τὴν τύχη
καὶ μὲ τ᾿ ἄστρο τὸ κακό,
90.
εἰς τὸ ὁποῖον ἔχει νὰ σκύψει
κάθε δύναμη θνητή,
καὶ ἡ πατρίδα του νὰ στρίψει
παντελῶς δὲν ἠμπορεῖ.
91.
Τώρα ἀθάμπωτη ἔχει δόξα,
καὶ μὲ φέρσιμο τερπνὸν
βλέπει ἀδύνατα τὰ τόξα
τῶν ἀντίζηλων ἐθνῶν.
92.
Καὶ λαοὺς ἁλυσοδένει,
καὶ εἰς τὰ πόδια τοὺς πατεῖ,
καὶ τὸ πέλαγο σωπαίνει
ἂν τοῦ σύρει μία φωνή.
93.
Τέχνες, ἅρματα, σοφία,
τῆνε κάνουν δοξαστῆ,
ὅμως θὰ βροῦνε εὐκαιρία
νὰ τὴ φθείρουνε οἱ καιροί,
94.
καὶ νὰ ἰδῆ τὸ ριζικό της
καθὼς εἶναι ἡ καταχνιά,
ποὺ εἰς τὸ κλίμα τὸ δικό της
κρύβει τὴν ἀστροφεγγιά.
95.
«Ποῦ εἶν᾿, θὰ λένε σαστισμένοι,
τὸ Λεοντάρι τὸ Ἀγγλικό;
Εἶναι ἡ χήτη τοῦ πεσμένη,
καὶ τὸ μούγκρισμα βουβό».
96.
Ἀλλ᾿ ἡ Ἑλλὰς νὰ ξαναζήσει
ἦταν ἄξια, καὶ νὰ ἰδεῖ
ὁ ἐρχομὸς νὰ τὴν τιμήσει
τοῦ ὑψηλότατου Ποιητή.
97.
Ἔστεκε στὸ μισημένο
τὸ ζυγὸ μ᾿ ἀραθυμιά.
Τὸ ποδάρι εἶχε δεμένο,
ἀλλὰ ἐλεύθερη καρδιά.
98.
Ἐκαθότουνε εἰς τὰ ὄρη
ὁ Σουλιώτης ξακουστός.
Νὰ τὸν διώξει δὲν ἠμπόρει
πείνα, δίψα, καὶ ἀριθμός.
99.
Συχνὰ σπώντας τὰ θηκάρια
μὲ τὰ χέρια τὰ λιγνά,
ὁρμοῦν σ᾿ ἄπειρα κοντάρια.
Τὲς γυναῖκες τῶν συχνά,
100.
μεγαλόψυχα τραβάει
τὸν ἴδιον αἴσθημα τιμῆς,
ποὺ κοιτώντας τὸν Κομβάυ
εἶχε ὁ ἀνδρεῖος Τραγουδιστής.
101.
Τὲς ἐμάζωξε εἰς τὸ μέρος
τοῦ Τσαλόγγου τὸ ἀκρινὸ
τῆς ἐλευθεριᾶς ὁ ἔρως
καὶ τὲς ἔμπνευσε χορό.
102.
Τέτοιο πήδημα δὲν τὸ εἶδαν
οὔτε γάμοι, οὔτε χαρές,
καὶ ἄλλες μέσα τους ἐπήδαν
ἀθωότερες ζωές.
103.
Τὰ φορέματα ἐσφυρίζαν
καὶ τὰ ξέπλεκα μαλλιά,
κάθε γύρο ποὺ ἐγυρίζαν
ἀπὸ πάνου ἔλειπε μία.
104.
Χωρὶς γόγγυσμα κι ἀντάρα
πάρα ἐκείνη μοναχά,
ὁποῦ ἔκαναν μὲ τὴν κάρα,
μὲ τὰ στήθια, στὰ γκρεμά.
105.
Στὰ ἴδια ὅρη ἐγεννηθῆκαν
καὶ τὰ ἀδάμαστα παιδιά,
ποὺ τὴν σήμερο ἐχυθῆκαν
πάντα οἱ πρῶτοι στὴ φωτιά.
106.
Γιατί, ἀλίμονον! γυρίζοντας
τοὺς ηὖρε ὁ Μπάυρον σκυθρωπούς;
Ἐγυρεύανε δακρύζοντας
τὸν πλέον ἔνδοξο ἀπ᾿ αὐτούς.
107.
Ὅταν στῆς νυχτὸς τὰ βάθη
τὰ πάντα ὅλα σιωποῦν,
καὶ εἰς τὸν ἄνθρωπο τὰ πάθη,
ποῦναι ἀνίκητα, ἀγρυπνοῦν,
108.
καὶ γυρμένοι εἰς τὸ πλευρό τους
οἱ στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ,
μύρια βλέπουν στ᾿ ὄνειρό τους
ξεψυχίσματα τοῦ ἐχθροῦ,
109.
αὐτὸς ἄγρυπνος στενάζει,
καὶ εἰς τὴν πλάκα τὴν πικρή,
ποὺ τὸν Μπότσαρη σκεπάζει,
γιὰ πολλὴ ὥρα ἀργοπορεῖ.
110.
Ἔχει πλάγιασμα θανάτου
καὶ ἄλλος ἄντρας φοβερὸς
εἰς τὰ πόδια τοῦ ἀποκάτου,
καὶ εἶναι ἀντίκρυ τοῦ ὁ ναός.
111.
Ἀκριβὸ σὰν τὴν ἐλπίδα
ποὺ ἔχει πάντοτε ὁ θνητός,
γλυκοφέγγει ἀπ᾿ τὴ θυρίδα
τῆς Ἅγιας Τράπεζας τὸ φῶς.
112.
Μέσαθε ἔπαιρνε ὁ ἀέρας
μὲ δροσόβολη πνοὴ
τὸ λιβάνι τῆς ἡμέρας,
καὶ τοῦ τόφερνε ὡς ἐκεῖ.
113.
Δὲν ἀκοῦς γύρου πατήματα.
Μον᾿ τὸν ἴσκιο τοῦ θωρεῖς,
ὁποῦ ἁπλώνεται στὰ μνήματα,
ἔρμος, ἄσειστος, μακρύς,
114.
καθὼς βλέπεις καὶ μαυρίζει
ἴσκιος νέου κυπαρισσιοῦ,
ἂν τὴν ἄκρη του δὲν ῾γγίζει
αὔρα ζέφυρου λεπτοῦ.
115.
Πές μου, Ἀνδρεῖε, τί μελετοῦνε
οἱ γενναῖοι σου στοχασμοί,
ποὺ πολληώρα ἀργοποροῦνε
εἰς τοῦ Μάρκου τὴν ταφή;
116.
Σκιάζεσαι ἴσως μὴ χουμήσουν
ξάφνου οἱ Τοῦρκοι τὸ πρωί,
καὶ τὸ στράτευμα νικήσουν,
ποὺ ἔχει ἀνίκητην ὁρμή;
117.
Σκιάζεσαι τοὺς Βασιλιάδες,
ποὺ ἔχουν Ἕνωσιν Ἱερή,
μὴ φερθοῦνε ὡσὰν Πασάδες
στὸν Μαχμοὺτ ἐμπιστευτοί;
118.
Ἤ σοῦ λέει στὰ σπλάχνα ἡ φύσις
μ᾿ ἕνα κίνημα κρυφό:
«Τὴν Ἑλλάδα θὲ ν᾿ ἀφήσεις,
γιὰ νὰ πᾶς στὸν Οὐρανό;»
119.
Βγαίνει μάγεμα ἀπ᾿ τὴ στάχτη
τῶν Ἡρώων, καὶ τὸν βαστᾶ,
καὶ τὴ θέλησι τοῦ ἀδράχτει.
Τότε αἰσθάνεται μὲ μία,
120.
τὴν ἀράθυμη ψυχή του,
ποὺ μὲ φλόγα ἀναζητεῖ
νὰ τοῦ σύρει τὸ κορμί του
σὲ φωτιὰ πολεμική.
121.
Τοῦ πολέμου ἔνδοξοι οἱ κάμποι!
Εἶδ᾿ ἡ Ἑλλάδα τολμηρὰ
καὶ τὸ Σοφοκλῆ νὰ λάμπει
μέσα στὴν ἁρματωσιά.
122.
Καὶ εἶδε Αὐτόν, ποὺ παρασταίνει
μαζωμένους τοὺς Ἑφτὰ
στὴν ἀσπίδα αἱματωμένη,
ὅπου ὠρκόνονταν φριχτά.
123.
Ἐτραγούδααν προθυμότερα
τὲς ὠδὲς τοῦ τὰ παιδιά,
καὶ αἰσθανότανε ἀντρειότερα
στὴν ἀνήλικη καρδιά.
124.
Καὶ τὰ μάτια τοὺς γελοῦσαν,
μάτια μαῦρα ὡς τὴν ἐλιά.
Τῶν μορφῶν, ὁποῦ βαστοῦσαν
τραγουδώντας τὲς γλυκά.
125.
Στὴ φωτιά! καὶ θρέφει ἐλπίδα
νὰ νικήσει, νὰ ἠμπορεῖ
νὰ ἐπιστρέψει στὴν Πατρίδα,
τὸ κοράσιό του νὰ εὑρεῖ.
126.
Νὰ τοῦ λέγει μ᾿ ἕνα δάκρυ:
«Χαίρου, τέκνο μου ἀκριβό,
εἰς τοῦ στήθους μου τὴν ἄκρη
ἐλαβώθηκα καὶ ἐγώ.
127.
Βάλε, φῶς μου, τὴν παλάμη
εἰς τὰ στήθια τοῦ πατρός.
Νά, τὴν ζώνη ποὺ ἔχει κάμει
κόρη τούρκισσα τοῦ ἀντρός».
128.
Καὶ τὸ πέλαγο ἀγναντεύει
ἴσως τώρα ἡ κορασιά,
καὶ ξεφάντωση γυρεύει
μὲ τραγούδια τρυφερά.
129.
«Τὸν γονιό μου, Πρόνοια Θεία,
κᾶμε τόνε νικητή,
εἰς τὰ χώματα, στὰ ὁποῖα
ἡ γυναίκα ἀπαρατεῖ
130.
τὰ στολίδια, τὸν καθρέφτη,
καὶ ἀποκάτου ἀπ᾿ τὸ βυζὶ
ζώνεται ἅρματα, καὶ πέφτει
ὅπου κίνδυνο θωρεῖ.
131.
Κᾶμε Ἐσὺ μὲ τὴν μητέρα
τὴ γλυκειά μου νὰ ἑνωθεῖ
ἔλα γρήγορα, πατέρα,
ὅλη ἡ Ἀγγλία σὲ καρτερεῖ.
132.
Τὸ καράβι πότε ἀράχνει
εἰσὲ θάλασσα ἀγγλική;
Μοῦ σπαράζουνε τὰ σπλάχνη,
ὁποῦ μοῦ ἔκανες ἐσύ.
133.
Πές, πότ᾿ ἔρχεσαι;»... Ὁλοένα
εἰν᾿ τὸ πλοῖο του στὰ νερά,
ποὺ φλοισβήζουνε σχισμένα,
καὶ ποσῶς δὲν τ᾿ ἀγροίκα.
134.
Ποῖος, ἀλίμονον! μᾶς δίνει
μίαν ἀρχὴ παρηγοριᾶς;
Ἀπ᾿ αὐτὸν δὲ θὲ νὰ μείνει
μήτε ἡ στάχτη του μέ μας.
135.
Θὰ τὴν ἔχουν ἄλλοι!... Ὤ! σύρε,
σύρε, Μπάυρον, στὸ καλό.
Ὕπνος ἔξαφνα σὲ πῆρε,
ποὺ δὲν ἔχει ξυπνημό.
136.
Εἶναι ἀδιάφορο, δὲ βλάβει,
ἂν ἐκεῖ σιμοτινὸ
πλέξει ἢ τούρκικο καράβι,
ἢ καράβι ἑλληνικό.
137.
Ἄκου, Μπάυρον, πόσον θρῆνον
κάνει, ἐνῶ σὲ χαιρετᾶ,
ἡ πατρίδα τῶν Ἑλλήνων.
Κλαῖγε, κλαῖγε, Ἐλευθεριά.
138.
Γιατί ἐκείτοταν στὴν κλίνη,
καὶ τοῦ ἐβάραινε πολὺ
πῶς γιὰ πάντα εἶχε νὰ μείνει,
καὶ ἀπὸ Σὲ νὰ χωριστεῖ.
139.
Ἀρχινάει τοῦ ξεσκεπάζει
ἄλλον κόσμο ὁ λογισμὸς
καὶ κάθε ἄλλο σκοταδιάζει,
καὶ τοῦ κρύβεται ἀπ᾿ ἐμπρός.
140.
Ἀλλὰ ἀντίκρυ ἀπὸ τὰ πλάσματα
τοῦ νοὸς τὰ ἀληθινά,
τοῦ προβαίνουν δυὸ φαντάσματα
ὁλοζώντανα καὶ ὀρθά.
141.
Ἡ ἀκριβή του θυγατέρα,
καθὼς ἔμεινε μικρή,
ἐνῶ ἡ τύχη τὸν πατέρα,
ἐκαλοῦσε ἀλλοῦ, καὶ Ἐσύ,
142.
Ἐσύ, θεία τοῦ ἀνθρώπου εἰκόνα,
μὲ τὰ φέγγη σου, καὶ αὐτὴ
ὅπου σ᾿ ἔφθανε στὸ γόνα
μὲ τὴν ὤρια κεφαλή,
143.
γιὰ λίγη ὥρα τοῦ σηκώνεται
τοῦ ἄλλου κόσμου τὴ θωριά,
καὶ σ᾿ ἐσᾶς ἀντισηκώνεται
μὲ τὴν πρόθυμη ἀγκαλιά.
144.
Ἔτσι ὁ Ἄνθρωπος τοῦ Αἰῶνος,
ὅταν ἔπαυε νὰ ζεῖ,
καθὼς ἤθελεν ὁ φθόνος,
σ᾿ ἕνα ἀγνώριστο νησί,
145.
καὶ εἶχε μάρτυρα εἰς τὸ βράχο
τοῦ Θεοῦ τὸν ὀφθαλμό,
καὶ τριγύρω τοῦ μονάχο
τοῦ πελάου τὸ γογγυτό.
146.
Ἐνῶ ἀνάδινε ἡ ψυχῆ του
μόνους ἄφησε νὰ ἐλθοῦν
ἡ Γαλλία καὶ τὸ παιδί του
πρὸς τὰ μάτια, πρὶν σβησθοῦν.
147.
Καὶ ὄχι ἡ μοίρα, ὁποῦ σαράντα
νίκες τοῦ ἄδραξε ἡ σκληρή,
καὶ βαρύτερη εἶναι πάντα
σὲ καρδιὰ βασιλική.
148.
Ὄχι ἡ δόξα ἡ περασμένη,
ποὺ μὲ βία πολεμικὴ
τοῦ ἔδειχνε τὴν Οἰκουμένη,
λέγοντάς του: Ἀκαρτέρει,
149.
Στὴν ταφή του μὲ τὴν πάχνη
χύν᾿ ἡ βρύση τὸ νερό,
ποὺ τοῦ δρόσισε τὰ σπλάχνη,
εἰς τὸ ψυχομαχητό.
150.
Τὲς ἡμέρες, ὁποῦ ἂν μόνο
τ᾿ ὄνομά του ἤθελε πεῖς,
ὁλογόστευαν στὸ θρόνο
τὴν αὐθάδεια οἱ βασιλεῖς,
151.
κατά μας καὶ Αὐτὸς ἀκόμη
εἶχε ρίξει μία ματιά.
Εἶναι ἡ δάφνη ὡραῖα στὴν κόμη,
ὅταν φέρνει ἐλευθεριά.
152.
Ὤ! νὰ μάθαινε ὁ Μεγάλος
πόσην ἔδειξε χαρὰ
ἀγροικώντας ἕνας Γάλλος:
ἐχαθῆκαν τὰ Ψαρά.
153.
Φωνὴν τρόμου ἡ Ἑλλάδα σύρνει,
σύρνει, καὶ ἔπειτα σιωπεῖ.
Ὅμως κρότους μὲς στὴ Σμύρνη
ὅλη ἡ νύχτα ἠχολογεῖ.
154.
Νά, ἀνθοστόλιστο τραπέζι.
Δὲν εἶν᾿ γέννημα Τουρκῶν,
ὁποῦ τρώοντας περιπαίζει
τὴν ἀντρεία τῶν Ψαριανῶν.
155.
Μύρια λόγια, γέλια μύρια,
καὶ χτυποῦν τὰ φωτερὰ
στὰ ὁλογέμιστα ποτήρια,
καὶ στὰ γέλια τὰ τρελλά.
156.
Μὲ ἁρμονίες τοὺς κράζει ἡ λύρα,
καὶ ἐπετάχτηκαν ὁμού,
λυσσιασμένοι ἀπὸ τὴν πύρα
τῆς χαρᾶς καὶ τοῦ κρασιοῦ.
157.
Καὶ χορεύουνε τριγύρου...
Γειά σας, Γάλλοι εὐγενικοί!
Εἶν᾿ τὰ χώματα τοῦ Ὁμήρου
ποὺ τὸ πόδι σας πατεῖ!
158.
Γιατί μες᾿ στ᾿ ἀχρεία τους σπλάχνη
τὸ φαγὶ καὶ τὸ ποτὸ
σὲ φαρμάκι δὲν ἀλλάχνει,
νὰ τοὺς φάει τὸ σωθικό;
159.
Καὶ ἀπ᾿ τὴ μάνητα ν᾿ ἀνάψει
ἀρμοδιώτερος χορός,
τὸν ὁποῖον μόνος νὰ πάψει
σκληρὸς θάνατος καὶ ἀργός,
160.
γιὰ ν᾿ ἀρχίσουν τὴ χαρά τους,
ὄντας φάσματα ἐλαφρά,
ἐμπροστὰ στὸ βασιλιά τους,
καὶ στὸ Μπάυρον ἐμπροστά,
161.
ὁποῦ φθάνοντας κεῖ κάτου
ἴσως τούμεινε ὡς ἐκεῖ
ἡ ἀέρινη ἀγκαλιά του,
σὰν πρωτύτερα, ἀνοιχτή!
162.
Τόνε βλέπω! Τοῦ προβαίνουν
ἄλλα φάσματα γοργά,
ποὺ ἀκατάπαυστα πληθαίνουν
σφόδρα, καὶ εἶναι Ἑλληνικά.
163.
Γιὰ τὴν ποθητὴν Ἑλλάδα
τόσο πρόθυμα ρωτοῦν,
σὰν νὰ ἐζήτααν τὴ γλυκάδα
τοῦ φωτὸς νὰ ξαναϊδοῦν.
164.
Κλάψες ἄμετρα χυμένες,
χέρια ἁπλότρεμα, κραυγές,
ποὺ ἀπ᾿ τ᾿ς ἀντίλαλους πωμένες
εἶναι πλέον τρομαχτικές.
165.
Κειὸς σεβάσμια προχωρώντας,
καὶ μὲ ἀνήσυχες ματιές,
τὰ προσώπατα κοιτώντας,
καὶ κοιτώντας τὲς πληγές:
166.
«Ἡ Διχόνοια κατατρέχει
τὴν Ἑλλάδα. Ἂν νικηθεῖ,
ΜΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ,
τ᾿ ὄνομά σας ξαναζεῖ».
Λευτεριά, γιὰ λίγο πάψε
νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί.
Τώρα σίμωσε καὶ κλάψε
εἰς τοῦ Μπάιρον τὸ κορμί.
2.
Καὶ κατόπι ἂς ἀκλουθοῦνε
ὅσοι ἐπράξανε λαμπρά.
ἀποπάνου του ἂς χτυποῦνε
μόνο στήθια ἡρωικά.
3.
Πρῶτοι ἂς ἔλθουνε οἱ Σουλιῶτες,
καὶ ἀπ᾿ τὸ Λείψανον αὐτὸ
ἂς μακραίνουνε οἱ προδότες
καὶ ἀπ᾿ τὰ λόγια ὁποῦ θὰ πῶ.
4.
Φλάμπουρα, ὄπλα τιμημένα,
ἂς γυρθοῦν κατὰ τὴ γῆ,
καθὼς ἤτανε γυρμένα
εἰς τοῦ Μάρκου τὴ θανή,
5.
ποῦ βαστοῦσε τὸ μαχαίρι,
ὅταν τοῦ ῾λειψε ἡ ζωή,
μεσ᾿ στὸ ἀνδρόφονο τὸ χέρι,
καὶ δὲν τ᾿ ἄφηνε νὰ βγεῖ.
6.
Ἀναθράφηκε ὁ γενναῖος
στῶν ἁρμάτων τὴν κλαγγή.
Τοῦτον ἔμπνευσε, ὄντας νέος,
μία θεὰ μελωδική.
7.
Μὲ τὲς θεῖες τὶς ἀδελφάδες
ἐστεκότουν σιωπηλή,
ἐνῶ αὐξαίνανε οἱ λαμπράδες
στοῦ Θεοῦ τὴν κεφαλή,
8.
ποῦ ἐμελέτουνε τὴ Χτίσι.
Καὶ ὅτι ἐβγῆκε ἡ προσταγή,
ὁποῦ ἐστένεψε τὴ Φύση
αἰφνιδίως νὰ φωτιστεῖ,
9.
Μὲ τὰ μάτια ἀκολουθώντας
τὸ νεογέννητο τὸ φῶς,
καὶ σὲ δαῦτο ἀναφτερώντας,
τῆς ἐξέβγαινε ὁ ψαλμὸς
10.
ἀπ᾿ τ᾿ ἀθάνατο τὸ στόμα,
καὶ ἀπομάκραινε ἡ βροντή,
ποῦ τὸ Χάος ἔκανε ἀκόμα
στὴν ὀγλήγορη φυγή,
11.
ἕως ποὺ ὁλόκληρον ἐχάθη
στοῦ Ἔρεβου τὴ φυλακή,
ὅπου ἁπλώθηκε καὶ ἐστάθη
σὰν στὴν πρώτη του πηγή.
12.
- Ψάλλε, Μπάιρον, τοῦ λαλοῦσε,
ὅσες βλέπεις ὀμορφιές.
καὶ κειός, ποὺ ἐκρυφαγροικοῦσε
ἀνταπόκριση μ᾿ αὐτές,
13.
βάνεται, τὲς τραγουδάει
μ᾿ ἕνα χεῖλο ἁρμονικό,
καὶ τὰ πάθη ἔτσι στοῦ ῾γγιάει,
ποὺ τραγούδι πλέον ψηλό,
14.
δὲν ἀκούστηκεν, ἀπ᾿ ὦτα
ἔψαλ᾿ ὁ Ἄγγλος ὁ τυφλὸς
τ᾿ ἀγκαλιάσματα τὰ πρῶτα
ποὺ ἔδωσ᾿ ἄντρας γυναικός.
15.
Συχνὰ ἐβράχνιασε ἡ μιλιά του
τραγουδώντας λυπηρά,
πῶς στὸν ἥλιον ἀποκάτου
εἶναι λίγη ἐλευθεριά.
16.
«Κάθε γῆ» παραπονιέται
«ἐσκλαβώθηκε - εἶναι μία,
ὅπου ὁ ἄνθρωπος τιμιέται,
ἀπὸ δώθενε μακριά;
17.
Τὴν ὁποία χτυπάει τὸ νάμα
σύνορα τ᾿ Ἀτλαντικό.
μετανιώνει ἐν τῷ ἅμα
ὅποιος πάει μὲ στοχασμό,
18.
τὴ γλυκειὰν Ἐλευθερία
νὰ τὴν βλάψει ἀπὸ κοντά.
τὸ δοκίμασεν ἡ Ἀγγλία!
κανεὶς πλέον ἂς μὴν κοτᾶ».
19.
Καὶ ὅτι βούλεται νὰ φύγει
ἐκεῖ πέρα ὁ Ποιητής,
ἀνεπόλπιστα ξανοίγει
ἐσὲ ἐδῶ νὰ πεταχτεῖς.
20.
Ἐπετάχτηκες: Μονάχη.
Χωρὶς ἄλλος νὰ σοῦ πεῖ.
Τώρα ἀρχίνησε τὴ μάχη,
κι ἐγὼ πλάκωσα μαζί.
21.
Νὰ σ᾿ τὸ πεῖ, καὶ νὰ σὲ ρίξει
στῶν Τουρκῶν τὲς τουφεκιὲς
ἀσυντρόφιαστη, ἂν ξανοίξει
τὲς περίστασες δεινές,
22.
κι ἂν τὲς εὕρει εὐτυχισμένες,
νά ῾λθει ἀντὶς γιὰ τὸν ἐχθρό,
μ᾿ ἄλλες ἅλυσες φτειασμένες
ἀποκάτου ἀπ᾿ τὸ Σταυρό,
23.
ποὖχε λάβει στὲς ἀγκάλες
ἀπὸ μᾶς, κι εἶχε θεούς,
ἀστραπές, ἀνεμοζάλες,
καὶ βροντὲς καὶ ποταμούς.
24.
Μόνον τ᾿ ἀδικοσφαγμένα
τὰ παιδιά σου, στριμωχτά,
μὲ τὰ χέρια τσακισμένα
σὲ ἐσπρώξαε ὀμπροστά,
25.
καὶ Σὺ ἐχύθηκες, πετώντας
μία ματιὰ στὸν Οὐρανό,
ποῦ τὰ δίκια σου θωρώντας,
ἀποκρίθηκε: Εἶμ᾿ ἐδῶ.
26.
Καὶ χτυπώντας ξεθυμαίνει
εἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,
ἡ ρομφαία σου πυρωμένη
ὂχ τὴν Ἄπλαστη Φωνή.
27.
Καὶ θαυμάσια τόσα πράχτει,
ὁποῦ οἱ Τύραννοι τῆς γῆς
σ᾿ ἐσὲ κίνησαν μὲ ἄχτι,
ὅμως ἔστρεψαν εὐθύς.
28.
Χαῖρε! Κι ὅποιος σὲ μισάει,
καὶ πικρὰ σὲ λοιδορεῖ,
εὐτυχιὰ νὰ πιθυμάει,
καὶ ποτὲ νὰ μὴ τὴν δεῖ.
29.
καὶ νὰ κλαίει πὼς ἦλθε ἡ ὥρα
ἡ πατρίς του νὰ δεθεῖ
μὲ τὰ σίδερα, ποὺ τώρα
πᾶς συντρίβοντας Ἐσύ.
30.
Χαίρου ὡστόσο ὅλους τοὺς τόπους,
ποῦ ἐξανάλαβαν γοργὰ
πάλι ἐλεύθερους ἀνθρώπους.
Καὶ τοῦ Μπάυρον τὴ χαρά.
31.
Χαίρου, ἀνάμεσα στὰ ἄλλα
πράγματα ποὺ σὲ τιμοῦν.
Οἱ μεγάλοι τὰ μεγάλα,
ποῦ τοὺς μοιάζουνε, ἀγαποῦν.
32.
Βλέποντας σὲ ἀναγαλλιάζει
ἡ θλιμμένη τοῦ ψυχή,
καὶ τοῦ λέει. Ὄπλα φωνάζει
τώρα ἡ Ἑλλάδα. Πᾶμε ἐκεῖ.
33.
Καὶ κινάει νὰ σ᾿ ἀπαντήσει
καὶ ἡ Φήμη τοῦ Ποιητοῦ,
ποῦ τὸν κόσμο εἶχε γυρίσει,
καὶ τὴ δέχτηκαν παντοῦ,
34.
μπροστοπάταε, νὰ σὲ κράξει
μὲ ὄνομα τόσο γλυκύ,
ποὺ ὅποιο μάτι σὲ κοιτάξει
σὲ ξανοίγει πλέον σεμνή.
35.
Τὸν ἀκολούθησεν ὁ πλοῦτος,
θεῖος στὰ χέρια τοῦ καλοῦ,
καὶ κακόπραχτος, ἂν οὕτως
καὶ εἶν᾿ στὰ χέρια τοῦ κακοῦ.
36.
Μ᾿ ἕνα βλέμμα ὁποῦ φονεύει
τὰ φρονήματα τὰ αἰσχρά,
τρομερὴ τὸν συντροφεύει,
στέκοντάς του εἰς τὴ δεξιά.
37.
Καὶ ὄντας ἄφαντη στοὺς ἄλλους,
τοῦ Ἀλκαίου ἡ σκιά,
καὶ τοὺς ὤμους τοὺς μεγάλους
λίγο γέρνοντας, κρυφά,
38.
λόγια ἀθάνατα τοῦ λέει,
μὲ τὰ ὁποῖα στὰ σωθικὰ
τὸ θυμό του ξανακαίει
ἐναντίον στὴν ἀδικιά.
39.
θυμόν, τρόμο ὅλον γεμάτον,
ποῦ νικάει τὴν ταραχὴ
τῶν βροντόκραυγων ἁρμάτων,
καὶ πετιέται ὁλοῦ μὲ ὁρμή,
40.
καὶ τοῦ τύραννου χτυπάει
τὴ βουλή, καὶ τὴν ξυπνά,
στὴ στιγμὴ ποὺ μελετάει
τῶν λαῶν τὴ συμφορά.
41.
Μόνον ἄκουε τοῦ Κοράκου
τῆς Αὐστρίας τὸ κραυγητό,
ποῦ δὲν ἔκρωζε τοῦ κάκου,
καὶ ἐπεθύμαε τὸ κακό.
42.
Ὁμοίως ἔστρεφεν ἡ Μοίρα,
ποῦ εἶχε πάντοτε σταθεῖ
μές᾿ στῆς Κόλασης τὴ θύρα
μὲ τὸ κρίμα ἀνταμωτή,
43.
ἔστρεφε κατὰ τὴ Χτίση,
γιατί ἐμύριζε νεκρὴ
μυρωδιά, ποὺ χὲ σκορπίσει
ἡ πικρὴ μεταβολή.
44.
Καὶ ἀπὸ τ᾿ ἄπειρο διάστημα
ἀντισήκωνε ψηλὰ
τὸ μιαρό της τὸ ἀνάστημα,
νὰ χαρεῖ τὴ μυρωδιά.
45.
Στὴν Ἑλλάδα χαροκόπι.
Γιατί Ἐκεῖνον, ποὺ ζητεῖ,
βλέπει νάρχεται, καὶ οἱ τόποι
ποὺ ἡ σκλαβιὰ καταπατεῖ,
46.
χαμηλὴ τὴν κεφαλήν τους,
ἀγροικώντας τὴ βουή,
ἐδακρύζαν, καὶ οἱ δεσμοί τους
τοὺς ἐφάνησαν διπλοί.
47.
Ἀλλὰ ἀμέσως ὅλοι οἱ ἄλλοι
ποῦ εἶχαν ἐλευθερωθεῖ,
καὶ ἔχουν δάφνη στὸ κεφάλι
ποῦ δὲν θέλει μαραθεῖ,
48.
τὲς σημαῖες τοὺς ξεδιπλώνουν,
καὶ τὲς δάφνες ποὺ φοροῦν
χαιρετώντας τὸν σηκώνουν,
καὶ μ᾿ αὐτὲς τὸν προσκαλοῦν.
49.
Ποῦ θὰ πάει; Βουνὰ καὶ λόγγοι
καὶ λαγκάδια ἀϊλογοῦν.
Ποῦ θὰ πάει; - Στὸ Μεσολόγγι,
καὶ ἄλλοι ἂς μὴ ζηλοφθονοῦν.
50.
Τέτοιο χῶμα, ἀπ᾿ τὴν ἡμέρα
τὴ μεγάλη του Χριστοῦ,
ποῦ εἶχε φέρει ἀπ᾿ τὸν αἰθέρα
τιμὴ ἐμᾶς καὶ δόξα Αὐτοῦ,
51.
εἰς ἱερὸ προσκυνητάρι,
καὶ δὲ θέλει πατηθεῖ
ἀπὸ βάρβαρο ποδάρι,
πάρεξ ὅταν χαλαστεῖ.
52.
Δὲν ἦταν τὴ μέρα τούτη
μοσχολίβανα, ψαλμοί.
Νά, μολύβια, νά, μπαρούτι,
νά, σπαθιῶν λαμποκοπή.
53.
Στὸν ἀέρα ἀνακατώνονται
οἱ σπιθόβολοι καπνοί,
καὶ ἀπὸ πάνου φανερώνονται
ἴσκιοι θεῖοι πολεμικοί.
54.
Καὶ εἶναι αὐτοί, ποὺ πολεμώντας
ἐσκεπάσανε τὴ γῆ,
πάνου εἰς τ᾿ ἅρματα βροντώντας
μὲ τὸ ἐλεύθερο κορμί.
55.
Καὶ ἀγκαλιάσματα ἐκεῖ πλήθια,
δάφνες ἔλαβαν, φιλιά,
ὅσα ἐλάβανε εἰς τὰ στήθια
βόλια τούρκικα, σπαθιά.
56.
Ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ πολεμάρχοι
περιζώνουνε πυκνοὶ
τὴν ψυχὴ τοῦ Πατριάρχη,
ποὺ τὸν πόλεμο εὐλογεῖ.
57.
Καὶ ἀναδεύονται, καὶ γέρνουν,
καὶ εἰς τὸ πρόσωπο ἱλαροί,
χεραπλώνουνε καὶ παίρνουν
ἀπὸ τὴ σπιθοβολή.
58.
Ἐδῶ βλέπει ἀντρειωμένα
νὰ φρονοῦν παρὰ ποτέ.
Καὶ ὅλος ἔρωτα γιὰ σένα
προσηλώνεται εἰς ἐσέ.
59.
Τὸ πουλί, ποὺ βασιλεύει
πάνου εἰς τ᾿ ἄλλα τὰ πουλιά,
γληγορώτατα ἀναδεύει
τὰ αἰθερόλαμνα φτερά,
60.
τρέχει, χάνεται, καὶ πίνει
τόλμην πίνει ὁ ὀφθαλμὸς
ἀπὸ τ᾿ ἄστρον, ὁποῦ χύνει
κύματα ἄφθαρτα φωτός.
61.
Πλανημένη ἡ φαντασιά του
μέσα στὸ μέλλον τὸ ἀργό,
ποὺ προσμένει τ᾿ ὄνομά του
νὰ τὸ κάμη πλέον λαμπρό,
62.
ὁλοφλόγιστη πηδάει
εἰς σὲ μία ματιοῦ ροπή.
Στρέφει ἀπεκεὶ καὶ κοιτάει.
Ἀνεκδιήγητη ἀντηχεῖ,
63.
ἀπ᾿ τοῦ κόσμου ὅλου τὰ πέρατα
τοῦ καιροῦ ἡ χλαλοή,
καὶ διηγώντας τοῦ τὰ τέρατα
τοῦ χτυπάει τὴν ἀκοή.
64.
Ἔθνη ποὺ ἄλλα φοβερίζουν,
φωνές, θρόνοι δυνατοί.
Ἄλλοι πέφτουνε, ἄλλοι τρίζουν,
καὶ ἄλλοι ἀτάραχτοι καὶ ὀρθοί.
65.
Ἀπὸ φόβο καὶ ἀπὸ τρόμο,
ἀπὸ βάρβαρους δεσμούς,
ποὖναι σκόρπιοι εἰς κάθε δρόμο,
καὶ ἀπὸ μύριους ὑβρισμούς,
66.
βγαίνει, ἀνάμεσα στοὺς κρότους
τῶν γενναίων ποὺ τὴν παινοῦν,
καὶ κοιτοῦνται ἀνάμεσό τους
γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ θωροῦν,
67.
μία γυναίκα, ποὖχε βάλει
μὲς στὰ βάσανα ὁ καιρός,
ξαναδείχνοντας τὰ κάλλη
ποὺ τῆς ἔσβησε ὁ ζυγός,
68.
μόνον ἔχοντας γιὰ σκέπη
τὰ τουφέκια τὰ ἐθνικά,
καὶ τὸ χαίρεται νὰ βλέπει
πὼς καὶ Αὐτὸς τὴν ἀκλουθᾶ.
69.
Ἄχ! συνέρχεται... ξανοίγει
Ἐρινύαν φαρμακερή,
ὁποῦ ἀγιάτρευτην ἀνοίγει
τῆς Ἑλλάδας μίαν πληγή.
70.
Ἐρινύαν ἀπὸ τὰ χθόνια
ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἀπαρατᾷ.
Ἡ θεομίσητη Διχόνοια
ποὺ τὸν ἄνθρωπο χαλνᾶ.
71.
Ἀφοῦ ἐδιώχτηκε ἀπὸ τ᾿ ἄστρα
ὅπου ἐτόλμησε νὰ πά,
πάει στοὺς κάμπους, πάει στὰ κάστρα,
χωρὶς ναὔβρῃ δυσκολιά.
72.
Καὶ κρατώντας κάτι φίδια
ποὺ εἶχε βγάλει ἀπ᾿ τὴν καρδιά,
καὶ χτυπώντας τὰ πιτήδεια
εἰς τοὺς Ἕλληνας, περνᾶ.
73.
Καὶ ὄχι πλέον τραγούδια νίκης
ὡσὰν πρῶτα, ἐνῶ τυφλά,
μὲ τὸ τρέξιμο τῆς φρίκης,
τούρκικα ἄλογα πολλά,
74.
ἐτσακίζανε τὰ χνάρια
στὴν ἀπέλπιστη φυγή,
καὶ ἐγκρεμίζαν παλληκάρια
τοῦ γκρεμνοῦ ἀπὸ τὴν κορφή.
75.
Ὄχι, πλέον, ὄχι τὰ δυνα-
τὰ στοιχεῖα νὰ μᾶς θωροῦν,
καὶ νὰ ὀργίζωνται καὶ ἐκεῖνα
καὶ γιὰ μᾶς νὰ πολεμοῦν.
76.
Ἀλλὰ πάει στοὺς νόας μία θέρμη,
ποὺ εἶναι ἀλλιώτικη ἀπ᾿ αὐτή,
ὁποῦ ἐσκόρπισε στὴν ἔρμη
Χίο τοῦ Τούρκου ἡ ῾πιβουλή,
77.
ὅταν τόσοι ἐπέφταν χάμου,
καὶ μὲ λόγια ἀπελπισιᾶς,
κόψε με, ἔλεγαν, Ἀγᾶ μου,
καὶ τοὺς ἔκοβεν ὁ Ἀγᾶς.
78.
Ὅμως θέρμη. Ποῖος ὑβρίζει
τὸν καλύτερο, καὶ ποιὸς
λόγια ἀνόητα ψιθυρίζει.
Ἄλλος στέκεται ὀκνηρός.
79.
Ἄλλος παίρνει τὸ ποτήρι
ἀποκάτου ἀπ᾿ τὴν ἐλιά,
ὡσὰν νάτουν πανηγύρι,
μὲ τὰ πόδια διπλωτά.
80.
Καὶ ἄλλοι, ἀλίτηροι! χτυπώντας
πέφτουνε στὸν ἀδελφό,
καὶ παινεύονται, θαρρώντας
πῶς ἐχτύπησαν ἐχθρό.
81.
Καὶ τοὺς φώναξε: «Φευγᾶτε
τῆς Ἐρινύας τὴν τρικυμιά.
Ὤ! τί κάνετε; Ποῦ πάτε;
Γιὰ φερθεῖτε εἰρηνικά.
82.
»γιατί ἀλλιῶς θὲ νὰ βρεθεῖτε
ἢ μὲ ξένο βασιλιά,
ἢ θὰ καταφανισθεῖτε
ἀπὸ χέρια ἀγαρηνά».
83.
Ἀφοῦ ἐδῶ στὴν παλαιά σου
κατοικία καὶ ἄλλη φορὰ
μὲ διχόνοιες τὰ παιδιά σου
σοὺ ἑτοιμάσανε ἐξοριά,
84.
ἀπὸ τότες ὁποῦ ἐσώθη
στὴν Ἑλλάδα ὁ Στρατηγός,
ὁποῦ ὁ Ἕλληνας εἰπώθη
καὶ τώρα ὄχι ὁ στερινός,
85.
ἕως ποὺ ὁ κόσμος ἐβαστοῦσε
τὸν ἀπάνθρωπον Ἀλή,
ποὺ ὅσον αἷμα καὶ ἂν ρουφοῦσε
τόσο ἐγύρευε νὰ πιεῖ.
86.
Ἐπερνοῦσαν οἱ αἰῶνες
ἢ σὲ ξένη ὑποταγή,
ἢ μὲ ψεύτικες κορῶνες,
ἢ μὲ σίδερα καὶ ὀργή.
87.
Καὶ ἦλθε τότες καὶ ἐπερπάτει
ὅπου ἐπάταγες Ἐσύ,
καὶ τοῦ δάκρυζε τὸ μάτι,
καὶ ἐπιθύμαε νὰ Σὲ ἰδεῖ.
88.
κι ἔλεε: πότε ἔρχεσαι πάλι!
Καὶ δὲν εἶναι ἀληθινό,
πῶς μας εἶχε ἀδικοβάλει
μὲ βρισιὲς καὶ μὲ θυμό.
89.
Ἐζωγράφιζαν οἱ στίχοι
τὸν γαλάζιον οὐρανό,
καὶ ἐκλαιόνταν μὲ τὴν τύχη
καὶ μὲ τ᾿ ἄστρο τὸ κακό,
90.
εἰς τὸ ὁποῖον ἔχει νὰ σκύψει
κάθε δύναμη θνητή,
καὶ ἡ πατρίδα του νὰ στρίψει
παντελῶς δὲν ἠμπορεῖ.
91.
Τώρα ἀθάμπωτη ἔχει δόξα,
καὶ μὲ φέρσιμο τερπνὸν
βλέπει ἀδύνατα τὰ τόξα
τῶν ἀντίζηλων ἐθνῶν.
92.
Καὶ λαοὺς ἁλυσοδένει,
καὶ εἰς τὰ πόδια τοὺς πατεῖ,
καὶ τὸ πέλαγο σωπαίνει
ἂν τοῦ σύρει μία φωνή.
93.
Τέχνες, ἅρματα, σοφία,
τῆνε κάνουν δοξαστῆ,
ὅμως θὰ βροῦνε εὐκαιρία
νὰ τὴ φθείρουνε οἱ καιροί,
94.
καὶ νὰ ἰδῆ τὸ ριζικό της
καθὼς εἶναι ἡ καταχνιά,
ποὺ εἰς τὸ κλίμα τὸ δικό της
κρύβει τὴν ἀστροφεγγιά.
95.
«Ποῦ εἶν᾿, θὰ λένε σαστισμένοι,
τὸ Λεοντάρι τὸ Ἀγγλικό;
Εἶναι ἡ χήτη τοῦ πεσμένη,
καὶ τὸ μούγκρισμα βουβό».
96.
Ἀλλ᾿ ἡ Ἑλλὰς νὰ ξαναζήσει
ἦταν ἄξια, καὶ νὰ ἰδεῖ
ὁ ἐρχομὸς νὰ τὴν τιμήσει
τοῦ ὑψηλότατου Ποιητή.
97.
Ἔστεκε στὸ μισημένο
τὸ ζυγὸ μ᾿ ἀραθυμιά.
Τὸ ποδάρι εἶχε δεμένο,
ἀλλὰ ἐλεύθερη καρδιά.
98.
Ἐκαθότουνε εἰς τὰ ὄρη
ὁ Σουλιώτης ξακουστός.
Νὰ τὸν διώξει δὲν ἠμπόρει
πείνα, δίψα, καὶ ἀριθμός.
99.
Συχνὰ σπώντας τὰ θηκάρια
μὲ τὰ χέρια τὰ λιγνά,
ὁρμοῦν σ᾿ ἄπειρα κοντάρια.
Τὲς γυναῖκες τῶν συχνά,
100.
μεγαλόψυχα τραβάει
τὸν ἴδιον αἴσθημα τιμῆς,
ποὺ κοιτώντας τὸν Κομβάυ
εἶχε ὁ ἀνδρεῖος Τραγουδιστής.
101.
Τὲς ἐμάζωξε εἰς τὸ μέρος
τοῦ Τσαλόγγου τὸ ἀκρινὸ
τῆς ἐλευθεριᾶς ὁ ἔρως
καὶ τὲς ἔμπνευσε χορό.
102.
Τέτοιο πήδημα δὲν τὸ εἶδαν
οὔτε γάμοι, οὔτε χαρές,
καὶ ἄλλες μέσα τους ἐπήδαν
ἀθωότερες ζωές.
103.
Τὰ φορέματα ἐσφυρίζαν
καὶ τὰ ξέπλεκα μαλλιά,
κάθε γύρο ποὺ ἐγυρίζαν
ἀπὸ πάνου ἔλειπε μία.
104.
Χωρὶς γόγγυσμα κι ἀντάρα
πάρα ἐκείνη μοναχά,
ὁποῦ ἔκαναν μὲ τὴν κάρα,
μὲ τὰ στήθια, στὰ γκρεμά.
105.
Στὰ ἴδια ὅρη ἐγεννηθῆκαν
καὶ τὰ ἀδάμαστα παιδιά,
ποὺ τὴν σήμερο ἐχυθῆκαν
πάντα οἱ πρῶτοι στὴ φωτιά.
106.
Γιατί, ἀλίμονον! γυρίζοντας
τοὺς ηὖρε ὁ Μπάυρον σκυθρωπούς;
Ἐγυρεύανε δακρύζοντας
τὸν πλέον ἔνδοξο ἀπ᾿ αὐτούς.
107.
Ὅταν στῆς νυχτὸς τὰ βάθη
τὰ πάντα ὅλα σιωποῦν,
καὶ εἰς τὸν ἄνθρωπο τὰ πάθη,
ποῦναι ἀνίκητα, ἀγρυπνοῦν,
108.
καὶ γυρμένοι εἰς τὸ πλευρό τους
οἱ στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ,
μύρια βλέπουν στ᾿ ὄνειρό τους
ξεψυχίσματα τοῦ ἐχθροῦ,
109.
αὐτὸς ἄγρυπνος στενάζει,
καὶ εἰς τὴν πλάκα τὴν πικρή,
ποὺ τὸν Μπότσαρη σκεπάζει,
γιὰ πολλὴ ὥρα ἀργοπορεῖ.
110.
Ἔχει πλάγιασμα θανάτου
καὶ ἄλλος ἄντρας φοβερὸς
εἰς τὰ πόδια τοῦ ἀποκάτου,
καὶ εἶναι ἀντίκρυ τοῦ ὁ ναός.
111.
Ἀκριβὸ σὰν τὴν ἐλπίδα
ποὺ ἔχει πάντοτε ὁ θνητός,
γλυκοφέγγει ἀπ᾿ τὴ θυρίδα
τῆς Ἅγιας Τράπεζας τὸ φῶς.
112.
Μέσαθε ἔπαιρνε ὁ ἀέρας
μὲ δροσόβολη πνοὴ
τὸ λιβάνι τῆς ἡμέρας,
καὶ τοῦ τόφερνε ὡς ἐκεῖ.
113.
Δὲν ἀκοῦς γύρου πατήματα.
Μον᾿ τὸν ἴσκιο τοῦ θωρεῖς,
ὁποῦ ἁπλώνεται στὰ μνήματα,
ἔρμος, ἄσειστος, μακρύς,
114.
καθὼς βλέπεις καὶ μαυρίζει
ἴσκιος νέου κυπαρισσιοῦ,
ἂν τὴν ἄκρη του δὲν ῾γγίζει
αὔρα ζέφυρου λεπτοῦ.
115.
Πές μου, Ἀνδρεῖε, τί μελετοῦνε
οἱ γενναῖοι σου στοχασμοί,
ποὺ πολληώρα ἀργοποροῦνε
εἰς τοῦ Μάρκου τὴν ταφή;
116.
Σκιάζεσαι ἴσως μὴ χουμήσουν
ξάφνου οἱ Τοῦρκοι τὸ πρωί,
καὶ τὸ στράτευμα νικήσουν,
ποὺ ἔχει ἀνίκητην ὁρμή;
117.
Σκιάζεσαι τοὺς Βασιλιάδες,
ποὺ ἔχουν Ἕνωσιν Ἱερή,
μὴ φερθοῦνε ὡσὰν Πασάδες
στὸν Μαχμοὺτ ἐμπιστευτοί;
118.
Ἤ σοῦ λέει στὰ σπλάχνα ἡ φύσις
μ᾿ ἕνα κίνημα κρυφό:
«Τὴν Ἑλλάδα θὲ ν᾿ ἀφήσεις,
γιὰ νὰ πᾶς στὸν Οὐρανό;»
119.
Βγαίνει μάγεμα ἀπ᾿ τὴ στάχτη
τῶν Ἡρώων, καὶ τὸν βαστᾶ,
καὶ τὴ θέλησι τοῦ ἀδράχτει.
Τότε αἰσθάνεται μὲ μία,
120.
τὴν ἀράθυμη ψυχή του,
ποὺ μὲ φλόγα ἀναζητεῖ
νὰ τοῦ σύρει τὸ κορμί του
σὲ φωτιὰ πολεμική.
121.
Τοῦ πολέμου ἔνδοξοι οἱ κάμποι!
Εἶδ᾿ ἡ Ἑλλάδα τολμηρὰ
καὶ τὸ Σοφοκλῆ νὰ λάμπει
μέσα στὴν ἁρματωσιά.
122.
Καὶ εἶδε Αὐτόν, ποὺ παρασταίνει
μαζωμένους τοὺς Ἑφτὰ
στὴν ἀσπίδα αἱματωμένη,
ὅπου ὠρκόνονταν φριχτά.
123.
Ἐτραγούδααν προθυμότερα
τὲς ὠδὲς τοῦ τὰ παιδιά,
καὶ αἰσθανότανε ἀντρειότερα
στὴν ἀνήλικη καρδιά.
124.
Καὶ τὰ μάτια τοὺς γελοῦσαν,
μάτια μαῦρα ὡς τὴν ἐλιά.
Τῶν μορφῶν, ὁποῦ βαστοῦσαν
τραγουδώντας τὲς γλυκά.
125.
Στὴ φωτιά! καὶ θρέφει ἐλπίδα
νὰ νικήσει, νὰ ἠμπορεῖ
νὰ ἐπιστρέψει στὴν Πατρίδα,
τὸ κοράσιό του νὰ εὑρεῖ.
126.
Νὰ τοῦ λέγει μ᾿ ἕνα δάκρυ:
«Χαίρου, τέκνο μου ἀκριβό,
εἰς τοῦ στήθους μου τὴν ἄκρη
ἐλαβώθηκα καὶ ἐγώ.
127.
Βάλε, φῶς μου, τὴν παλάμη
εἰς τὰ στήθια τοῦ πατρός.
Νά, τὴν ζώνη ποὺ ἔχει κάμει
κόρη τούρκισσα τοῦ ἀντρός».
128.
Καὶ τὸ πέλαγο ἀγναντεύει
ἴσως τώρα ἡ κορασιά,
καὶ ξεφάντωση γυρεύει
μὲ τραγούδια τρυφερά.
129.
«Τὸν γονιό μου, Πρόνοια Θεία,
κᾶμε τόνε νικητή,
εἰς τὰ χώματα, στὰ ὁποῖα
ἡ γυναίκα ἀπαρατεῖ
130.
τὰ στολίδια, τὸν καθρέφτη,
καὶ ἀποκάτου ἀπ᾿ τὸ βυζὶ
ζώνεται ἅρματα, καὶ πέφτει
ὅπου κίνδυνο θωρεῖ.
131.
Κᾶμε Ἐσὺ μὲ τὴν μητέρα
τὴ γλυκειά μου νὰ ἑνωθεῖ
ἔλα γρήγορα, πατέρα,
ὅλη ἡ Ἀγγλία σὲ καρτερεῖ.
132.
Τὸ καράβι πότε ἀράχνει
εἰσὲ θάλασσα ἀγγλική;
Μοῦ σπαράζουνε τὰ σπλάχνη,
ὁποῦ μοῦ ἔκανες ἐσύ.
133.
Πές, πότ᾿ ἔρχεσαι;»... Ὁλοένα
εἰν᾿ τὸ πλοῖο του στὰ νερά,
ποὺ φλοισβήζουνε σχισμένα,
καὶ ποσῶς δὲν τ᾿ ἀγροίκα.
134.
Ποῖος, ἀλίμονον! μᾶς δίνει
μίαν ἀρχὴ παρηγοριᾶς;
Ἀπ᾿ αὐτὸν δὲ θὲ νὰ μείνει
μήτε ἡ στάχτη του μέ μας.
135.
Θὰ τὴν ἔχουν ἄλλοι!... Ὤ! σύρε,
σύρε, Μπάυρον, στὸ καλό.
Ὕπνος ἔξαφνα σὲ πῆρε,
ποὺ δὲν ἔχει ξυπνημό.
136.
Εἶναι ἀδιάφορο, δὲ βλάβει,
ἂν ἐκεῖ σιμοτινὸ
πλέξει ἢ τούρκικο καράβι,
ἢ καράβι ἑλληνικό.
137.
Ἄκου, Μπάυρον, πόσον θρῆνον
κάνει, ἐνῶ σὲ χαιρετᾶ,
ἡ πατρίδα τῶν Ἑλλήνων.
Κλαῖγε, κλαῖγε, Ἐλευθεριά.
138.
Γιατί ἐκείτοταν στὴν κλίνη,
καὶ τοῦ ἐβάραινε πολὺ
πῶς γιὰ πάντα εἶχε νὰ μείνει,
καὶ ἀπὸ Σὲ νὰ χωριστεῖ.
139.
Ἀρχινάει τοῦ ξεσκεπάζει
ἄλλον κόσμο ὁ λογισμὸς
καὶ κάθε ἄλλο σκοταδιάζει,
καὶ τοῦ κρύβεται ἀπ᾿ ἐμπρός.
140.
Ἀλλὰ ἀντίκρυ ἀπὸ τὰ πλάσματα
τοῦ νοὸς τὰ ἀληθινά,
τοῦ προβαίνουν δυὸ φαντάσματα
ὁλοζώντανα καὶ ὀρθά.
141.
Ἡ ἀκριβή του θυγατέρα,
καθὼς ἔμεινε μικρή,
ἐνῶ ἡ τύχη τὸν πατέρα,
ἐκαλοῦσε ἀλλοῦ, καὶ Ἐσύ,
142.
Ἐσύ, θεία τοῦ ἀνθρώπου εἰκόνα,
μὲ τὰ φέγγη σου, καὶ αὐτὴ
ὅπου σ᾿ ἔφθανε στὸ γόνα
μὲ τὴν ὤρια κεφαλή,
143.
γιὰ λίγη ὥρα τοῦ σηκώνεται
τοῦ ἄλλου κόσμου τὴ θωριά,
καὶ σ᾿ ἐσᾶς ἀντισηκώνεται
μὲ τὴν πρόθυμη ἀγκαλιά.
144.
Ἔτσι ὁ Ἄνθρωπος τοῦ Αἰῶνος,
ὅταν ἔπαυε νὰ ζεῖ,
καθὼς ἤθελεν ὁ φθόνος,
σ᾿ ἕνα ἀγνώριστο νησί,
145.
καὶ εἶχε μάρτυρα εἰς τὸ βράχο
τοῦ Θεοῦ τὸν ὀφθαλμό,
καὶ τριγύρω τοῦ μονάχο
τοῦ πελάου τὸ γογγυτό.
146.
Ἐνῶ ἀνάδινε ἡ ψυχῆ του
μόνους ἄφησε νὰ ἐλθοῦν
ἡ Γαλλία καὶ τὸ παιδί του
πρὸς τὰ μάτια, πρὶν σβησθοῦν.
147.
Καὶ ὄχι ἡ μοίρα, ὁποῦ σαράντα
νίκες τοῦ ἄδραξε ἡ σκληρή,
καὶ βαρύτερη εἶναι πάντα
σὲ καρδιὰ βασιλική.
148.
Ὄχι ἡ δόξα ἡ περασμένη,
ποὺ μὲ βία πολεμικὴ
τοῦ ἔδειχνε τὴν Οἰκουμένη,
λέγοντάς του: Ἀκαρτέρει,
149.
Στὴν ταφή του μὲ τὴν πάχνη
χύν᾿ ἡ βρύση τὸ νερό,
ποὺ τοῦ δρόσισε τὰ σπλάχνη,
εἰς τὸ ψυχομαχητό.
150.
Τὲς ἡμέρες, ὁποῦ ἂν μόνο
τ᾿ ὄνομά του ἤθελε πεῖς,
ὁλογόστευαν στὸ θρόνο
τὴν αὐθάδεια οἱ βασιλεῖς,
151.
κατά μας καὶ Αὐτὸς ἀκόμη
εἶχε ρίξει μία ματιά.
Εἶναι ἡ δάφνη ὡραῖα στὴν κόμη,
ὅταν φέρνει ἐλευθεριά.
152.
Ὤ! νὰ μάθαινε ὁ Μεγάλος
πόσην ἔδειξε χαρὰ
ἀγροικώντας ἕνας Γάλλος:
ἐχαθῆκαν τὰ Ψαρά.
153.
Φωνὴν τρόμου ἡ Ἑλλάδα σύρνει,
σύρνει, καὶ ἔπειτα σιωπεῖ.
Ὅμως κρότους μὲς στὴ Σμύρνη
ὅλη ἡ νύχτα ἠχολογεῖ.
154.
Νά, ἀνθοστόλιστο τραπέζι.
Δὲν εἶν᾿ γέννημα Τουρκῶν,
ὁποῦ τρώοντας περιπαίζει
τὴν ἀντρεία τῶν Ψαριανῶν.
155.
Μύρια λόγια, γέλια μύρια,
καὶ χτυποῦν τὰ φωτερὰ
στὰ ὁλογέμιστα ποτήρια,
καὶ στὰ γέλια τὰ τρελλά.
156.
Μὲ ἁρμονίες τοὺς κράζει ἡ λύρα,
καὶ ἐπετάχτηκαν ὁμού,
λυσσιασμένοι ἀπὸ τὴν πύρα
τῆς χαρᾶς καὶ τοῦ κρασιοῦ.
157.
Καὶ χορεύουνε τριγύρου...
Γειά σας, Γάλλοι εὐγενικοί!
Εἶν᾿ τὰ χώματα τοῦ Ὁμήρου
ποὺ τὸ πόδι σας πατεῖ!
158.
Γιατί μες᾿ στ᾿ ἀχρεία τους σπλάχνη
τὸ φαγὶ καὶ τὸ ποτὸ
σὲ φαρμάκι δὲν ἀλλάχνει,
νὰ τοὺς φάει τὸ σωθικό;
159.
Καὶ ἀπ᾿ τὴ μάνητα ν᾿ ἀνάψει
ἀρμοδιώτερος χορός,
τὸν ὁποῖον μόνος νὰ πάψει
σκληρὸς θάνατος καὶ ἀργός,
160.
γιὰ ν᾿ ἀρχίσουν τὴ χαρά τους,
ὄντας φάσματα ἐλαφρά,
ἐμπροστὰ στὸ βασιλιά τους,
καὶ στὸ Μπάυρον ἐμπροστά,
161.
ὁποῦ φθάνοντας κεῖ κάτου
ἴσως τούμεινε ὡς ἐκεῖ
ἡ ἀέρινη ἀγκαλιά του,
σὰν πρωτύτερα, ἀνοιχτή!
162.
Τόνε βλέπω! Τοῦ προβαίνουν
ἄλλα φάσματα γοργά,
ποὺ ἀκατάπαυστα πληθαίνουν
σφόδρα, καὶ εἶναι Ἑλληνικά.
163.
Γιὰ τὴν ποθητὴν Ἑλλάδα
τόσο πρόθυμα ρωτοῦν,
σὰν νὰ ἐζήτααν τὴ γλυκάδα
τοῦ φωτὸς νὰ ξαναϊδοῦν.
164.
Κλάψες ἄμετρα χυμένες,
χέρια ἁπλότρεμα, κραυγές,
ποὺ ἀπ᾿ τ᾿ς ἀντίλαλους πωμένες
εἶναι πλέον τρομαχτικές.
165.
Κειὸς σεβάσμια προχωρώντας,
καὶ μὲ ἀνήσυχες ματιές,
τὰ προσώπατα κοιτώντας,
καὶ κοιτώντας τὲς πληγές:
166.
«Ἡ Διχόνοια κατατρέχει
τὴν Ἑλλάδα. Ἂν νικηθεῖ,
ΜΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ,
τ᾿ ὄνομά σας ξαναζεῖ».
Ύμνος εις την Ελευθερίαν
1. Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.
2. Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
3. Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
πικραμένη, ἐντροπαλή,
κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
«ἔλα πάλι», νά σου πῇ.
4. Ἄργειε νάλθῃ ἐκείνη ἡ μέρα,
κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα
καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
5. Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς
περασμένα μεγαλεία
καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
6. Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέρι
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,
7. Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνω
τὸ κεφάλι ἀπὸ τσ’ ἐρμιές;».
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
κλάψες, ἄλυσες, φωνές.
8. Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
μὲς στὰ κλάιματα θολό,
καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα,
πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.
9. Μὲ τὰ ροῦχα αἰματωμένα
ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ
νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα
ἄλλα χέρια δυνατά.
10. Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
ἐξανάλθες μοναχή·
δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρες
ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.
11. Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,
ἀλλ' ἀνάσασι καμμιά·
ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια
καὶ σὲ γέλασε φρικτά.
12. Ἄλλοι, ὀϊμέ, στὴ συμφορά σου
ὀποῦ ἐχαίροντο πολύ,
«σύρε νὰ 'βρῃς τὰ παιδιά σου,
σύρε», ἔλεγαν οἱ σκληροί.
13. Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρι
καὶ ὀλογλήγορο πατεῖ
ἢ τὴν πέτρα ἢ τὸ χορτάρι
ποὺ τὴ δόξα σοῦ ἐνθυμεῖ.
14. Ταπεινότατή σου γέρνει
ἡ τρισάθλια κεφαλή,
σὰν πτωχοῦ ποὺ θυροδέρνει
κι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.
15. Ναί, ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,
ποὺ ἀκατάπαυστα γυρεύει
ἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανῆ.
16. Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
17. Μόλις εἶδε τὴν ὁρμή σου
ὁ οὐρανὸς ποὺ γιὰ τσ' ἐχθροὺς
εἰς τὴ γῆ τὴ μητρική σου
ἔτρεφ' ἄνθια καὶ καρπούς,
18. ἐγαλήνεψε· καὶ ἐχύθει
καταχθόνια μιὰ βοή,
καὶ τοῦ Ρήγα σοῦ ἀπεκρίθη
πολεμόκραχτη ἡ φωνή.
19. Ὅλοι οἱ τόποι σου σ' ἐκράξαν
χαιρετώντας σὲ θερμά,
καὶ τὰ στόματα ἐφωνάξαν
ὅσα αἰσθάνετο ἡ καρδιά.
20. Ἐφωνάξανε ὡς τ' ἀστέρια
τοῦ Ἰονίου καὶ τὰ νησιά,
κι ἐσηκώσανε τὰ χέρια
γιὰ νὰ δείξουνε χαρά,
21. μ' ὅλον ποὺ 'ναι ἀλυσωμένο
τὸ καθένα τεχνικά,
καὶ εἰς τὸ μέτωπο γραμμένο
ἔχει: «Ψεύτρα Ἐλευθεριά».
22. Γκαρδιακὰ χαροποιήθει
καὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ,
καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθει
ποὺ τὴν ἔδεναν κι αὐτή.
23. Ἀπ' τὸν πύργο τοῦ φωνάζει,
σὰ νὰ λέῃ σὲ χαιρετῶ,
καὶ τὴ χήτη τοῦ τινάζει
τὸ λιοντάρι τὸ Ἰσπανό.
24. Ἐλαφιάσθη τῆς Ἀγγλίας
τὸ θηρίο, καὶ σέρνει εὐθὺς
κατὰ τ' ἄκρα τῆς Ρουσίας
τὰ μουγκρίσματα τσ' ὀργῆς.
25. Εἰς τὸ κίνημα τοῦ δείχνει,
πὼς τὰ μέλη εἴν' δυνατά·
καὶ στοῦ Αἰγαίου τὸ κύμα ρίχνει
μιὰ σπιθόβολη ματιά.
26. Σὲ ξανοίγει ἀπὸ τὰ νέφη
καὶ τὸ μάτι τοῦ Ἀετοῦ,
ποὺ φτερὰ καὶ νύχια θρέφει
μὲ τὰ σπλάχνα τοῦ Ἰταλοῦ·
27. καὶ σ' ἐσὲ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σὲ μισεῖ,
ἔκρωζ' ἔκρωζ' ὁ σκασμένος,
νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν ἠμπορῇ.
28. Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαι
πάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς·
δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαι
στὲς βρισιὲς ὀποῦ ἀγρικᾷς·
29. σὰν τὸ βράχο ὀποῦ ἀφήνει
κάθε ἀκάθαρτο νερὸ
εἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃ
εὐκολόσβηστον ἀφρό·
30. ὀποῦ ἀφήνει ἀνεμοζάλη
καὶ χαλάζι καὶ βροχὴ
νὰ τοῦ δέρνουν τὴ μεγάλη,
τὴν αἰώνιαν κορυφή.
31. Δυστυχιά του, ὦ, δυστυχιά του,
ὀποιανοὺ θέλει βρεθεῖ
στὸ μαχαίρι σου ἀποκάτου
καὶ σ' ἐκεῖνο ἀντισταθεῖ.
32. Τὸ θηρίο π' ἀνανογιέται
πὼς τοῦ λείπουν τὰ μικρά,
περιορίζεται, πετιέται,
αἷμα ἀνθρώπινο διψᾷ·
33. τρέχει, τρέχει ὅλα τὰ δάση,
τὰ λαγκάδια, τὰ βουνά,
κι ὅπου φθάσει, ὅπου περάσει,
φρίκη, θάνατος, ἐρμιά·
34. Ἐρμιά, θάνατος καὶ φρίκη
ὅπου ἐπέρασες κι ἐσύ·
ξίφος ἔξω ἀπὸ τὴ θήκη
πλέον ἀνδρείαν σου προξενεῖ.
35. Ἰδού, ἐμπρός σου ὁ τοῖχος στέκει
τῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς·
τώρα τρόμου ἀστροπελέκι
νὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾷς.
36. Μεγαλόψυχο τὸ μάτι
δείχνει πάντα ὁπὼς νικεῖ,
κι ἂς εἴν' ἅρματα γεμάτη
καὶ πολέμιαν χλαλοή.
37. Σοῦ προβαίνουνε καὶ τρίζουν
γιὰ νὰ ἰδῇς πὼς εἴν' πολλά·
δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουν
ἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά;
38. Λίγα μάτια, λίγα στόματα
θά σας μείνουνε ἀνοιχτά.
γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματα
ποὺ θὲ νὰ 'βρῃ ἡ συμφορά!
39. Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτει
τοῦ πολέμου ἀναλαμπῆ·
τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,
λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.
40. Γιατί ἡ μάχη ἐστάθει ὀλίγη;
Λίγα τὰ αἵματα γιατί;
Τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃ
καὶ στὸ κάστρο ν' ἀνεβεῖ.
41. Μέτρα! Εἴν' ἄπειροι οἱ φευγάτοι,
ὀποῦ φεύγοντας δειλιοῦν·
τὰ λαβώματα στὴν πλάτη
δέχοντ', ὥστε ν' ἀνεβοῦν.
42. Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτε
τὴν ἀφεύγατη φθορά·
νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθεῖτε
στῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά!
43. Ἀποκρίνονται καὶ ἡ μάχη
ἔτσι ἀρχίζει, ὀποῦ μακριὰ
ἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχη
ἀντιβούιζε φοβερά.
44. Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,
ἀκούω σμίξιμο σπαθιῶν,
ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,
ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.
45. Ἅ, τί νύκτα ἦταν ἐκείνη
ποὺ τὴν τρέμει ὁ λογισμός!
Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνει
πάρεξ θάνατου πικρός.
46. Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,
οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,
ὁ σκληρόψυχος ὁ τρόπος
τοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,
47. καὶ οἱ βροντὲς καὶ τὸ σκοτάδι
ὀποῦ ἀντίσκοφτε ἡ φωτιά,
ἐπαράσταιναν τὸν ᾍδη
ποὺ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά·
48. Τ' ἀκαρτέρειε. Ἐφαῖνον' ἴσκιοι
ἀναρίθμητοι, γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.
49. Ὂλη μαύρη μυρμηγκιάζει,
μαύρη ἡ ἐντάφια συντροφιά,
σὰν τὸ ροῦχο ὀποῦ σκεπάζει
τὰ κρεβάτια τὰ στερνά.
50. Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοι
ἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ γῆ,
ὅσοι εἴν' ἄδικα σφαγμένοι
ἀπὸ τούρκικην ὀργή.
51. Τόσα πέφτουνε τὰ θερι-
σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς ἀγρούς·
σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρη
ἐσκεπάζοντο ἀπ' αὐτούς.
52. Θαμποφέγγει κανέν' ἄστρο,
καὶ ἀναδεύοντο μαζί,
ἀνεβαίνοντας τὸ κάστρο
μὲ νεκρώσιμη σιωπή.
53. Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,
μὲς στὸ δάσος τὸ πυκνό,
ὅταν στέλνει μίαν ἀχνάδα
μισοφέγγαρο χλωμό,
54. Ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ' ἄδεια
τὰ κλαδιὰ μουγκοφυσοῦν,
σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,
ὀποῦ οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.
55. Μὲ τὰ μάτια τοὺς γυρεύουν
ὅπου εἴν' αἵματα πηχτά,
καὶ μὲς στὰ αἵματα χορεύουν
μὲ βρυχίσματα βραχνά·
56. καὶ χορεύοντας μανίζουν
εἰς τοὺς Ἕλληνες κοντά,
καὶ τὰ στήθια τοὺς ἐγγίζουν
μὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.
57. Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα πηγαίνει
βαθειὰ μὲς στὰ σωθικά,
ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,
καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.
58. Τότε αὐξαίνει τοῦ πολέμου
ὁ χορὸς τρομακτικά,
σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμου
στοῦ πελάου τὴ μοναξιά.
59. Κτυποῦν ὅλοι ἀπάνου κάτου·
κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγεῖ
εἶναι κτύπημα θανάτου
χώρις νὰ δευτερωθῇ.
60. Κάθε σῶμα ἱδρώνει, ρέει·
λὲς κι ἐκείθενε ἡ ψυχὴ
ἀπ' τὸ μίσος ποὺ τὴν καίει
πολεμάει νὰ πεταχθῇ.
61. Τῆς καρδίας κτυπίες βροντᾶνε
μὲς στὰ στήθια τους ἀργά,
καὶ τὰ χέρια ὅπου χουμᾶνε
περισσότερο εἴν' γοργά.
62. Οὐρανὸς γι' αὐτοὺς δὲν εἶναι,
οὐδὲ πέλαγο, οὐδὲ γῆ·
γι' αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναι
μαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.
63. Τόση ἡ μάνητα κι ἡ ζάλη,
ποὺ στοχάζεσαι μὴ πὼς
ἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ' ἄλλη
δὲν εἴνει ἕνας ζωντανός.
64. Κοιτᾷ χέρια ἀπελπισμένα
πὼς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα
χέρια, πόδια, κεφαλές,
65. καὶ παλάσκες καὶ σπαθία
μὲ ὀλοσκόρπιστα μυαλά,
καὶ μὲ ὀλόσχιστα κρανία,
σωθικὰ λαχταριστά.
66. Προσοχὴ καμιὰ δὲν κάνει
κανείς, ὄχι, εἰς τὴ σφαγή·
πᾶνε πάντα ἐμπρός. Ὦ, φθάνει,
φθάνει· ἕως πότε οἱ σκοτωμοί;
67. Ποιὸς ἀφήνει ἐκεῖ τὸν τόπο,
πάρεξ ὅταν ξαπλωθεῖ;
Δὲν αἰσθάνονται τὸν κόπο
καὶ λὲς κι εἶναι εἰς τὴν ἀρχή.
68. Ὀλιγόστευαν οἱ σκύλοι,
καὶ «Ἀλλά», ἐφώναζαν, «Ἀλλά»,
καὶ τῶν Χριστιανῶν τὰ χείλη
«φωτιά», ἐφώναζαν, «φωτιά».
69. Λιονταρόψυχα, ἐκτυπιοῦντο,
πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,
καὶ οἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦντο,
πάντα σκούζοντας «Ἀλλά».
70. Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρα
καὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί·
παντοῦ κλάψα, παντοῦ ἀντάρα,
καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.
71. Ἦταν τόσοι! Πλέον τὸ βόλι
εἰς τ' αὐτιὰ δὲν τοὺς λαλεῖ.
'Ὁλοι χάμου ἐκείτοντ' ὅλοι
εἰς τὴν τέταρτην αὐγή.
72. Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνη
καὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά,
καὶ τὸ ἀθῶο χόρτο πίνει
αἷμα ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.
73. Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι,
δὲν φυσὰς τώρα ἐσὺ πλιὸ
στῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι·
φῦσα, φῦσα εἰς τὸ ΣΤΑΥΡΟ!
74. Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
75. Τῆς Κορίνθου ἰδοὺ καὶ οἱ κάμποι·
δὲν λάμπ' ἥλιος μοναχὰ
εἰς τοὺς πλάτανους, δὲν λάμπει
εἰς τ' ἀμπέλια, εἰς τὰ νερά.
76. Εἰς τὸν ἥσυχον αἰθέρα
τώρα ἀθώα δὲν ἀντηχεῖ
τὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,
τὰ βελάσματα τὸ ἀρνί.
77. Τρέχουν ἅρματα χιλιάδες
σὰν τὸ κύμα εἰς τὸ γιαλό,
ἀλλ' οἱ ἀνδρεῖοι παλληκαράδες
δὲν ψηφοῦν τὸν ἀριθμό.
78. Ὦ τρακόσιοι, σηκωθεῖτε
καὶ ξανάλθετε σέ μας·
τὰ παιδιά σας θέλ' ἰδεῖτε
πόσο μοιάζουνε μέ σας.
79. Ὂλοι ἐκεῖνοι τὰ φοβοῦνται
καὶ μὲ πάτημα τυφλὸ
εἰς τὴν Κόρινθο ἀποκλειοῦνται
κι ὅλοι χάνουνται ἀπ' ἐδῶ.
80. Στέλνει ὁ ἄγγελος τοῦ ὀλέθρου
πείνα καὶ θανατικό,
ποὺ μὲ σχήμα ἑνὸς σκελέθρου
περπατοῦν ἀντάμα οἱ δυό·
81. καὶ πεσμένα εἰς τὰ χορτάρια
ἀπεθαίνανε παντοῦ
τὰ θλιμμένα ἀπομεινάρια
τῆς φυγῆς καὶ τοῦ χαμοῦ.
82. Κι ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,
ποὺ ὅτι θέλεις ἠμπορεῖς.
εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς.
83. Στὴ σκιὰ χεροπιασμένες,
στὴ σκιὰ βλέπω κι ἐγὼ
κρινοδάχτυλες παρθένες
ὀποῦ κάνουνε χορό.
84. Στὸ χορὸ γλυκογυρίζουν
ὡραία μάτια ἐρωτικά,
καὶ εἰς τὴν αὔρα κυματίζουν
μαῦρα, ὀλόχρυσα μαλλιά.
85. Ἡ ψυχή μου ἀναγαλλιάζει
πὼς ὁ κόρφος καθεμιᾶς
γλυκοβύζαστο ἐτοιμάζει
γάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς.
86. Μὲς στὰ χόρτα, τὰ λουλούδια,
τὸ ποτήρι δὲν βαστῶ·
φιλελεύθερα τραγούδια
σὰν τὸν Πίνδαρο ἐκφωνῶ.
87. Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
88. Πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι
τὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,
μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοι
γιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.
89. Σοῦ 'λθε ἐμπρὸς λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μ' ἕνα σταυρό,
καὶ τὸ δάκτυλο κινώντας
ὀποῦ ἀνεῖ τὸν οὐρανό,
90. «σ' αὐτό», ἐφώναξε, «τὸ χῶμα
στάσου ὀλόρθη, Ἐλευθεριά!».
Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμα
μπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.
91. Εἰς τὴν τράπεζα σιμώνει,
καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸ
γύρω γύρω τῆς πυκνώνει
ποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.
92. Ἀγρικάει τὴν ψαλμωδία
ὀποῦ ἐδίδαξεν αὐτή·
βλέπει τὴ φωταγωγία
στοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.
93. Ποιοὶ εἴν' αὐτοὶ ποὺ πλησιάζουν
μὲ πολλὴ ποδοβολή,
κι άρματ', ἅρματα ταράζουν;
Ἐπετάχτηκες ἐσύ!
94. Ἅ, τὸ φῶς ποὺ σὲ στολίζει,
σὰν ἡλίου φεγγοβολῆ,
καὶ μακρίθεν σπινθηρίζει,
δὲν εἶναι, ὄχι, ἀπὸ τὴ γῆ.
95. Λάμψιν ἔχει ὅλη φλογώδη
χεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·
φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,
κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.
96. Τὸ σπαθί σου ἀντισηκώνεις,
τρία πατήματα πατᾷς,
σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,
κι εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς.
97. Μὲ φωνὴ ποὺ καταπείθει
προχωρώντας ὁμιλεῖς:
«Σήμερ', ἄπιστοι, ἐγεννήθη,
ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής.
98. Αὐτὸς λέγει, ἀφοκρασθεῖτε
«Ἐγὼ εἴμ' Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ·
πέστε, ποὺ θ' ἀποκρυφθεῖτε
ἐσεῖς ὅλοι, ἂν ὀργισθῶ;
99. Φλόγα ἀκοίμητήν σας βρέχω,
πού, μ' αὐτὴν ἂν συγκριθῇ
κείνη ἡ κάτω ὀποῦ σας ἔχω,
σὰν δροσιὰ θέλει βρεθεῖ.
100. Κατατρώγει, ὠσὰν τὴ σχίζα,
τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,
χῶρες, ὅρη ἀπὸ τὴ ρίζα,
ζῶα καὶ δέντρα καὶ θνητούς.
101. Καὶ τὸ πᾶν τὸ κατακαίει,
καὶ δὲν σώζεται πνοή,
πάρεξ τοῦ ἄνεμου ποὺ πνέει
μὲς στὴ στάχτη τὴ λεπτή»».
102. Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσει
Τοῦ θυμοῦ Τοῦ εἴσ' ἀδελφή;
Ποιὸς εἴν' ἄξιος νὰ νικήσῃ
ἢ μὲ σὲ νὰ μετρηθῇ;
103. Ἡ γῆ αἰσθάνεται τὴν τόση
τοῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,
ποὺ ὅλην θέλει θανατώσῃ
τὴ μισόχριστη σπορά.
104. Τὴν αἰσθάνονται καὶ ἀφρίζουν
τὰ νερά, καὶ τ' ἀγρικῶ
δυνατὰ νὰ μουρμουρίζουν
σὰν ρυάζετο θηριό.
105. Κακορίζικοι, ποὺ πᾶτε
τοῦ Ἀχελώου μὲς στὴ ροῆ
καὶ πιδέξια πολεμᾶτε
ἀπὸ τὴν καταδρομὴ
106. νὰ ἀποφύγετε; Τὸ κύμα
ἔγινε ὅλο φουσκωτό·
ἐκεῖ εὑρήκατε τὸ μνῆμα
πρὶν νὰ εὑρεῖτε ἀφανισμό.
107. Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει
κάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,
καὶ τὸ ρεῦμα γαργαρίζει
τὲς βλασφήμιες τοῦ θυμοῦ.
108. Σφαλερὰ τετραποδίζουν
πλῆθος ἄλογα, καὶ ὀρθὰ
τρομασμένα χλιμιντρίζουν
καὶ πατοῦν εἰς τὰ κορμιά.
109. Ποιὸς στὸ σύντροφον ἀπλώνει
χέρι, ὠσὰν νὰ βοηθηθῇ·
ποιὸς τὴ σάρκα τοῦ δαγκώνει
ὅσο ποὺ νὰ νεκρωθῇ.
110. Κεφαλὲς ἀπελπισμένες,
μὲ τὰ μάτια πεταχτά,
κατὰ τ' ἄστρα σηκωμένες
γιὰ τὴν ὕστερη φορά.
111. Σβιέται -αὐξαίνοντας ἡ πρώτη
τοῦ Ἀχελώου νεροσυρμῆ-
τὸ χλιμίντρισμα καὶ οἱ κρότοι
καὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ γογγυσμοί.
112. Ἔτσι ν' ἄκουα νὰ βουίξῃ
τὸν βαθὺν Ὠκεανό,
καὶ στὸ κύμα του νὰ πνίξῃ
κάθε σπέρμα ἀγαρηνό!
113. Καὶ ἐκεῖ ποὺ 'ναι ἡ Ἁγία Σοφία
μὲς στοὺς λόφους τοὺς ἑπτά,
ὅλα τ' ἄψυχα κορμιά,
βραχοσύντριφτα, γυμνά,
114. σωριασμένα νὰ τὰ σπρώξῃ
ἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ,
κι ἀπ' ἐκεῖ νὰ τὰ μαζώξῃ
ὁ ἀδελφὸς τοῦ Φεγγαριοῦ.
115. Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς γένει,
κι ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰ
μ' ἀργὸ πάτημα ἂς πηγαίνει
μεταξύ τους καὶ ἂς μετρά.
116. Ἕνα λείψανο ἀνεβαίνει
τεντωτό, πιστομητό,
κι ἄλλο ξάφνου κατεβαίνει
καὶ δὲν φαίνεται, καὶ πλιὸ
117. καὶ χειρότερα ἀγριεύει
καὶ φουσκώνει ὁ ποταμός·
πάντα, πάντα περισσεύει·
πολὺ φλοίσβισμα καὶ ἀφρός.
118. Ἅ, γιατί δὲν ἔχω τώρα
τὴ φωνὴ τοῦ Μωυσῆ;
Μεγαλόφωνα τὴν ὥρα
ὀποῦ ἐσβιοῦντο οἱ μισητοί,
119. τὸ Θεὸν εὐχαριστοῦσε
στοῦ πελάου τὴ λύσσα ἐμπρός,
καὶ τὰ λόγια ἠχολογοῦσε
ἀναρίθμητος λαός.
120. Ἀκλουθάει τὴν ἁρμονία
ἡ ἀδελφὴ τοῦ Ἀαρῶν,
ἡ προφήτισσα Μαρία,
μ' ἕνα τύμπανο τερπνὸν
121. καὶ πηδοῦν ὅλες οἱ κόρες
μὲ τσ' ἀγκάλες ἀνοικτές,
τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,
μὲ τὰ τύμπανα κι ἐκειές.
122. Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
123. Εἰς αὐτήν, εἴν' ξακουσμένο,
δὲν νικιέσαι ἐσὺ ποτέ·
ὅμως, ὄχι, δὲν εἴν' ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
124. Τὸ στοιχεῖον αὐτὸ ξαπλώνει
κύματ' ἄπειρα εἰς τὴ γῆ,
μὲ τὰ ὁποῖα τὴν περιζώνει,
κι εἶναι εἰκόνα σου λαμπρή.
125. Μὲ βρυχίσματα σαλεύει
ποὺ τρομάζει ἡ ἀκοή·
κάθε ξύλο κινδυνεύει
καὶ λιμνιώνα ἀναζητεῖ.
126. Φαῖνετ' ἔπειτα ἡ γαλήνη
καὶ τὸ λάμψιμο τοῦ ἡλιοῦ,
καὶ τὰ χρώματα ἀναδίνει
τοῦ γλαυκότατου οὐρανοῦ.
127. Δὲν νικιέσαι, εἴν' ξακουσμένο,
στὴν ξηρὰν ἐσὺ ποτέ·
ὅμως ὄχι δὲν εἴν' ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
128. Περνοῦν ἄπειρα τὰ ξάρτια,
καὶ σὰν λόγγος στριμωχτὰ
τὰ τρεχούμενα κατάρτια,
τὰ ὀλοφούσκωτα πανιά.
129. Σῦ τὲς δύναμές σου σπρώχνεις,
καὶ ἀγκαλὰ δὲν εἴν' πολλές,
πολεμώντας, ἄλλα διώχνεις,
ἄλλα παίρνεις, ἄλλα καῖς.
130. Μ' ἐπιθυμία νὰ τηράζῃς
δυὸ μεγάλα σὲ θωρῶ,
καὶ θανάσιμον τινάζεις
ἐναντίον τοὺς κεραυνό.
131. Πιάνει, αὐξαίνει, κοκκινίζει,
καὶ σηκώνει μιὰ βροντή,
καὶ τὸ πέλαο χρωματίζει
μὲ αἰματόχροη βαφή.
132. Πνίγοντ' ὅλοι οἱ πολεμάρχοι
καὶ δὲν μνέσκει ἕνα κορμί·
χαίρου, σκιὰ τοῦ Πατριάρχη,
ποὺ σὲ πέταξαν ἐκεῖ.
133. Ἐκρυφόσμιγαν οἱ φίλοι
μὲ τσ' ἐχθρούς τους τὴ Λαμπρή,
καὶ τοὺς ἔτρεμαν τὰ χείλη
δίνοντάς τα εἰς τὸ φιλί.
134. Κειες τὲς δάφνες ποὺ ἐσκορπίστε
τώρα πλέον δὲν τὲς πατεῖ,
καὶ τὸ χέρι ὀποῦ ἐφιλῆστε
πλέον, ἅ, πλέον δὲν εὐλογεῖ.
135. Ὂλοι κλαψτε· ἀποθαμένος
ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιάς·
κλάψτε, κλάψτε· κρεμασμένος
ὠσὰν νὰ 'τανε φονιάς!
136. Ἔχει ὀλάνοικτο τὸ στόμα
π' ὧρες πρῶτα εἶχε γευθεῖ
τ' Ἅγιον Αἷμα, τ' Ἅγιον Σῶμα·
λὲς πὼς θὲ νὰ ξαναβγῇ
137. ἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει,
λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῇ,
εἰς ὁποῖον δὲν πολεμήσει
καὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῇ.
138. Τὴν ἀκούω, βροντάει, δὲν παύει
εἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,
καὶ μουγκρίζοντας ἀνάβει
τὴν αἰώνιαν ἀστραπή.
139. Ἡ καρδιὰ συχνοσπαράζει.
Πλὴν τί βλέπω; Σοβαρὰ
νὰ σωπάσω μὲ προστάζει
μὲ τὸ δάκτυλο ἡ θεά.
140. Κοιτάει γύρω εἰς τὴν Εὐρώπη
τρεῖς φορὲς μ' ἀνησυχιά·
προσηλώνεται κατόπι
στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀρχινά:
141. «Παλληκάρια μου, οἱ πολέμοι
γιὰ σας ὅλοι εἶναι χαρά,
καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμει
στοὺς κινδύνους ἐμπροστά.
142. Ἀπ' ἐσᾶς ἀπομακραίνει
κάθε δύναμη ἐχθρική,
ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένει
ποὺ τὲς δάφνες σας μαδεῖ.
143. Μία, ποὺ ὅταν ὠσὰν λύκοι
ξαναρχόστενε ζεστοί,
κουρασμένοι ἀπὸ τὴ νίκη,
ἄχ, τὸ νοῦ σᾶς τυραννεῖ.
144. Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
«πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σῦ».
145. Κειο τὸ σκῆπτρο πού σας δείχνει
ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνει
εἱσὲ δάκρυα θλιβερά.
146. Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει,
παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,
πὼς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147. Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
148. Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
149. Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
150. Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ·
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῇτε,
πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθεῖ.
151. Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία,
καταστῆστε ἕνα Σταυρὸ
καὶ φωνάξετε μὲ μία:
«Βασιλεῖς, κοιτάξτ' ἐδῶ!
152. Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτε
εἶναι τοῦτο, καὶ γι' αὐτὸ
ματωμένους μας κοιτᾶτε
στὸν ἀγῶνα τὸ σκληρό.
153. Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουν
τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦν
καὶ τὰ τέκνα τοῦ ἀφανίζουν,
καὶ τὴν πίστι ἀναγελοῦν.
154. Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθη
αἷμα ἀθῶο χριστιανικό,
ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθη
τῆς νυκτός: Νὰ ἐκδικηθῶ.
155. Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνες
τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;
Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνες
καὶ δὲν ἔπαυσε στιγμή.
156. Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέρος
σὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ·
δὲν εἴν' φύσημα τοῦ ἀέρος
ποὺ σφυρίζει εἰς τὰ μαλλιά.
157. Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστε
νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς
λευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστε
ἐξ αἰτίας πολιτικῆς;
158. Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε
ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:
Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,
καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.
2. Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
3. Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
πικραμένη, ἐντροπαλή,
κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
«ἔλα πάλι», νά σου πῇ.
4. Ἄργειε νάλθῃ ἐκείνη ἡ μέρα,
κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα
καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
5. Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς
περασμένα μεγαλεία
καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
6. Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέρι
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,
7. Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνω
τὸ κεφάλι ἀπὸ τσ’ ἐρμιές;».
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
κλάψες, ἄλυσες, φωνές.
8. Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
μὲς στὰ κλάιματα θολό,
καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα,
πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.
9. Μὲ τὰ ροῦχα αἰματωμένα
ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ
νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα
ἄλλα χέρια δυνατά.
10. Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
ἐξανάλθες μοναχή·
δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρες
ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.
11. Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,
ἀλλ' ἀνάσασι καμμιά·
ἄλλος σου ἔταξε βοήθεια
καὶ σὲ γέλασε φρικτά.
12. Ἄλλοι, ὀϊμέ, στὴ συμφορά σου
ὀποῦ ἐχαίροντο πολύ,
«σύρε νὰ 'βρῃς τὰ παιδιά σου,
σύρε», ἔλεγαν οἱ σκληροί.
13. Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρι
καὶ ὀλογλήγορο πατεῖ
ἢ τὴν πέτρα ἢ τὸ χορτάρι
ποὺ τὴ δόξα σοῦ ἐνθυμεῖ.
14. Ταπεινότατή σου γέρνει
ἡ τρισάθλια κεφαλή,
σὰν πτωχοῦ ποὺ θυροδέρνει
κι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.
15. Ναί, ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύει
κάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,
ποὺ ἀκατάπαυστα γυρεύει
ἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανῆ.
16. Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
17. Μόλις εἶδε τὴν ὁρμή σου
ὁ οὐρανὸς ποὺ γιὰ τσ' ἐχθροὺς
εἰς τὴ γῆ τὴ μητρική σου
ἔτρεφ' ἄνθια καὶ καρπούς,
18. ἐγαλήνεψε· καὶ ἐχύθει
καταχθόνια μιὰ βοή,
καὶ τοῦ Ρήγα σοῦ ἀπεκρίθη
πολεμόκραχτη ἡ φωνή.
19. Ὅλοι οἱ τόποι σου σ' ἐκράξαν
χαιρετώντας σὲ θερμά,
καὶ τὰ στόματα ἐφωνάξαν
ὅσα αἰσθάνετο ἡ καρδιά.
20. Ἐφωνάξανε ὡς τ' ἀστέρια
τοῦ Ἰονίου καὶ τὰ νησιά,
κι ἐσηκώσανε τὰ χέρια
γιὰ νὰ δείξουνε χαρά,
21. μ' ὅλον ποὺ 'ναι ἀλυσωμένο
τὸ καθένα τεχνικά,
καὶ εἰς τὸ μέτωπο γραμμένο
ἔχει: «Ψεύτρα Ἐλευθεριά».
22. Γκαρδιακὰ χαροποιήθει
καὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ,
καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθει
ποὺ τὴν ἔδεναν κι αὐτή.
23. Ἀπ' τὸν πύργο τοῦ φωνάζει,
σὰ νὰ λέῃ σὲ χαιρετῶ,
καὶ τὴ χήτη τοῦ τινάζει
τὸ λιοντάρι τὸ Ἰσπανό.
24. Ἐλαφιάσθη τῆς Ἀγγλίας
τὸ θηρίο, καὶ σέρνει εὐθὺς
κατὰ τ' ἄκρα τῆς Ρουσίας
τὰ μουγκρίσματα τσ' ὀργῆς.
25. Εἰς τὸ κίνημα τοῦ δείχνει,
πὼς τὰ μέλη εἴν' δυνατά·
καὶ στοῦ Αἰγαίου τὸ κύμα ρίχνει
μιὰ σπιθόβολη ματιά.
26. Σὲ ξανοίγει ἀπὸ τὰ νέφη
καὶ τὸ μάτι τοῦ Ἀετοῦ,
ποὺ φτερὰ καὶ νύχια θρέφει
μὲ τὰ σπλάχνα τοῦ Ἰταλοῦ·
27. καὶ σ' ἐσὲ καταγυρμένος,
γιατί πάντα σὲ μισεῖ,
ἔκρωζ' ἔκρωζ' ὁ σκασμένος,
νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν ἠμπορῇ.
28. Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαι
πάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς·
δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαι
στὲς βρισιὲς ὀποῦ ἀγρικᾷς·
29. σὰν τὸ βράχο ὀποῦ ἀφήνει
κάθε ἀκάθαρτο νερὸ
εἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃ
εὐκολόσβηστον ἀφρό·
30. ὀποῦ ἀφήνει ἀνεμοζάλη
καὶ χαλάζι καὶ βροχὴ
νὰ τοῦ δέρνουν τὴ μεγάλη,
τὴν αἰώνιαν κορυφή.
31. Δυστυχιά του, ὦ, δυστυχιά του,
ὀποιανοὺ θέλει βρεθεῖ
στὸ μαχαίρι σου ἀποκάτου
καὶ σ' ἐκεῖνο ἀντισταθεῖ.
32. Τὸ θηρίο π' ἀνανογιέται
πὼς τοῦ λείπουν τὰ μικρά,
περιορίζεται, πετιέται,
αἷμα ἀνθρώπινο διψᾷ·
33. τρέχει, τρέχει ὅλα τὰ δάση,
τὰ λαγκάδια, τὰ βουνά,
κι ὅπου φθάσει, ὅπου περάσει,
φρίκη, θάνατος, ἐρμιά·
34. Ἐρμιά, θάνατος καὶ φρίκη
ὅπου ἐπέρασες κι ἐσύ·
ξίφος ἔξω ἀπὸ τὴ θήκη
πλέον ἀνδρείαν σου προξενεῖ.
35. Ἰδού, ἐμπρός σου ὁ τοῖχος στέκει
τῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς·
τώρα τρόμου ἀστροπελέκι
νὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾷς.
36. Μεγαλόψυχο τὸ μάτι
δείχνει πάντα ὁπὼς νικεῖ,
κι ἂς εἴν' ἅρματα γεμάτη
καὶ πολέμιαν χλαλοή.
37. Σοῦ προβαίνουνε καὶ τρίζουν
γιὰ νὰ ἰδῇς πὼς εἴν' πολλά·
δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουν
ἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά;
38. Λίγα μάτια, λίγα στόματα
θά σας μείνουνε ἀνοιχτά.
γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματα
ποὺ θὲ νὰ 'βρῃ ἡ συμφορά!
39. Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτει
τοῦ πολέμου ἀναλαμπῆ·
τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,
λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.
40. Γιατί ἡ μάχη ἐστάθει ὀλίγη;
Λίγα τὰ αἵματα γιατί;
Τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃ
καὶ στὸ κάστρο ν' ἀνεβεῖ.
41. Μέτρα! Εἴν' ἄπειροι οἱ φευγάτοι,
ὀποῦ φεύγοντας δειλιοῦν·
τὰ λαβώματα στὴν πλάτη
δέχοντ', ὥστε ν' ἀνεβοῦν.
42. Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτε
τὴν ἀφεύγατη φθορά·
νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθεῖτε
στῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά!
43. Ἀποκρίνονται καὶ ἡ μάχη
ἔτσι ἀρχίζει, ὀποῦ μακριὰ
ἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχη
ἀντιβούιζε φοβερά.
44. Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,
ἀκούω σμίξιμο σπαθιῶν,
ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,
ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.
45. Ἅ, τί νύκτα ἦταν ἐκείνη
ποὺ τὴν τρέμει ὁ λογισμός!
Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνει
πάρεξ θάνατου πικρός.
46. Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,
οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,
ὁ σκληρόψυχος ὁ τρόπος
τοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,
47. καὶ οἱ βροντὲς καὶ τὸ σκοτάδι
ὀποῦ ἀντίσκοφτε ἡ φωτιά,
ἐπαράσταιναν τὸν ᾍδη
ποὺ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά·
48. Τ' ἀκαρτέρειε. Ἐφαῖνον' ἴσκιοι
ἀναρίθμητοι, γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.
49. Ὂλη μαύρη μυρμηγκιάζει,
μαύρη ἡ ἐντάφια συντροφιά,
σὰν τὸ ροῦχο ὀποῦ σκεπάζει
τὰ κρεβάτια τὰ στερνά.
50. Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοι
ἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ γῆ,
ὅσοι εἴν' ἄδικα σφαγμένοι
ἀπὸ τούρκικην ὀργή.
51. Τόσα πέφτουνε τὰ θερι-
σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς ἀγρούς·
σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρη
ἐσκεπάζοντο ἀπ' αὐτούς.
52. Θαμποφέγγει κανέν' ἄστρο,
καὶ ἀναδεύοντο μαζί,
ἀνεβαίνοντας τὸ κάστρο
μὲ νεκρώσιμη σιωπή.
53. Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,
μὲς στὸ δάσος τὸ πυκνό,
ὅταν στέλνει μίαν ἀχνάδα
μισοφέγγαρο χλωμό,
54. Ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ' ἄδεια
τὰ κλαδιὰ μουγκοφυσοῦν,
σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,
ὀποῦ οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.
55. Μὲ τὰ μάτια τοὺς γυρεύουν
ὅπου εἴν' αἵματα πηχτά,
καὶ μὲς στὰ αἵματα χορεύουν
μὲ βρυχίσματα βραχνά·
56. καὶ χορεύοντας μανίζουν
εἰς τοὺς Ἕλληνες κοντά,
καὶ τὰ στήθια τοὺς ἐγγίζουν
μὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.
57. Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα πηγαίνει
βαθειὰ μὲς στὰ σωθικά,
ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,
καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.
58. Τότε αὐξαίνει τοῦ πολέμου
ὁ χορὸς τρομακτικά,
σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμου
στοῦ πελάου τὴ μοναξιά.
59. Κτυποῦν ὅλοι ἀπάνου κάτου·
κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγεῖ
εἶναι κτύπημα θανάτου
χώρις νὰ δευτερωθῇ.
60. Κάθε σῶμα ἱδρώνει, ρέει·
λὲς κι ἐκείθενε ἡ ψυχὴ
ἀπ' τὸ μίσος ποὺ τὴν καίει
πολεμάει νὰ πεταχθῇ.
61. Τῆς καρδίας κτυπίες βροντᾶνε
μὲς στὰ στήθια τους ἀργά,
καὶ τὰ χέρια ὅπου χουμᾶνε
περισσότερο εἴν' γοργά.
62. Οὐρανὸς γι' αὐτοὺς δὲν εἶναι,
οὐδὲ πέλαγο, οὐδὲ γῆ·
γι' αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναι
μαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.
63. Τόση ἡ μάνητα κι ἡ ζάλη,
ποὺ στοχάζεσαι μὴ πὼς
ἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ' ἄλλη
δὲν εἴνει ἕνας ζωντανός.
64. Κοιτᾷ χέρια ἀπελπισμένα
πὼς θερίζουνε ζωές!
Χάμου πέφτουνε κομμένα
χέρια, πόδια, κεφαλές,
65. καὶ παλάσκες καὶ σπαθία
μὲ ὀλοσκόρπιστα μυαλά,
καὶ μὲ ὀλόσχιστα κρανία,
σωθικὰ λαχταριστά.
66. Προσοχὴ καμιὰ δὲν κάνει
κανείς, ὄχι, εἰς τὴ σφαγή·
πᾶνε πάντα ἐμπρός. Ὦ, φθάνει,
φθάνει· ἕως πότε οἱ σκοτωμοί;
67. Ποιὸς ἀφήνει ἐκεῖ τὸν τόπο,
πάρεξ ὅταν ξαπλωθεῖ;
Δὲν αἰσθάνονται τὸν κόπο
καὶ λὲς κι εἶναι εἰς τὴν ἀρχή.
68. Ὀλιγόστευαν οἱ σκύλοι,
καὶ «Ἀλλά», ἐφώναζαν, «Ἀλλά»,
καὶ τῶν Χριστιανῶν τὰ χείλη
«φωτιά», ἐφώναζαν, «φωτιά».
69. Λιονταρόψυχα, ἐκτυπιοῦντο,
πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,
καὶ οἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦντο,
πάντα σκούζοντας «Ἀλλά».
70. Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρα
καὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί·
παντοῦ κλάψα, παντοῦ ἀντάρα,
καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.
71. Ἦταν τόσοι! Πλέον τὸ βόλι
εἰς τ' αὐτιὰ δὲν τοὺς λαλεῖ.
'Ὁλοι χάμου ἐκείτοντ' ὅλοι
εἰς τὴν τέταρτην αὐγή.
72. Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνη
καὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά,
καὶ τὸ ἀθῶο χόρτο πίνει
αἷμα ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.
73. Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι,
δὲν φυσὰς τώρα ἐσὺ πλιὸ
στῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι·
φῦσα, φῦσα εἰς τὸ ΣΤΑΥΡΟ!
74. Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
75. Τῆς Κορίνθου ἰδοὺ καὶ οἱ κάμποι·
δὲν λάμπ' ἥλιος μοναχὰ
εἰς τοὺς πλάτανους, δὲν λάμπει
εἰς τ' ἀμπέλια, εἰς τὰ νερά.
76. Εἰς τὸν ἥσυχον αἰθέρα
τώρα ἀθώα δὲν ἀντηχεῖ
τὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,
τὰ βελάσματα τὸ ἀρνί.
77. Τρέχουν ἅρματα χιλιάδες
σὰν τὸ κύμα εἰς τὸ γιαλό,
ἀλλ' οἱ ἀνδρεῖοι παλληκαράδες
δὲν ψηφοῦν τὸν ἀριθμό.
78. Ὦ τρακόσιοι, σηκωθεῖτε
καὶ ξανάλθετε σέ μας·
τὰ παιδιά σας θέλ' ἰδεῖτε
πόσο μοιάζουνε μέ σας.
79. Ὂλοι ἐκεῖνοι τὰ φοβοῦνται
καὶ μὲ πάτημα τυφλὸ
εἰς τὴν Κόρινθο ἀποκλειοῦνται
κι ὅλοι χάνουνται ἀπ' ἐδῶ.
80. Στέλνει ὁ ἄγγελος τοῦ ὀλέθρου
πείνα καὶ θανατικό,
ποὺ μὲ σχήμα ἑνὸς σκελέθρου
περπατοῦν ἀντάμα οἱ δυό·
81. καὶ πεσμένα εἰς τὰ χορτάρια
ἀπεθαίνανε παντοῦ
τὰ θλιμμένα ἀπομεινάρια
τῆς φυγῆς καὶ τοῦ χαμοῦ.
82. Κι ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,
ποὺ ὅτι θέλεις ἠμπορεῖς.
εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς.
83. Στὴ σκιὰ χεροπιασμένες,
στὴ σκιὰ βλέπω κι ἐγὼ
κρινοδάχτυλες παρθένες
ὀποῦ κάνουνε χορό.
84. Στὸ χορὸ γλυκογυρίζουν
ὡραία μάτια ἐρωτικά,
καὶ εἰς τὴν αὔρα κυματίζουν
μαῦρα, ὀλόχρυσα μαλλιά.
85. Ἡ ψυχή μου ἀναγαλλιάζει
πὼς ὁ κόρφος καθεμιᾶς
γλυκοβύζαστο ἐτοιμάζει
γάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς.
86. Μὲς στὰ χόρτα, τὰ λουλούδια,
τὸ ποτήρι δὲν βαστῶ·
φιλελεύθερα τραγούδια
σὰν τὸν Πίνδαρο ἐκφωνῶ.
87. Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
88. Πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι
τὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,
μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοι
γιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.
89. Σοῦ 'λθε ἐμπρὸς λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μ' ἕνα σταυρό,
καὶ τὸ δάκτυλο κινώντας
ὀποῦ ἀνεῖ τὸν οὐρανό,
90. «σ' αὐτό», ἐφώναξε, «τὸ χῶμα
στάσου ὀλόρθη, Ἐλευθεριά!».
Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμα
μπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.
91. Εἰς τὴν τράπεζα σιμώνει,
καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸ
γύρω γύρω τῆς πυκνώνει
ποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.
92. Ἀγρικάει τὴν ψαλμωδία
ὀποῦ ἐδίδαξεν αὐτή·
βλέπει τὴ φωταγωγία
στοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.
93. Ποιοὶ εἴν' αὐτοὶ ποὺ πλησιάζουν
μὲ πολλὴ ποδοβολή,
κι άρματ', ἅρματα ταράζουν;
Ἐπετάχτηκες ἐσύ!
94. Ἅ, τὸ φῶς ποὺ σὲ στολίζει,
σὰν ἡλίου φεγγοβολῆ,
καὶ μακρίθεν σπινθηρίζει,
δὲν εἶναι, ὄχι, ἀπὸ τὴ γῆ.
95. Λάμψιν ἔχει ὅλη φλογώδη
χεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·
φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,
κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.
96. Τὸ σπαθί σου ἀντισηκώνεις,
τρία πατήματα πατᾷς,
σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,
κι εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς.
97. Μὲ φωνὴ ποὺ καταπείθει
προχωρώντας ὁμιλεῖς:
«Σήμερ', ἄπιστοι, ἐγεννήθη,
ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής.
98. Αὐτὸς λέγει, ἀφοκρασθεῖτε
«Ἐγὼ εἴμ' Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ·
πέστε, ποὺ θ' ἀποκρυφθεῖτε
ἐσεῖς ὅλοι, ἂν ὀργισθῶ;
99. Φλόγα ἀκοίμητήν σας βρέχω,
πού, μ' αὐτὴν ἂν συγκριθῇ
κείνη ἡ κάτω ὀποῦ σας ἔχω,
σὰν δροσιὰ θέλει βρεθεῖ.
100. Κατατρώγει, ὠσὰν τὴ σχίζα,
τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,
χῶρες, ὅρη ἀπὸ τὴ ρίζα,
ζῶα καὶ δέντρα καὶ θνητούς.
101. Καὶ τὸ πᾶν τὸ κατακαίει,
καὶ δὲν σώζεται πνοή,
πάρεξ τοῦ ἄνεμου ποὺ πνέει
μὲς στὴ στάχτη τὴ λεπτή»».
102. Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσει
Τοῦ θυμοῦ Τοῦ εἴσ' ἀδελφή;
Ποιὸς εἴν' ἄξιος νὰ νικήσῃ
ἢ μὲ σὲ νὰ μετρηθῇ;
103. Ἡ γῆ αἰσθάνεται τὴν τόση
τοῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,
ποὺ ὅλην θέλει θανατώσῃ
τὴ μισόχριστη σπορά.
104. Τὴν αἰσθάνονται καὶ ἀφρίζουν
τὰ νερά, καὶ τ' ἀγρικῶ
δυνατὰ νὰ μουρμουρίζουν
σὰν ρυάζετο θηριό.
105. Κακορίζικοι, ποὺ πᾶτε
τοῦ Ἀχελώου μὲς στὴ ροῆ
καὶ πιδέξια πολεμᾶτε
ἀπὸ τὴν καταδρομὴ
106. νὰ ἀποφύγετε; Τὸ κύμα
ἔγινε ὅλο φουσκωτό·
ἐκεῖ εὑρήκατε τὸ μνῆμα
πρὶν νὰ εὑρεῖτε ἀφανισμό.
107. Βλασφημάει, σκούζει, μουγκρίζει
κάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,
καὶ τὸ ρεῦμα γαργαρίζει
τὲς βλασφήμιες τοῦ θυμοῦ.
108. Σφαλερὰ τετραποδίζουν
πλῆθος ἄλογα, καὶ ὀρθὰ
τρομασμένα χλιμιντρίζουν
καὶ πατοῦν εἰς τὰ κορμιά.
109. Ποιὸς στὸ σύντροφον ἀπλώνει
χέρι, ὠσὰν νὰ βοηθηθῇ·
ποιὸς τὴ σάρκα τοῦ δαγκώνει
ὅσο ποὺ νὰ νεκρωθῇ.
110. Κεφαλὲς ἀπελπισμένες,
μὲ τὰ μάτια πεταχτά,
κατὰ τ' ἄστρα σηκωμένες
γιὰ τὴν ὕστερη φορά.
111. Σβιέται -αὐξαίνοντας ἡ πρώτη
τοῦ Ἀχελώου νεροσυρμῆ-
τὸ χλιμίντρισμα καὶ οἱ κρότοι
καὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ γογγυσμοί.
112. Ἔτσι ν' ἄκουα νὰ βουίξῃ
τὸν βαθὺν Ὠκεανό,
καὶ στὸ κύμα του νὰ πνίξῃ
κάθε σπέρμα ἀγαρηνό!
113. Καὶ ἐκεῖ ποὺ 'ναι ἡ Ἁγία Σοφία
μὲς στοὺς λόφους τοὺς ἑπτά,
ὅλα τ' ἄψυχα κορμιά,
βραχοσύντριφτα, γυμνά,
114. σωριασμένα νὰ τὰ σπρώξῃ
ἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ,
κι ἀπ' ἐκεῖ νὰ τὰ μαζώξῃ
ὁ ἀδελφὸς τοῦ Φεγγαριοῦ.
115. Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς γένει,
κι ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰ
μ' ἀργὸ πάτημα ἂς πηγαίνει
μεταξύ τους καὶ ἂς μετρά.
116. Ἕνα λείψανο ἀνεβαίνει
τεντωτό, πιστομητό,
κι ἄλλο ξάφνου κατεβαίνει
καὶ δὲν φαίνεται, καὶ πλιὸ
117. καὶ χειρότερα ἀγριεύει
καὶ φουσκώνει ὁ ποταμός·
πάντα, πάντα περισσεύει·
πολὺ φλοίσβισμα καὶ ἀφρός.
118. Ἅ, γιατί δὲν ἔχω τώρα
τὴ φωνὴ τοῦ Μωυσῆ;
Μεγαλόφωνα τὴν ὥρα
ὀποῦ ἐσβιοῦντο οἱ μισητοί,
119. τὸ Θεὸν εὐχαριστοῦσε
στοῦ πελάου τὴ λύσσα ἐμπρός,
καὶ τὰ λόγια ἠχολογοῦσε
ἀναρίθμητος λαός.
120. Ἀκλουθάει τὴν ἁρμονία
ἡ ἀδελφὴ τοῦ Ἀαρῶν,
ἡ προφήτισσα Μαρία,
μ' ἕνα τύμπανο τερπνὸν
121. καὶ πηδοῦν ὅλες οἱ κόρες
μὲ τσ' ἀγκάλες ἀνοικτές,
τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,
μὲ τὰ τύμπανα κι ἐκειές.
122. Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι
ποὺ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
123. Εἰς αὐτήν, εἴν' ξακουσμένο,
δὲν νικιέσαι ἐσὺ ποτέ·
ὅμως, ὄχι, δὲν εἴν' ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
124. Τὸ στοιχεῖον αὐτὸ ξαπλώνει
κύματ' ἄπειρα εἰς τὴ γῆ,
μὲ τὰ ὁποῖα τὴν περιζώνει,
κι εἶναι εἰκόνα σου λαμπρή.
125. Μὲ βρυχίσματα σαλεύει
ποὺ τρομάζει ἡ ἀκοή·
κάθε ξύλο κινδυνεύει
καὶ λιμνιώνα ἀναζητεῖ.
126. Φαῖνετ' ἔπειτα ἡ γαλήνη
καὶ τὸ λάμψιμο τοῦ ἡλιοῦ,
καὶ τὰ χρώματα ἀναδίνει
τοῦ γλαυκότατου οὐρανοῦ.
127. Δὲν νικιέσαι, εἴν' ξακουσμένο,
στὴν ξηρὰν ἐσὺ ποτέ·
ὅμως ὄχι δὲν εἴν' ξένο
καὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.
128. Περνοῦν ἄπειρα τὰ ξάρτια,
καὶ σὰν λόγγος στριμωχτὰ
τὰ τρεχούμενα κατάρτια,
τὰ ὀλοφούσκωτα πανιά.
129. Σῦ τὲς δύναμές σου σπρώχνεις,
καὶ ἀγκαλὰ δὲν εἴν' πολλές,
πολεμώντας, ἄλλα διώχνεις,
ἄλλα παίρνεις, ἄλλα καῖς.
130. Μ' ἐπιθυμία νὰ τηράζῃς
δυὸ μεγάλα σὲ θωρῶ,
καὶ θανάσιμον τινάζεις
ἐναντίον τοὺς κεραυνό.
131. Πιάνει, αὐξαίνει, κοκκινίζει,
καὶ σηκώνει μιὰ βροντή,
καὶ τὸ πέλαο χρωματίζει
μὲ αἰματόχροη βαφή.
132. Πνίγοντ' ὅλοι οἱ πολεμάρχοι
καὶ δὲν μνέσκει ἕνα κορμί·
χαίρου, σκιὰ τοῦ Πατριάρχη,
ποὺ σὲ πέταξαν ἐκεῖ.
133. Ἐκρυφόσμιγαν οἱ φίλοι
μὲ τσ' ἐχθρούς τους τὴ Λαμπρή,
καὶ τοὺς ἔτρεμαν τὰ χείλη
δίνοντάς τα εἰς τὸ φιλί.
134. Κειες τὲς δάφνες ποὺ ἐσκορπίστε
τώρα πλέον δὲν τὲς πατεῖ,
καὶ τὸ χέρι ὀποῦ ἐφιλῆστε
πλέον, ἅ, πλέον δὲν εὐλογεῖ.
135. Ὂλοι κλαψτε· ἀποθαμένος
ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιάς·
κλάψτε, κλάψτε· κρεμασμένος
ὠσὰν νὰ 'τανε φονιάς!
136. Ἔχει ὀλάνοικτο τὸ στόμα
π' ὧρες πρῶτα εἶχε γευθεῖ
τ' Ἅγιον Αἷμα, τ' Ἅγιον Σῶμα·
λὲς πὼς θὲ νὰ ξαναβγῇ
137. ἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει,
λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῇ,
εἰς ὁποῖον δὲν πολεμήσει
καὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῇ.
138. Τὴν ἀκούω, βροντάει, δὲν παύει
εἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,
καὶ μουγκρίζοντας ἀνάβει
τὴν αἰώνιαν ἀστραπή.
139. Ἡ καρδιὰ συχνοσπαράζει.
Πλὴν τί βλέπω; Σοβαρὰ
νὰ σωπάσω μὲ προστάζει
μὲ τὸ δάκτυλο ἡ θεά.
140. Κοιτάει γύρω εἰς τὴν Εὐρώπη
τρεῖς φορὲς μ' ἀνησυχιά·
προσηλώνεται κατόπι
στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀρχινά:
141. «Παλληκάρια μου, οἱ πολέμοι
γιὰ σας ὅλοι εἶναι χαρά,
καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμει
στοὺς κινδύνους ἐμπροστά.
142. Ἀπ' ἐσᾶς ἀπομακραίνει
κάθε δύναμη ἐχθρική,
ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένει
ποὺ τὲς δάφνες σας μαδεῖ.
143. Μία, ποὺ ὅταν ὠσὰν λύκοι
ξαναρχόστενε ζεστοί,
κουρασμένοι ἀπὸ τὴ νίκη,
ἄχ, τὸ νοῦ σᾶς τυραννεῖ.
144. Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ
καθενὸς χαμογελάει,
«πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σῦ».
145. Κειο τὸ σκῆπτρο πού σας δείχνει
ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνει
εἱσὲ δάκρυα θλιβερά.
146. Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει,
παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,
πὼς τὸ χέρι σας κτυπάει
τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
147. Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά».
148. Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖ
γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
149. Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτε
σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
150. Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ·
πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῇτε,
πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθεῖ.
151. Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία,
καταστῆστε ἕνα Σταυρὸ
καὶ φωνάξετε μὲ μία:
«Βασιλεῖς, κοιτάξτ' ἐδῶ!
152. Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτε
εἶναι τοῦτο, καὶ γι' αὐτὸ
ματωμένους μας κοιτᾶτε
στὸν ἀγῶνα τὸ σκληρό.
153. Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουν
τὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦν
καὶ τὰ τέκνα τοῦ ἀφανίζουν,
καὶ τὴν πίστι ἀναγελοῦν.
154. Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθη
αἷμα ἀθῶο χριστιανικό,
ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθη
τῆς νυκτός: Νὰ ἐκδικηθῶ.
155. Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνες
τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;
Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνες
καὶ δὲν ἔπαυσε στιγμή.
156. Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέρος
σὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ·
δὲν εἴν' φύσημα τοῦ ἀέρος
ποὺ σφυρίζει εἰς τὰ μαλλιά.
157. Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστε
νὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖς
λευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστε
ἐξ αἰτίας πολιτικῆς;
158. Τοῦτο ἀνίσως μελετᾶτε
ἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:
Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,
καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»
Ο Θούριος Του Ρήγα
Ως πότε παλικάρια, να ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λεοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμεν κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνοι, σκλαβιά και φυλακή.
Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψαίνουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πη,
κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη.
Ο Σούτζος, κι' ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής
Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής.
Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι' αγάδες, με άδικον σπαθί.
Κι' αμέτρητ' άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά 'φορμή.
Ελάτε μ' έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
Οι νόμοι ναν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένη αρχηγός.
Γιατί κ' η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, είν' πλιο σκληρή φωτιά.
Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ' απ' την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.
Εδώ σηκώνονται οι πατριώται ορθοί,
και υψώνοντες τας χείρας προς τον ουρανόν,
κάμνουν τον όρκον.
Όρκος κατά της τυραννίας και της αναρχίας.
Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για ναμαι, υπό τον στρατηγόν.
Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο ουρανός,
και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.
Τέλος του όρκου
Σ' ανατολή και δύσι, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, νάχωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.
Βουλγάροι κι' Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.
Όσ' απ' την τυραννίαν, πήγαν στην ξενητιά
στον τόπον του καθ' ένας, ας έλθη τώρα πλιά.
Και όσοι του πολεμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυράνους να νικούν.
Η Ρούμελη τους κράζει, μ' αγκάλαις ανοιχταίς,
τους δίδει βιό και τόπον, αξίαις και τιμαίς.
Ως ποτ' οφφικιάλος, σε ξένους Βασιλείς;
ένα να γένης στύλος, δικής σου της φυλής.
Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθή
ή να κρεμάση φούντα, για ξένον στο σπαθί.
Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πλιό εχθροί,
αδέλφια μας θα γένουν, ας είναι κ' εθνικοί.
Μα όσοι θα τολμήσουν, αντίκρυ να σταθούν,
εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν.
Σουλιώταις και Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστά
ως πότε σταις σπηλιαίς σας, κοιμάστε σφαλιστά;
Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυρ' αητοί,
κι' Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννήστε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια,
και αίμα των τυράννων, ρουφήστε σα θεριά.
Του Σάββα και Δουνάβου, αδέλφια Χριστιανοί,
με τ' άρματα στο χέρι, καθ' ένας ας φανή,
Το αίμα σας ας βράση, με δίκαιον θυμόν,
μικροί μεγάλ' ομώστε, τυράννου τον χαμόν.
Λεβέντες αντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
ο βάρβαρος ως πότε, θε να σας τυραννή.
Μην καρτερήτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,
χωθήτε στο μπογάζι, μ' εμάς και σεις μαζί.
Δελφίνια της θαλάσσης, αζδέρια των νησιών,
σαν αστραπή χυθήτε, χτυπάτε τον εχθρόν.
Της Κρήτης και της Νύδρας, θαλασσινά πουλιά,
καιρός ειν' της πατριδος, ν' ακούστε την λαλιά.
Κι' οσ' είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,
οι νόμοι σας προστάζουν, να βάλετε φωτιά.
Μ' εμάς κι εσείς Μαλτέζοι, γεννήτ' ένα κορμί,
κατά της τυραννίας, ριχθήτε με ορμή.
Σας κράζει η Ελλάδα, σαν θέλει σας πονεί,
ζητά την συνδρομήν σας, με μητρικήν φωνή.
Τι σκέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;
τεινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός.
Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μην ψηφάς,
με τον ραγιά ενώσου, αν θέλης να νικάς.
Συλήστρα και Μπραϊλα, Σμαήλι και Κιλί,
Μπενδέρι και Χωτήνι, εσένα προσκαλεί.
Στρατεύματα σου στείλε, κ' εκείνα προσκυνούν
γιατί στην τυραννίαν, να ζήσουν δεν μπορούν.
Γγιουρντζή πλιά μη κοιμάσαι, συκώσου με ορμήν,
τον Προύσια να μοιάσης, έχεις την αφορμήν.
Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς
πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανής.
Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να συκωθής,
στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθής.
Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλ' ας μη φανή,
για να ψοφήσ' ο λύκος, όπου Σας τυραννεί.
Με μια καρδιάν όλοι, μια γνώμην, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθή.
Ν' ανάψωμεν μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,
να τρέξ' από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά
Ψηλά στα μπαϊράκια, συκώστε τον σταυρόν,
και σαν αστροπελέκια, χτυπατε τον εχθρόν.
Ποτέ μη σταχασθήτε, πως είναι δυνατός,
καρδιοκτυπά και τρέμει, σαν τον λαγόν κι' αυτός.
Τρακόσοι Γγιρτζιαλήδες, τον έκαμαν να ιδή,
πως δεν μπορεί με τόπια, μπροστά τους να ευγή.
Λοιπόν γιατί αργήτε, τι στέκεσθε νεκροί;
ξυπνήστε μην είστε ενάντιοι κ' εχθροί.
Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σα θεριά,
για την ελευθερίαν, πηδούσαν στη φωτιά.
Έτζι κ' ημείς, αδέλφια, ν' αρπάξωμεν για μια
τ' άρματα, και να βγούμεν απ' την πικρή σκλαβιά.
Να σφάξωμεν τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψη ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψη ο εχθρός.
Ο κόσμος να γλυτώση, απ' αύτην την πληγή,
κ' ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.
Πηγή: http://www.hri.org/MPA/gr/other/rhgas/thourios.html
μονάχοι σα λεοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά;
Σπηλιαίς να κατοικούμε, να βλέπωμεν κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Καλλιώναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνοι, σκλαβιά και φυλακή.
Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψαίνουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής.
Δουλεύεις όλ' ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πη,
κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιη.
Ο Σούτζος, κι' ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής
Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής.
Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι' αγάδες, με άδικον σπαθί.
Κι' αμέτρητ' άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά 'φορμή.
Ελάτε μ' έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
Οι νόμοι ναν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένη αρχηγός.
Γιατί κ' η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, είν' πλιο σκληρή φωτιά.
Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ' απ' την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.
Εδώ σηκώνονται οι πατριώται ορθοί,
και υψώνοντες τας χείρας προς τον ουρανόν,
κάμνουν τον όρκον.
Όρκος κατά της τυραννίας και της αναρχίας.
Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για ναμαι, υπό τον στρατηγόν.
Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο ουρανός,
και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.
Τέλος του όρκου
Σ' ανατολή και δύσι, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, νάχωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.
Βουλγάροι κι' Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.
Όσ' απ' την τυραννίαν, πήγαν στην ξενητιά
στον τόπον του καθ' ένας, ας έλθη τώρα πλιά.
Και όσοι του πολεμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυράνους να νικούν.
Η Ρούμελη τους κράζει, μ' αγκάλαις ανοιχταίς,
τους δίδει βιό και τόπον, αξίαις και τιμαίς.
Ως ποτ' οφφικιάλος, σε ξένους Βασιλείς;
ένα να γένης στύλος, δικής σου της φυλής.
Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθή
ή να κρεμάση φούντα, για ξένον στο σπαθί.
Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πλιό εχθροί,
αδέλφια μας θα γένουν, ας είναι κ' εθνικοί.
Μα όσοι θα τολμήσουν, αντίκρυ να σταθούν,
εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν.
Σουλιώταις και Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστά
ως πότε σταις σπηλιαίς σας, κοιμάστε σφαλιστά;
Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυρ' αητοί,
κι' Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννήστε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια,
και αίμα των τυράννων, ρουφήστε σα θεριά.
Του Σάββα και Δουνάβου, αδέλφια Χριστιανοί,
με τ' άρματα στο χέρι, καθ' ένας ας φανή,
Το αίμα σας ας βράση, με δίκαιον θυμόν,
μικροί μεγάλ' ομώστε, τυράννου τον χαμόν.
Λεβέντες αντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
ο βάρβαρος ως πότε, θε να σας τυραννή.
Μην καρτερήτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,
χωθήτε στο μπογάζι, μ' εμάς και σεις μαζί.
Δελφίνια της θαλάσσης, αζδέρια των νησιών,
σαν αστραπή χυθήτε, χτυπάτε τον εχθρόν.
Της Κρήτης και της Νύδρας, θαλασσινά πουλιά,
καιρός ειν' της πατριδος, ν' ακούστε την λαλιά.
Κι' οσ' είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,
οι νόμοι σας προστάζουν, να βάλετε φωτιά.
Μ' εμάς κι εσείς Μαλτέζοι, γεννήτ' ένα κορμί,
κατά της τυραννίας, ριχθήτε με ορμή.
Σας κράζει η Ελλάδα, σαν θέλει σας πονεί,
ζητά την συνδρομήν σας, με μητρικήν φωνή.
Τι σκέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;
τεινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός.
Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μην ψηφάς,
με τον ραγιά ενώσου, αν θέλης να νικάς.
Συλήστρα και Μπραϊλα, Σμαήλι και Κιλί,
Μπενδέρι και Χωτήνι, εσένα προσκαλεί.
Στρατεύματα σου στείλε, κ' εκείνα προσκυνούν
γιατί στην τυραννίαν, να ζήσουν δεν μπορούν.
Γγιουρντζή πλιά μη κοιμάσαι, συκώσου με ορμήν,
τον Προύσια να μοιάσης, έχεις την αφορμήν.
Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς
πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανής.
Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να συκωθής,
στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθής.
Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλ' ας μη φανή,
για να ψοφήσ' ο λύκος, όπου Σας τυραννεί.
Με μια καρδιάν όλοι, μια γνώμην, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθή.
Ν' ανάψωμεν μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,
να τρέξ' από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά
Ψηλά στα μπαϊράκια, συκώστε τον σταυρόν,
και σαν αστροπελέκια, χτυπατε τον εχθρόν.
Ποτέ μη σταχασθήτε, πως είναι δυνατός,
καρδιοκτυπά και τρέμει, σαν τον λαγόν κι' αυτός.
Τρακόσοι Γγιρτζιαλήδες, τον έκαμαν να ιδή,
πως δεν μπορεί με τόπια, μπροστά τους να ευγή.
Λοιπόν γιατί αργήτε, τι στέκεσθε νεκροί;
ξυπνήστε μην είστε ενάντιοι κ' εχθροί.
Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σα θεριά,
για την ελευθερίαν, πηδούσαν στη φωτιά.
Έτζι κ' ημείς, αδέλφια, ν' αρπάξωμεν για μια
τ' άρματα, και να βγούμεν απ' την πικρή σκλαβιά.
Να σφάξωμεν τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψη ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψη ο εχθρός.
Ο κόσμος να γλυτώση, απ' αύτην την πληγή,
κ' ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.
Πηγή: http://www.hri.org/MPA/gr/other/rhgas/thourios.html
Σάββατο 8 Μαρτίου 2008
Διαλέξτε ποια ταινία θέλετε να προβάλλει το MEGA
Στην παρακάτω σελίδα μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ 3 ταινίων για προβολή στο κανάλι MEGA. Όπως διάβασα, η διαδικασία αυτή γίνεται κάθε μήνα, με δυνατότητα επιλογής ταινίας για το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα. Ενδιαφέρον.
http://www.megatv.com/mymegacinema/default.asp
http://www.megatv.com/mymegacinema/default.asp
Πέμπτη 6 Μαρτίου 2008
Η Γη φωνάζει... Εσύ, την ακούς;...
Ακραία καιρικά φαινόμενα ταλαιπωρούν τους κατοίκους πολλών περιοχών του πλανήτη. Στην Ισπανία, το ψύχος και τα χιόνια διαδέχθηκαν τη ζέστη των προηγουμένων ημερών. Η θάλασσα βγήκε στη στεριά εξαιτίας των ισχυρών ανέμων, δέντρα ξεριζώθηκαν, ενώ στη Μαδρίτη οι πυροσβεστικές δυνάμεις δέχτηκαν δεκάδες κλήσεις. Η Καταλονία βυθίστηκε στο χιόνι. Οι αρχές εφιστούν την προσοχή των οδηγών εξαιτίας της ολισθηρότητας των δρόμων. Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε όταν τον καταπλάκωσε δένδρο που ξεριζώθηκε. Στο Μισούρι των Ηνωμένων Πολιτειών, η ισχυρή χιονοθύελλα προκάλεσε έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα. Δεκάδες οχήματα κόλλησαν στον πάγο, ενώ τα φορτηγά σχηματίζουν ουρές χιλιομέτρων σε αυτοκινητοδρόμους του Σεντ Λούις. Οι οδηγοί κινούνται μόνο με αλυσίδες, ενώ ακόμη και τα εκχιονιστικά μηχανήματα κινούνται με δυσκολία εξαιτίας της πυκνής και συνεχούς χιονόπτωσης. Σχολεία και υπηρεσίες παραμένουν κλειστά για λόγους ασφαλείας.
Πηγή: www.madata.gr
Πηγή: www.madata.gr
Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού...
Βλέποντας διάφορα βίντεο στο greektube, είδα και το παρακάτω βίντεο με τίτλο:
"Ειρηνικές" εκδηλώσεις στα Σκόπια για το όνομα Μακεδονία.
Είναι απόσμασμα του δελτίου ειδήσεων του MEGA.
Είδα τις δηλώσεις που περιέχονται στο βίντεο αυτό, και με έβαλαν σε σκέψεις για το πως αντιλαμβάνεται σήμερα ο άνθρωπος τις καταστάσεις...
Το μόνο που θα πω εδώ, είναι ουδέν σχόλιον.
Δείτε το βίντεο και τα συμπεράσματα δικά σας.
Εδώ:
http://www.greektube.org/content/view/23421/2/
"Ειρηνικές" εκδηλώσεις στα Σκόπια για το όνομα Μακεδονία.
Είναι απόσμασμα του δελτίου ειδήσεων του MEGA.
Είδα τις δηλώσεις που περιέχονται στο βίντεο αυτό, και με έβαλαν σε σκέψεις για το πως αντιλαμβάνεται σήμερα ο άνθρωπος τις καταστάσεις...
Το μόνο που θα πω εδώ, είναι ουδέν σχόλιον.
Δείτε το βίντεο και τα συμπεράσματα δικά σας.
Εδώ:
http://www.greektube.org/content/view/23421/2/
Πληρώνεται... Επειδή είναι στο κρεβάτι του!
Ένας φοιτητής, στην Ολλανδία, σκέφτηκε ένα τρόπο για να βγάλει εύκολα χρήματα παραμένοντας στο κρεβάτι του!
Ο 22-χρονος Yde Van Deutekom, από την περιοχή Zoetermeer, πουλά διαφημίσεις μέσω μιας διαδικτυακής κάμερας που τον απεικονίζει να είναι στο κρεβάτι του! Μέχρι στιγμής έχει κάτσει 21 ημέρες στο κρεβάτι του και έχει συγκεντρώσει περίπου 4.500 ευρώ στον λογαριασμό του!
«Το να κοιμάμαι είναι το χόμπι μου, είναι το μόνο πράγμα που είμαι καλός. Όλοι με ρωτούν τι θέλω να κάνω με την ζωή μου ενώ το μόνο που θέλω είναι να κοιμάμαι,» είπε ο κύριος Yde Van Deutekom.
Ο 22-χρονος ανέφερε ότι θέλει να μείνει στο κρεβάτι έως ότου γίνει πλούσιος. Μέχρι στιγμής 450.000 χειλάδες άνθρωποι έχουν επισκεφθεί την ιστοσελίδα του που βρίσκεται στην διεύθυνση: www.slapendrijk.nl.
Πηγή: www.matada.gr
Ο 22-χρονος Yde Van Deutekom, από την περιοχή Zoetermeer, πουλά διαφημίσεις μέσω μιας διαδικτυακής κάμερας που τον απεικονίζει να είναι στο κρεβάτι του! Μέχρι στιγμής έχει κάτσει 21 ημέρες στο κρεβάτι του και έχει συγκεντρώσει περίπου 4.500 ευρώ στον λογαριασμό του!
«Το να κοιμάμαι είναι το χόμπι μου, είναι το μόνο πράγμα που είμαι καλός. Όλοι με ρωτούν τι θέλω να κάνω με την ζωή μου ενώ το μόνο που θέλω είναι να κοιμάμαι,» είπε ο κύριος Yde Van Deutekom.
Ο 22-χρονος ανέφερε ότι θέλει να μείνει στο κρεβάτι έως ότου γίνει πλούσιος. Μέχρι στιγμής 450.000 χειλάδες άνθρωποι έχουν επισκεφθεί την ιστοσελίδα του που βρίσκεται στην διεύθυνση: www.slapendrijk.nl.
Πηγή: www.matada.gr
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008
Ζητείται η θήκη της σειράς 5 της Φίνος Φιλμ
Ζητάω ν' αγοράσω την συγκεκριμένη θήκη (αποτελείται από μια πλαστική και μια χάρτινη συσκευασία) σε λογική τιμή. Ενδιαφέρομαι μονάχα για την θήκη, κι όχι για τις ταινίες της (έχω χάσει το συγκεκριμένο τεύχος του τηλεθεατή που την είχε). Όποιος την έχει περίσσευμα, ή τουλάχιστον ξέρει που θα την βρω, ας αφήσει ένα σχόλιο εδώ να κανονίσουμε την διαδικασία... Ευχαριστώ :)
Σάββατο 1 Μαρτίου 2008
Καλαμάκι με γεύση!
Απλά παίρνετε ένα ποτήρι σκέτο γάλα, βουτάτε το συγκεκριμένο καλαμάκι, και αυτομάτως έχετε γεύση σοκολάτας... Υπάρχουν και άλλες γεύσεις διαθέσιμες. Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
http://www.elgeka.gr/page/default.asp?la=1&id=1226&ap=1227&pl=1228&pk=38
http://www.elgeka.gr/page/default.asp?la=1&id=1226&ap=1227&pl=1228&pk=38
Save Earth... (Michael Jackson)
Ένα βίντεο από τα παλιά, που όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολύ μας πονάει...
Nokia 6120 Firmware Updated To v4.21
Βγήκε η νέα αναβάθμιση για το Nokia 6120 Classic. Η προηγούμενη έκδοση είναι η 3.83 και η πρώτη έκδοση ήταν η 3.70 (κυρίως στις ελληνικές συσκευές). Έκανα την αναβάθμιση (από 3.83 σε 4.21) και παρατήρησα αμέσως αύξηση της ταχύτητας στο μενού. Ανοίγει πιο γρήγορα, φαίνεται άμεσα η προεπισκόπηση των εικόνων, κτλ. Το θετικό είναι πως με την αναβάθμιση δεν χάνονται τα δεδομένα (προγράμματα, παιχνίδια, μηνύματα, κτλ) κι έτσι δεν χρειάζεται να ξαναπεράσουμε τίποτα από την αρχή. Η όλη διαδικασία κρατάει λίγα λεπτα (ανάλογα με την ταχύτητα της σύνδεσης μας).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)